PRZEDMIOTEM SPRZEDAŻY JEST:

KONICZYNA ŁĄKOWA PERSKA

NASIONA KWALIFIKOWANE PAKOWANE PO 25KG W WORKU PAPIEROWYM NR C1 PL214/65/[zasłonięte]/1810A

SPRZEDAJEMY NA KILOGRAMY

PRZEDMIOT ZAWIERA  8%VAT

Koniczyna perska (Trifolium resupinatum L.) jest wartościową rośliną pastewną, należącą do motylkowych drobnonasiennych. Różni się od podstawowych gatunków uprawnych z tej grupy (koniczyny czerwonej, lucerny siewnej i mieszańcowej) zarówno cechami biologicznymi, jak i użytkowymi.

W Europie zaczęto ją uprawiać na szerszą skalę po drugiej wojnie światowej, a w Polsce - w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Koniczyna perska pochodzi z rejonu śródziemnomorskiego. Nasiona do jej uprawy są importowane do Polski głównie z Bliskiego Wschodu, a także z niektórych krajów europejskich (Portugalii, Włoch).

W naszych warunkach klimatycznych jest to roślina jednoroczna, jara. Ma wysokie wymagania termiczne i świetlne oraz duże potrzeby wodne w okresie wegetacji. Jeśli te warunki zostaną spełnione, można liczyć na wysokie plony zielonki rzędu 60-80 t ha^-1 z 3-4 pokosów w roku. Koniczyna perska ma szybkie tempo odrastania po skoszeniu i tworzy dużą masę nadziemną składającą się z delikatnych, bogato ulistnionych i rozgałęzionych pędów, które wcześnie osiągają fazę pąkowania i kwitnienia. Często koszona dostarcza wartościowej, wysokobiałkowej paszy, nadającej się dla przeżuwaczy, a także dla świń i drobiu. Pasza z koniczyny perskiej ma dużą wartość żywieniową, która pod względem udziału składników pokarmowych w suchej masie nie ustępuje lucernie.

Koniczyna perska charakteryzuje się niską zawartością suchej masy w roślinach, co przesądza o jej użytkowaniu, głównie w formie zielonki, a ogranicza konserwację przez suszenie. Zaletą tej koniczyny jest niska zawartość włókna surowego w roślinach, wysoki udział białka ogólnego i strawnego oraz składników mineralnych i karotenu. Te korzystne cechy jakościowe koniczyny perskiej wynikają z dużego udział liści w suchej masie plonu i delikatnej budowy łodyg.

Porównanie jakości koniczyny perskiej z koniczyną czerwoną tetraploidalną i lucerną mieszańcową przedstawiono w tabeli 1.

Koniczynę perską przeznacza się najczęściej na bieżące skarmianie. Niska zawartość włókna oraz niewielki jego wzrost w miarę starzenia się roślin (15,5% - przed kwitnieniem; 19,5% - w początku fazy kwitnienia; 24,0% - w pełni kwitnienia) przyczyniają się do wysokiej strawności składników pokarmowych w paszy. Wartość 1 kg suchej masy koniczyny perskiej odpowiada 1 jednostce owsianej i przewyższa pod tym względem koniczynę czerwoną i lucernę, dla których wskaźnik ten wynosi odpowiednio 0,70 i 0,85.

Przeciętny plon suchej masy koniczyny perskiej kształtuje się na poziomie 8-10 tˇha^-1, białka ogólnego zaś - 1,5-2,0 tˇha^-1. Poza wartością paszową należy podkreślić jej znaczenie miododajne. W okresie kwitnienia pszczoły mogą zebrać z 1 ha około 200 kg miodu. Okres kwitnienia roślin trwa średnio trzy tygodnie i wypada na przełomie czerwca i lipca. W wypadku zbioru na paszę wydajność miodowa jest ograniczona, a plantacja pozostawiona w fazie kwitnienia dłużej jako pożytek pszczeli zwykle wylega i wówczas następuje gnicie dolnych liści i łodyg, co pogarsza z kolei walory paszowe koniczyny. Podobnie jak wszystkie rośliny motylkowate jest cenna ze względów ekologicznych. Wykorzystuje się ją w międzyplonach do łagodzenia negatywnych następstw monokultur zbożowych oraz do uprawy polowej w krótkotrwałych mieszankach z trawami.

