1. A gdy Jezus modlił się na wzniesieniu, przyszli do Niego niektórzy z uczniów Jego, a jeden z nich rzekł: "Panie, naucz nas, jak mamy się modlić". I rzekł Jezus do niego: "Gdy modlisz się, to pójdź do swej cichej izdebki. I kiedy zamkniesz drzwi, módl się do Ojca, który jest nad tobą i w tobie. A Ojciec twój, który widzi też to, co najdalsze, otwarcie ci odpowie.
2. Ale kiedy wspólnie gromadzicie się i razem się modlicie, nie używajcie próżnych powtórzeń, albowiem wasz niebiański Ojciec wie, czego potrzebujecie pierwej niżbyście Go prosili. Tedy módlcie się tak:
3. Ojcze nasz, który jesteś nad nami i w nas, święte niech będzie imię Twoje. Przyjdź królestwo Twoje do wszystkich w mądrości, miłości i sprawiedliwości. Bądź wola Twoja, jak w niebie, tak i na ziemi. Pozwól nam codziennie mieć udział w Twoim świętym chlebie i daj nam owoc żywej latorośli winnej. I tak jak Ty nam odpuszczasz nasze winy, tak i my odpuszczajmy wszystkim, którzy przeciw nam zawinili. Wylej Twoją dobroć na nas, abyśmy to również uczynili innym. W godzinie pokuszenia wybaw nas ode złego.
4. Albowiem Twoje jest królestwo, moc i chwała: od wieczności po wieczność. Teraz i na całą wieczność. Amen. (Rozdział 19, 1-4)
Ja, Chrystus, wyjaśniam, prostuję i pogłębiam słowo:
Wyuczone modlitwy, powtarzane słowo w słowo, mają mało siły, gdyż pochodzą z rozumu, a nie z serca. Słowa wypowiadane byle jak nie są uduchowione. One nie docierają do Boga w głębi wnętrza człowieka, gdyż człowiek nie natchnął ich życiem z Boga. Modlitwy podyktowane rozumem mogą jeszcze bardziej wprowadzić w błąd tego, kto już zabłądził przez swój błędny sposób myślenia. Ten, kto modli się, a postępuje inaczej, niż wypowiada to w modlitwie, obarcza się kolejnymi obciążeniami.
Dlatego powinniście się modlić sercem. A kiedy wypowiadacie na głos wasze modlitwy, powinny być one natchnione Wewnętrznym Życiem, którym Ja Jestem. Dlatego znaczenie ma jedynie modlitwa płynąca z serca, a nie wypowiadanie samych słów. Nie powinniście więc dosłownie powtarzać ułożonych modlitw. Również i tej modlitwy, która jest tutaj spisana, nie powinno się rozumieć i powtarzać dosłownie. Każda modlitwa powinna być przyjęta zgodnie z jej sensem, ponieważ mowa serca jest mową odczuć duszy. Jeżeli odczucia serca ujęte są w słowa, a przez bliźnich brane są dosłownie, to tracą zawarty w nich sens.
Moi, którzy wiernie idą w Moje ślady, coraz bardziej wnikną w doskonałość życia. Ich modlitwy będą wtedy życiem we Mnie, to znaczy wypełnianiem odwiecznego Prawa. Do tego, kto rozwinął w sobie Królestwo Boże - życie, Królestwo Boże przyszło i odtąd będzie on żył życiem z Boga.
"Pozwól nam codziennie mieć udział w Twoim świętym chlebie i daj nam owoc żywej latorośli winnej". Tymi słowami określone jest Wewnętrzne Życie - Duch, który również w materialnej substancji utrzymuje materialne ciało.
Sensem wypowiedzi: "W godzinie pokuszenia wybaw nas ode złego", jest: Panie, Ty nas prowadzisz pośród pokus, abyśmy znaleźli wyjście z labiryntu ludzkiego ja i nie ulegali już temu, co nas kusi, czyli temu co jest złe.
5. I gdziekolwiek siedmiu zgromadza się w imię Moje, tam Ja Jestem pośród nich; a nawet gdzie będą trzej albo tylko dwaj zgromadzeni. I nawet gdy jeden tylko modli się w ciszy, tam Ja Jestem z tym jednym.
6. Podnieście kamień, a znajdziecie Mnie. Rozłupcie drzewo, a tam Ja Jestem. Albowiem jak w ogniu i w wodzie, tak w każdej formie życia jest objawiony Bóg jako jej życie i jej substancja". (Rozdział 19, 5-6)
Ja, Chrystus, wyjaśniam, prostuję i pogłębiam słowo:
Poważajcie, ceńcie i czcijcie moc stworzycielską we wszelkim bycie! Zrozumcie, wszystko, co jest z mocy i światła, każdy człowiek nosi w głębi swej duszy. Duchowe ciało w człowieku jest substancją wszelkiego bytu, gdyż Bóg, odwieczny Ojciec, każdemu ze swoich dzieci wszystko darował jako esencję, jako dziedzictwo. We wszystkich formach życia jest odwieczny Duch i on też wypływa ze wszystkich form życia.
Kiedy człowiek świadomie staje się dzieckiem Bożym, to Boża wszechmoc służy mu poprzez wszystkie formy bytu, przez kamień, drewno, ogień i wodę, przez kwiaty, trawy, rośliny i zwierzęta. Wszystkie ciała niebieskie służą temu, kto żyje we Mnie, w Duchu Prawdy. Jeżeli moc stworzycielska przeniknie stworzenie, którego dusza jest pełna światła i siły, to będzie ono znowu świadomie dzieckiem - synem lub córką nieskończoności i obejmie znowu wszechmoc, swoje dziedzictwo.
Każdy dzień na tej ziemi jest darem dla człowieka, aby się w nim rozpoznał i odnalazł. Królestwa przyrody ofiarowują się człowiekowi. Ogień i woda, a także ciała niebieskie służą mu w dzień i w nocy. Rozpoznajcie, jak bogaty jest dzień dla każdego z osobna! Bogatym jest każdy człowiek, który udostępni sobie wewnętrzne bogactwo. Bogaty jest zaprawdę ten, kto jest w łączności z Wszechmocnym i w ten sposób staje się znowu wszechmocą. Bóg jest wszechmocny, bo jest wszechobecny, a czysta istota jest wszechmocą z Niego. Ona jest boska. [...]