Żywicę wprowadza się do tulei siatkowej całkowicie ją wypełniając, następnie wkładamy do niej szpilkę gwintowaną, tuleję z gwintem wewnętrznym bądź inny element kotwiony. W ten sposób wyciskamy żywicę poprzez otwory w tulei siatkowej, powodując gromadzenie się jej na zewnętrznej części. Żywica jednocześnie "wpasowuje się" w otwory w podłożu i po stwardnieniu tworzy kliny - połączenie kształtowe. Dodatkowo przykleja się do podłoża w miejscach w których się z nim styka.

Wytrzymałość tego rodzaju połączeń w podłożach z pustymi przestrzeniami jest praktycznie uzależniony jedynie od wytrzymałości materiału w którym kotwimy. Połączenie chemiczne oraz twardość żywicy powoduje, że zniszczeniu ulega niemal zawsze materiał podłoża.

Tuleja mierzy 100 cm i pozwala na docinanie kawałków o długości zgodnych z aktualnymi potrzebami. Gdy tuleje siatkowe nylonowe ze względu na limitowaną długość nie wystarczają do zrealizowania zakotwienia, tuleja metalowa siatkowa pozwala na zamocowanie na większych głębokościach lub w ścianach warstwowych nawet do głębokości 100 cm.

Wytrzymałość połączeń w podłożach z pustymi przestrzeniami tak jak i w przypadku kotwienia w podłożach betonowych, można zwiększać poprzez głębsze kotwienie. W ten sposób żywca tworzy więcej "klinów" w pustkach oraz więcej materiału "trzyma" zamocowanie w podłożu. Do tego celu doskonale nadają się tuleje siatkowe metalowe. Dostarczane w 1 metrowych odcinkach dają użytkownikowi możliwość docięcia długości dokładnie pasującej do wymagań konkretnego zamocowania.