CHEMJA
NIEORGANICZNA
W ŁĄCZNOŚCI Z
ZASADAMI CHEMJI OGÓLNEJ
WYDANIE VIII
DAWNEGO PODRĘCZNIKA L. BRUNERA I ST. TOŁŁOCZKI NA NOWO OPRACOWANE I UZUPEŁNIONE NOWEMI ROZDZIAŁAMI DODATKOWEMI ZE 134 RYSUNKAMI I BARWNĄ TABLICĄ WIDMOWĄ



PRZEDMOWA DO WYDANIA SIÓDMEGO.



W przedmowie do wydania czwartego z 1917 r. przedstawiłem myśl przewodnią, którą się kierowałem przy układaniu niniejszej książki, jako zwięzłego podręcznika „Chemji Ogólnej", czyli Zasad Che-inji. — Użyteczność Chemji w całokształcie nauczania szkolnego jest tylko wtedy, zdaniem ino jem, istotna, gdy w przedmiocie tym widzimy nietylko zaspokojenie naturalnej ciekawości umysłu ucznia, lecz środek kształcący podstawy myślenia, podobnie jak w matematyce i fizyce. Chemję więc przedewszystkiem należy traktować w szkole jako naukę' rozumową, a nie wyłącznie opisową. Stąd wynika, że tak rozumiana roia Chemji w szkole ogólnokształcącej ogranicza przedmiot ten wyłącznie ¦ do nauczania na stopniu wyższym. Grdyby jednak ze względów programowych. Chemja nie mogła uzyskać w danej szkole dostatecznego wymiaru godzin, lepiej jej całkiem nie uczyć, a pozostawić przedmiot ten wyłącznie szkole powszechnej, oczywista z zgoła innym celem, a więc i zakresem nauczania.
Punktem wyjścia w rozumowem traktowaniu Chemji jest zawsze metoda indukcyjna: wyprowadzenie t. zw. praw przyrody na podłożu ściśle doświadczalnego przedstawienia i opisu danej kategorji zjawisk, a następnie ujęcie praw tych w teorję na podstawie odpowiednio dobranej hipotezy. Drogą tą kroczyła Chemja jako nauka w swym historycznym rozwoju, droga ta jest też najwłaściwsza w jej nauczaniu, o ile .chodzi o wykład podstawowych pojęć-i zasad, .obejmujących sobą całokształt wiedzy chemicznej.
Tylko na tle wykładu podstaw teoretycznych występuje w umyśle uczącego się jasny swą prostotą obraz" całości, uwidocznia się znaczenie i celowość znakowania chemicznego, staje się zrozumiałą nieskończona mnogość i rozmaitość, zjawisk chemicznych, .wytwarza się zdolność jednolitego tłumaczenia i klasyfikowania reakcyj chemicznych, możność ich przewidywania i wreszcie,' jako wynik ostateczny, stwarza -się podłoże dla zrozumienia najnowszych a najogólniejszych zdobyczy wiedzy o zasadniczych własnościach, pierwiastków w związku z budową ich atomów. Słowem — bez oparcia na podstawach teoretycznych — nauczanie Chemji nie
może dać pozytywnego wyniku, bez względu na to, czy cel nauczania jest ogólnokształcący, czy też częściowo lub całkowicie praktyczny, t. j. przystosowany do mniej lub więcej ograniczonego zakresu wiadomości chemicznych, jak w szkołach zawodowych.
Powyższy pogląd na sposób nauczania Chemji był dla mnie wytyczną, w opracowaniu niniejszego VII wydania podręcznika, noszącego tytuł „Chemji Nieorganicznej". Tytuł ten zachowałem bez zmiany dla uwidocznienia ciągłości nowego wydania z wydaniami poprzedniemi. Plan książki pozostał ten sam. Materjał, objęty rozdziałami I—XXIV, nie doznał ani rozszerzenia, ani ważniejszych przeróbek redakcyjnych.
Zmiany zasadnicze dotyczą uzupełnienia książki dalszemi 5 rozdziałami XXV—XXIX, obejmującemi sobą radjochemję, teorję budowy atomów i pokrewne dziedziny. Uzupełnienie to stało się dziś niezbędne ze względu, na niezwykłą doniosłość przemian radjoaktyw-nych, jako odrębnej dziedziny faktów, nieznanych w zwykłych przemianach chemicznych, oraz wynikających stąd wniosków, dotyczących zasadniczych pojęć o- pierwiastkach wogóle, o"icli budowie, genezie i wzajemnem ustosunkowaniu się w układzie perjodycznym. Dzięki doświadczalnym zdobyczom i wynikom teoretycznych badań ostatniego ćwierćwiecza w zasadniczych pojęciach Chemji zaszły tak gruntowne i doniosłe zmiany, jakich nauka ta nie znała od czasów Lavoisiera i Daltona.
