W myśl polskiej tradycji i zgodnie ze zwyczajami łowieckimi trofea zawsze stanowiły i stanowią ważną część kultury i rytuału myśliwskiego.

Są jednocześnie przedmiotem chwały i dumy, zwłaszcza jeśli stanowią odpowiednio przygoto­wane i wyeksponowane zbiory.

Przepisy zobowiązują każdego myśliwego (selekcjonera) do przedstawienia trofeów komisji wyceny, a ta weryfikuje je według kryteriów prawidłowości pozyskania. Preparowanie trofeów łowieckich stało się więc, obok pożytecznego hobby, obowiązkiem myśliwego.

Dla myśliwego, przyrodnika, popularyzatora i naukowca zajmującego się tą dziedziną wiedzy ważne jest prawidłowe postępowanie z ubitą zwierzyną, a także troska o właściwe spreparowa­nie zdobytego trofeum i jego opisanie. Jest to także wyraz hołdu składanego przyrodzie za doznania i przeżycia umożliwiające lokalizację miejsca i czasu przygody łowieckiej.

Kolejne, szóste znacznie poszerzone wydanie poradnika pt. „Trofea łowieckie", jest rezulta­tem wieloletniej praktyki autora jako myśliwego i preparatora, a także uwag Czytelników.

Podręcznik składa się zasadniczo z dwóch części.

Pierwsza obejmuje podstawowe wskazówki i wiadomości dotyczące postępowania myśliwe­go z upolowaną zwierzyną, patroszenia, studzenia, transportu, odbijania poroża i oręża, wstęp­nego preparowania (ta część była ujęta w dwóch wydaniach broszurowych). Wiadomości te stanowią minimum wiedzy wymagane/ w Polskim Związku Łowieckim na egzaminach dla nowo wstępujących i selekcjonerów.

Druga część omawia zabezpieczanie trofeów przed niszczącym działaniem czasu, przygotowa­nie ich do ekspozycji, własnoręczne wykonywanie przedmiotów codziennego użytku oraz do dekoracji wnętrz z wystrojem myśliwskim. Czytelnik znajdzie w niej także zasady eksponowania trofeów, odnawiania starych kolekcji, preparowania rzadkich okazów oraz trofeów przywożo­nych z safari i innych wypraw.

Podręcznik nie zawiera natomiast porad dotyczących preparowania ptaków, poza krótką wzmianką o zdejmowaniu skór i zasadach wstępnej ich konserwacji.

Dla tych wszystkich, którzy chcą się nauczyć, Bohdan Jasiewicz napisał podręcznik, dość niezwykły. Jest to bowiem podręcznik dla klas podstawowych, gimnazjalnych i dla wyższych uczelni -jeżeli mielibyśmy oceniać tę pracę w kategoriach zwykłego nauczania. Jest to jednym słowem książka dla świeżo upieczonych adeptów łowiectwa, którzy - mam nadzieję - nie uważają się za doświadczonych nemrodów.

Na dalszym etapie wtajemniczenia znajdują się selekcjonerzy, których zadania rozliczne i trud­ne, ułatwi pilne studiowanie wielu rozdziałów podręcznika, l wreszcie dla bardzo zdolnych, pilnych i dysponujących niemałym zasobem różnych narzędzi, przeznaczona jest ta część książki, która budzi mój największy podziw. Wiem bowiem, że Autor opisuje to wszystko na podstawie własne/ praktyki. To nie są teoretyczne pomysły, niedające się w praktyce zrealizować. Autor takie rzeczy robi i to robi doskonale, jak widzimy na zdjęciach.

Otrzymaliśmy więc naprawdę dobry podręcznik. Napisany w sposób przystępny, bogato ilustrowany i starannie wydany. Podręcznik, który powinien trafić do biblioteczki każdego myśli­wego. 

Autorzy: Bohdan Jasiewicz