Od wydania bestsellerowego Świadectwa tych samych Autorów minęło siedem lat. Można pytać, czy był to czas, kiedy pozwoliliśmy, aby nauczanie Jana Pawła II pokryła warstwa zapomnienia, czy może dystans czasowy sprawia, że wobec fenomenu Papieża-Polaka stajemy z pogłębioną refleksją i zrozumieniem. Czy podejmujemy odpowiedzialność za przekazanie następnym pokoleniom światła, które zostawił nam Święty? Czy słuchamy świadków, byśmy sami mogli być świadkami?

W przedmowie kard. Stanisław Dziwisz pisze: „Żyłem u boku Świętego. I właśnie dlatego, ponieważ miałem to wielkie duchowe szczęście [...], chcę złożyć świadectwo o jego postaci, o dziedzictwie, jakie nam zostawił. Czynię to w wigilię oficjalnego uznania przez Kościół jego świętości”.