Nowe poglądy na istotę i budowę pierwiastków rozszerzyły dawne pojęcia, stworzyły nową syntezę całokształtu wyobrażeń o zmienności ma-terji. Nawet w elementarnym wykładzie Chemji nowe te pojęcia muszą być uwzględnione i winny w nim znaleźć miejsce. Na tle historycznego rozwoju faktów — najłatwiej i najwłaściwiej daje się je przedstawić. W ten właśnie sposób wprowadziłem tę nową dziedzinę Chemji w ramy niniejszego VII wydania podręcznika.
Wymienione nowe rozdziały książki , podobnie jak ¦ wiele ustępów uzupełniających w rozdziałach poprzednich, drukowane są odmiennem, drobniejszem pismem, dla zaznaczenia, że treść ich wybiega poza ściślejszy program nauczania szkolnego. Stanowią one w zastosowaniu szkolnem prywatną lekturę dla ucznia, a dla uczącego materjał do rozszerzenia treści nauki i jej pogłębienia. Starałem się przytem, by całość tych uzupełniających ustępów i rozdziałów nie wybiegała poza. zakreślone ramy podręcznika i wiązała się ściśle z zasadniczym jego planem i celem.
Lwów, id maju 1926 r.
¦ST. T0ŁŁ0CZKO.



PRZEDMOWA DO WYDANIA ÓSMEGO.



Niniejsza książka jest ósmem z rzędu wydaniem podręcznika, który od I wydania z 1905 r. do VII z 1926 r. nosił tytuł: „Chemja Nieorganiczna". Obecnie tytuł ten uzupełniłem dodatkiem: „w łącznoś.ci z Zasadami Chemji Ogólnej". — To rozszerzenie tytułu jest wyrazem zmian, jakim podręcznik ten przeszedł w swem rozwoju. — Pierwsze trzy wydania z lat 1905—1907 napisane i opracowane wspólnie ze ś. p. kolegą, prof. L. Brunerem, miały wyłącznie za cel przystosowanie treści książki do potrzeb i zakresu nauczania Chemji w szkole średniej. Przewodnią myślą w ich opracowaniu była jednak zawsze zasada nie opisowego, lecz rozumowego traktowania Chemji jako przedmiotu szkolnego, co obszerniej wyjaśniłem w poprzedniej przedmowie, załączonej do wydania VII. Zasadę tę zachowałem i konsekwentnie rozwijałem coraz bardziej we wszystkich wydaniach, w szczególności począwszy od wydania IV, które w porównaniu do poprzednich trzech było już znaczniej pogłębione.. — Sądzę, że dotychczasowe powodzenie, jakie podręcznik ten zdołał uzyskać, zawdzięcza on głównie temu właśnie charakterowi i celowi wykładu.
Lecz równolegle z pogłębianiem teoretycznych podstaw przedmiotu Iść musiał wzręst materjału koniecznego do tego. Materjał ten z natury rzeczy uwzględnić musiał również i najdonioślejsze nowe zdobycze Chemji zarówno w dziedzinie nowych podstawowych zjawisk, np. promieniotwórczości, jak i w dziedzinie teorji, której niebywały rozwój rozszerzał wciąż horyzonty widzenia, stwarzał nowe metody badania i doprowadził naukę o atomach do pewnika o ich konkretnem istnieniu. — Stąd wynika dla autora nawet początkowego podręcznika Chemji potrzeba uwzględnienia tych nowych podstawowych zdobyczy wiedzy, a zatem i konieczność rozszerzenia, materjału książki.
