|
Bogdan Wojciech Brzustowicz
TURNIEJ RYCERSKI W KRÓLESTWIE POLSKIM W PÓŹNYM ŚREDNIOWIECZU I RENESANSIE NA TLE EUROPEJSKIM
Warszawa 2003
wyd. I, ss. 408 il. cz.–b, format B5 oprawa twarda lakierowana stan idealny (nowa)
Książka poświęcona jest jednemu z najbardziej barwnych i żywotnych elementów etosu rycerskiego, który wykształcił się we Francji w XI–XII w. i upowszechnił w Europie w następnych stuleciach wraz z rozkwitem kultury rycerskiej i odrodził w nowej postaci w czasach nowożytnych.
Ramy chronologiczne książki obejmują okres od panowania ostatnich Piastów do pierwszych królów elekcyjnych. W tych granicach mieszczą się zasadnicze etapy rozwoju turnieju rycerskiego w Królestwie Polskim. Pierwszy, najsłabiej udokumentowany, przypada na drugą połowę rozbicia dzielnicowego, kiedy turnieje dotarły na ziemie polskie (przed 1243–1320). W czasach dwóch ostatnich Piastów i pierwszych Jagiellonów (1320–1501) turnieje stały się powszechne i przybrały postać widowiska ludycznego. Na dworze ostatnich Jagiellonów (1501–1572) turniej rycerski wkomponowany został w program renesansowych uroczystości dworskich, towarzysząc ważnym wydarzeniom. Wraz z panowanie pierwszych władców elekcyjnych (1573–1632) zaczął się zmierzch turnieju rycerskiego w Królestwie Polskim, który w swojej barokowej postaci już się u nas nie przyjął.
Treść:
- Rodowód turnieju rycerskiego (powstanie rycerstwa, geneza turnieju rycerskiego, terminologia i typologia turnieju rycerskiego);
- Ewolucja turnieju rycerskiego w średniowiecznej i nowożytnej Europie (rozwój turnieju rycerskiego w XII–XIII w., turniej rycerski jako widowisko dworskie w późnym średniowieczu, turniej rycerski w czasach nowożytnych, kościół a turnieje rycerskie, uzbrojenie turniejowe);
- Turniej rycerski w Królestwie Polskim w późnym średniowieczu i renesansie (turnieje na dworze Piastów, Jagiellonów i pierwszych królów elekcyjnych);
- Udział rycerstwa polskiego w turniejach na zagranicznych dworach.
• • • •
Zapraszam do licytacji.
|
|
|
|
|