Roślina trwała. Niska krzewnika dorastająca do 20-30 cm wys. Łodygi wyprostowane lub łukowato podnoszące się, silnie rozgałęzione, 4-kanciaste, popielato-szaro owłosione, u podstawy drewniejące.

Liście

naprzeciwległe, liście podługowatojajowate, krótkoogonkowe, górne prawie siedzące; długości do 1,2 cm i pół centymetra szerokości; całobrzegie, podwinięte z obu stron  gruczołkowato kropkowane, spodem białojedwabiste.

Kwiaty macierzanki

Drobne, osadzone w nibyokółkach w kątach liści, krótkoszypułkowe. Kielich                                                                               dzwonkowaty, dwuwargowy. Górna warga 3-ząbkowa, dolna 2-ząbkowa o ostrych    zakończeniach, zabarwiona na kolor liliowy do różowego. Kwitnie od maja do września.

Owoc

Brunatne rozłupki

Korzeń

Wrzecionowaty, słabo rozgałęziony, zdrewniały.

Tymianek znano już w starożytności Egipcjanie stosowali go do kadzideł i mumifikacji                                                 zwłok Samarytanie używali go jako środka bakteriobójczego na 3000 lat p.n.e. 

Aktualnie stosuje się tymianek jako przyprawę , zwłaszcza w kuchni francuskiej. Ma silny aromat.

Ziele tymianku zawiera od 0,75 do 3,5% olejku, którego głównym składnikiem jest tymol i karwol. Właśnie wzajemny stosunek obu tych fenoli odpowiada za walory smakowe przyprawy.

Roślina lecznicza  ma działanie bakterio- i grzybobójcze oraz wykrztuśne. Używa się go przy kaszlu, dolegliwościach gardła, a także do poprawiania apetytu. Zawarte w liściach substancje wykazują również działanie przeciwutleniające