W myśl tych przewodnich zasad już poprzednie wydanie VII niniejszego podręcznika — zostało odpowiednio znaczniej rozszerzone i uzupełnione kilkoma nowenli rozdziałami. — Obecnie nastąpiła dalsza w tjrm kierunku jego ewolucja. — Uzupełnienia, które wprowadziłem obecnie, ująłem ze względów dydaktycznych w osobne, odrębne rozdziały i.wy-
różniłem zewnętrzną formą drutu. — Tu należą, nowe, lub nanowo opracowane rozdziały, obejmujące swą treścią przed eWKzystkiem: kinetyczną teorję materji i ciepła, oraz termodynamikę przemian chemicznych ¦—¦ jako główne filary oparcia dla dalszych teoretycznych wywodów, i dalej rozdziały: koloidalny stan, teorja Avogadry, równowaga i kinetyka chemiczna, elektro ch emja, radjochemj a i budowa atomu. — Całość książki rozpadła się przeto treścią swych rozdziałów na dwie części, wzajemnie się uzupełniające, a mianowicie:
1) na rozdziały, poświęcone głównie opisowi zjawisk chemicznych w zakresie, obejmującym najważniejszy materjał faktów Chemji Nieorganicznej,
2) na rozdziały, traktujące teorję samą, lub wyjaśniające teoretycznie wybraną dziedzinę faktów. — Sądzę, że przez to ¦ wyodrębnienie strony faktycznej od teoretycznej całość wykładu zyska na przejrzystości, a uczącemu się pozwoli łatwiej ogarnąć całość przedmiotu zarówno co do zakresu samych faktów, jak i co do teoryj, któremi fakty te są tłumaczone i ze sobą powiązane.
Z powyższego wynika, ze jeśli chodzi o zakres nauki szkolnej, to wszystkie uzupełniające teoretyczne rozdziały książki — przez ich wyodrębnienie od tekstu, obejmującego stronę faktyczną, zjawisk chemicznych- ¦— stają się jedynie dodatkowym, pomocniczym materjałem nauczania. Ko-.rzystać z nich winien przedewszystkiem nauczający, a dla bardziej interesującego się przedmiotem ucznia stanowić one mogą lekturę prywatną. Wyróżnione drukiem oba teksty książki dać zatem mają całość odpowiadającą swą treścią, pierwszym potrzebom studjuin Chemji w Szkołach Wyższych..
W wykonaniu części rysunków, których ilość w tem nowem wydaniu uległa również powiększeniu, pomocny mi był p. Dr. W. Kemula. Za to oraz za pomoc w korekcie wyrażam mu niniejszem słowa podzięki. Wdzięczny jestem również firmie wydawniczej Oebethner i Wolff za gotowość, z jaką nie szczędząc kosztów, życzeniom moim co do skomplikowanej formy druku i jego układu — zadość uczyniła.
Lwów, w lvpou 1929 r.
ST. TOŁŁOCZKO.



TRESC



Str.
Rozdz. I. — Wstęp. — Pierwiastki chemiczne.
1. Zjawiska chemiczne a fizyczne.
Reakcje syntezy. — Reakcje rozkładu. — Reakcje Wymiany . 1 — 7
2. Związki a pierwiastki chemiczne.
Gzem jest pierwiastek chemiczny. — Podział i występowanie pierwiastków w przyrodzie. — Dokładniejsze określenie pojęcia pierwiastka ..............,........ 7—12
Rozdz. II. — Ogólne własności fizyczne ciał.
1. Gr a z y.
Charakterystyka ogólna. — Gęstość gazów. — Ściśliwość. ¦— Rozszerzalność a temperatura........¦........ 3—19
2. Ciecze.
Charakterystyka ogólna. — Knzepnienie, parowanie, wrzenie. — Temperatura krytyczna. — Rola ciśnienia i temperatury w procesie skraplania. — Temperatura bezwzględna..... 19—27
3. Ciała stałe.
Charakterystyka ogólna. — Topnienie i parowanie. — Prze-chłodzenie cieczy. ¦— Ciało stałe, jego ciecz i para..... 28—34
4. Zjawiska dyfuzji.
Dyfuzja w gazach. — Dyfuzja w cieczach . . ....... 34—35
Rozdz. III. — Kinetyczna teorja materji.
Hipoteza a teorja.-— Założenia główne kinetycznej teorji. — Ciśnienie gazu. — Średnia szybkość ruchu, cząstek gazowych.. — Ciepło a energja kinetyczna. — Wywód zasady Ayogadry. — Kinetyczny obraz stanów skupienia materji. — Kinetyczna teorja a cnemja...................... 36—47
Rozdz. IV. — Mieszaniny. — Roztwory.
1. Ogólne własności mieszanin.
Mieszaniny niejednorodne. — Mieszaniny jednorodne .... 47—49
2. Roztwory właściwe.
Roztwory ciał stałych w cieczach. — Roztwory cieczy w cieczach. — Roztwory gazów w cieczach........... 49—68
Hozdz. V. — Osmotyczna teorja roztworów.
