Omawiana herbata zawdzięcza swą oryginalną nazwę osobie Charlesa Greya, premiera Wielkiej Brytanii w latach 1[zasłonięte]830-18.Nazwa Earl Grey oznacza po angielsku „hrabia Grey”. Jest to tytuł, jaki w 1806 roku został nadany ojcu premiera. Seniorowi zapewnił on stanowisko Pierwszego Lorda Admiralicji. Charles Grey odziedziczył go rok później po śmierci ojca, a do historii przeszedł jako drugi hrabia Grey. Za jego kadencji uchwalono reformę systemu wyborczego, ustawy ograniczające możliwość zatrudniania dzieci i znoszące niewolnictwo. Mimo zasług, Earl Grey będzie jednak kojarzony przede wszystkim z herbatą.

Istnieją dwie wersje legendy o herbacie Earl Grey. Według jednej z nich herbata trafiła do Europy jako podarunek od chińskiego mandaryna – wyraz jego wdzięczności wobec ludzi lorda Greya za ocalenie tonącego syna. Historii tej przeczą jednak fakty – Charles Grey nigdy nie zawitał do Chin, a aromatyczny wyciąg w owym czasie nie był znany Chińczykom w tamtym czasie. Według innej legendy służący lorda Greya urotował syna hinduskiego radży przed atakiem tygrysa.

Ponoć natychmiast po zasmakowaniu herbaty lord Grey polecił jej produkcję Thomasowi Twiningowi. Od tego czasu Twinings – najstarsza firma herbaciana w Anglii i jedna z najstarszych na świecie – wprowadziła na rynek aromatyczną mieszankę znaną pod nazwą Earl Grey. Pierwszeństwo w popularyzacji herbaty przypisuje sobie także rywal Twinings, brytyjska firma Jacksons of Piccadilly, importująca i produkująca herbatę od ponad dwóch stuleci. Podobno hrabia przekazał w 1803 roku oryginalną recepturę założycielowi firmy, Robertowi Jacksonowi. Wg innej wersji pierwszą paczuszkę herbaty miał w 1830 roku otrzymać od Chińczyków George Carlton, partner ówczesnej firmy Jackson & Co.