Z tylnej okładki:

Kolejna, po „Diagnozie ryzyka samobójstwa”, praca na ten ważny temat. Tym razem, autor rozpatruje kontekst tzw. „zaburzeñ depresyjnych” i ich związku z samobójstwem. Wnioski do jakich dochodzi, a właściwie dowody jakich dostarcza, dotyczą m.in. tego, że:

- depresja nie istnieje i jest ekonomicznym oszustwem,

- antydepresanty trzeciej generacji (m.in. SSRI) nie są lekami na depresję,

- leki te mają poważne skutki uboczne szczególnie, gdy są pobierane w ciąży: dzieci rodzą się częściej z różnymi wadami rozwojowymi, z poważną chorobą nadciśnienia płucnego, z zespołem abstynencyjnym,

- procedury leczenia rzekomej depresji rzekomymi antydepresantami, pośrednio i/lub bezpośrednio, odpowiedzialne są za wzrost samobójstw na świecie.

Spis treści

Wstęp

Czym jest choroba psychiczna?

Czy samobójca jest chory psychicznie?

Mity na temat samobójstwa funkcjonujące wśród psychiatrów i psychologów

Depresja a cierpienie

Depresja a zaburzenie

Rzekome antydepresanty

Skutki uboczne leków z grupy „S”

Choroby somatyczne z „depresją” w przebiegu

Ciężka depresja i terapia elektrowstrząsowa

System

Depresja a samobójstwo

Przyszłość

Literatura cytowana

Zapowiedzi