W warunkach naturalnych ułudka wiosenna rośnie w Europie Południowej. Porównywana jest do niezapominajki, ze względu na niezwykle intensywny, niebieski kolor kwiatów. Barwą ułudka przypomina jednak bardziej szafirki. Jest rośliną kobiercową. Jej liście tworzą ładne, zimozielone kępki. Liście odziomkowe są jajowate lub sercowate, mają długość 3-8 cm, łodygowe są nieco mniejsze, bardziej eliptyczne i jasnozielone.

Ułudka wiosenna jest łatwa w uprawie, dobrze czuje się zarówno w słońcu, jak i w cieniu (w suchym miejscu). Lubi gleby próchniczne i wilgotne, bogate w wapń. Wczesną wiosną należy wyciąć jej zbrunatniałe liście, a po pewnym czasie zastosować nawóz wieloskładnikowy. Latem wymaga częstego podlewania.

Ułudkę rozmnaża się przez podział lub sadzonkowanie (ich ukorzenianie przeprowadza się wczesnym latem stosując próchniczną ziemię kompostową). Wiosną można wysiać nasiona do doniczek (ziemia powinna być kompostowa), które należy umieścić w nieogrzewanym inspekcie.