Wymagania klimatyczne i glebowe koniczyny perskiej są wysokie. Optymalna temperatura kiełkowania to 20-25^oC. Przy ciepłej i wilgotnej pogodzie wschodzi po 3-5 dniach, w gorszych warunkach - po 8-12. Kiełkowanie rozpoczyna w temperaturze 6-8^oC. Minimalne opady w okresie jej wegetacji powinny wynosić około 300 mm. W lata suche plonuje zawodnie, dlatego uprawę koniczyny perskiej należy lokalizować w rejonach cieplejszych, o wysokich i równomiernych opadach. Pod jej uprawę nadają się gleby odpowiednie dla koniczyny czerwonej lub lucerny, odznaczające się wysoką pojemnością wodną, zaliczane do kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego oraz żytniego bardzo dobrego i dobrego.

Może być uprawiana po zbożach, trawach i roślinach okopowych. Przygotowanie roli pod siew należy wykonać bardzo starannie, zapewniając dobre wyrównanie i odchwaszczenie pola oraz płytkie spulchnienie umożliwiające wysiew nasion na głębokość 1,0-1,5 cm. Nawożenie mineralne powinno zapewnić duże wymagania pokarmowe koniczyny. Przeciętnie stosowane przed siewem dawki nawozów wynoszą: 60-80 kgˇha^-1 P₂O₅, 80-120 kgˇha^-1 K₂O i 20-30 kg Nˇha^-1 jako dawka startowa w gorszych stanowiskach. Nawozy P, K można stosować również jesienią pod orkę przedzimową. Materiał siewny koniczyny perskiej pochodzący z importu jest wykorzystywany głównie do uprawy na cele paszowe. W uprawie na nasiona efekty produkcyjne nie zawsze są zadowalające, ponieważ nasiona koniczyny bardzo łatwo kiełkują w główkach na pniu, nawet przy niewielkich opadach, i najczęściej nie nadają się na materiał siewny. Obecnie w rejestrze znajduje się jedna odmiana pochodzenia włoskiego - Accadia.

Termin siewu koniczyny perskiej zależy od temperatury gleby, która powinna wynosić około 8^oC, i zwykle rozpoczyna się w drugiej dekadzie kwietnia. Najlepsze efekty plonowania koniczyny perskiej uzyskuje się z siewu od połowy kwietnia do połowy maja. Wówczas możliwy jest zbiór 3-4 pokosów, późniejsze siewy zaś dają możliwość zbioru 1-2 pokosów w okresie wegetacyjnym. W siewie czystym zaleca się wysiew 15-20 kg ha^-1 nasion w rozstawie rzędów co 10-20 cm. Koniczyna perska może być uprawiana w mieszance z trawami, np. z życicą westerwoldzką (13-15 kg ha^-1 nasion koniczyny + 8-10 kg ha^-1 nasion życicy). Wschody koniczyny są epigeiczne i z tego powodu wrażliwe na zbyt głęboki siew oraz zaskorupienie gleby.

Po wschodach zwykle dochodzi do zachwaszczania plantacji, szczególnie gdy są one opóźnione z powodu chłodów lub suszy. W takim przypadku pierwszy pokos zielonki należy skosić wcześnie, w fazie pąkowania koniczyny. Po skoszeniu rośliny odrastają szybko i w kolejnym odroście zwykle zagłuszają chwasty. Ochrona chemiczna nie jest zalecana ze względu na karencję, ograniczającą intensywną eksploatację koniczyny. Kolejne pokosy kosi się na początku pąkowania roś

WYSTAWIAMY FAKTURY VAT

NA POZOSTAŁYCH AUKCJACH POSIADAMY NASIONA TRAW ORAZ GOTOWE MIESZANKI  NA RÓŻNE PODŁOŻA

TYMOTKA, LUCERNA, KUPKÓWKA ITP.

ZAPRASZAMY NA POZOSTAŁE AUKCJE

Zobacz nasze pozostałe aukcje:

Panelealle