Gdy człowiek postrzega, wyczuwa lub w jakiś inny sposób zaczyna odbierać istnienie ludzkiej aury (warstw subtelnej energii otaczającej ciało fizyczne) zdolność tę przypisuje się otwarciu trzeciego oka. Ten tajemniczy organ nazwano „trzecim okiem”, pozwala on bowiem dostrzegać to, co jest ukryte przed wzrokiem fizjologicznym. Trzecie oko jest punktem anatomii ciał subtelnych, dzięki któremu identyfikujemy się z otaczającym nas światem. Identyfikacja ta odbywa się na tysiące sposobów. Można identyfikować się z pracą – lekarza, terapeuty, biznesmena, profesora uniwersytetu. Identyfikujemy się ze statusem społecznym albo jako człowiek sukcesu, człowiek sławny, szanowany lub bogaty. Można też identyfikować się z wyznawaną religią, przynależnością państwową lub etniczną. Możliwa jest także identyfikacja z lokalną drużyną piłkarską, marką używanego samochodu czy zestawem ubrań jakie nosimy. W miarę otwierania się trzeciego oka i zyskiwania wyraźniejszego widzenia wewnętrznego, stopniowo zanika tendencja do tworzenia osobowej jaźni identyfikującej się z zewnętrznymi etykietkami. Następuje wyzwolenie z tego, co stanowi więzienie psychologiczne, jednocześnie umożliwiając doświadczanie godności i wspaniałości naszej autentycznej natury: unikalnego, jednostkowego bytu ludzkiego.