Dyfuzja w roztworach. — Ciśnienie osmotyczne. — Osmotyczna teorja roztworów . ............... . . 58—65
RozcU. VI. — Roztwory koloidalne.
Własności ogólne. — Istota stanu koloidalnego. — Roztwory koloidalne a roztwory właściwe. — Wytwarzanie roztworów koloidalnych. — Zole i żele. — Koloidy w zjawiskach przyrody
Rozda, VII. — Tlen. — Tlenki. — Ozon.
1. Tlen.................... . . .
2. Tlenki, zasady, kwasy, sole.......
3. 0 z on . . . ¦............'.. :. .'',..
Rozdz. VIII. — Energja chemiczna.
1. Reakcja chemiczna a ciepło .....
2. Związek pomiędzy ciepłem, pracą Q e-nergją wewnętrzną.
Str.
66—80
81—84 84-87 87-90
90-91
Przemiana pracy w ciepło. — Przemiany innych, rodzajów energji. — Pierwsza zasada termodynamiki,—¦ Ciepło i praca jako wyraz przemiany energji wewnętrznej ciał ...... 91—{
3. "Wolna energja a energja wewnętrzna. . Druga zasada termo dynamiki. — Energja wewnętrzna a energja
wolna i związana.....................
4. E n e r g j a chemiczna.
Powinowactwo chemiczne a energja chemiczna. — Jakim rodzajem jest energja chemiczna. — Oznaczanie wolnej energji chemicznej . .'........................
5. Reguła Berthelota i Thonisena. Określenie reguły. — Zastosowania ...".....- -
93—96
96—99
........... 99—101
6. Szybkość reakcji "a temperatura . . . 101—102
7. Pomiar ciepła................102—103
Rozdz. IX. — Ilościowe prawa zjawisk chemicznych. — Hipoteza atomistyczna.
1. Prawo zachowania masy. — Prawo stosunków stałych i wielokrotnych. — Równoważniki chemiczne.
Teorja flogistonu. — Prawo zachowania masy. — Prawo stosunków stałych. —¦ Prawo stosunków wielokrotnych. — Równoważniki chemiczne..................104—110
2. Hipoteza atomistyczna.
Jak powstało pojęcie atomu. — Zasadnicze cechy atomu. — ¦ Względne ciężary atomowe.................110—113
- 3. Znakowania i nomenklatura chemiczna. Znakowanie chemiczne. — Terminologia chemiczna.....113—115
Str. X. — Wodór. — Kataliza. — Prawo działania mas.
1. Wodór..................... 115-120
2. Kataliza................... . . 120-121
3. Prawo działania mas.
Odwracalnośe reakcyj chemicznych. — Bównowaga chemiczna.
Stała równowagi chemicznej................121—123
IŁozdz. XI. — Połączenia wodoru z tlenem.
. 1. Woda.
Skład wody. — Wody naturalne. — Chemicznie czysta woda. — Hydraty. — Prężność pary hydratów.......'¦ . . . . 124—133
2. Dwutlenek wodoru ..'..........133-135
Eozdz. XII. — Ilościowe prawa zjawisk chemicznych. — Zasada Avogadry.
1. Prawa stosunków o ł> j ę_t ościow-ych.
Prawo Gray-Lussaca. -~ Przykłady..........-.-.,-.. 136—139
2. Zasada Avogadry.
Treść zasady Avogadry. — Ciężary względne, drobinowe i atomowe. — Wzory drobinowe. — Gram odrobiny i gramoatomy. — Rzeczywiste ciężary atomów i drobiu.............139—151
Eozdz. XIII. — Metody oznaczania ciężarów drobinowych i atomowych.
1. Oznaczenie ciężarów drobinowych gazów i par.
Metoda V. Meyera. — Metoda Bunsena...........151—154
2. Oznaczanie ciężarów drobinowych w roztworach.
Twierdzenia wyjściowe. — Metoda ebuljoskopowa. — Metoda kryoskopowa......,..................154—159
3. Oznaczanie ciężarów atomowycł}.
Z zasady Avogadry. — Z zasady Dulonga i Petita. — Z za-¦ sady izomorfizmu...........;..........159—165
Rozdz. XIV. — Chlor i chlorowodór.
1. Chlor.
Chlor jako pierwiastek.—¦ Chemiczne własności chloru. —Reakcje fotochemiczne....................166—171
2. Chlorowodór.
Chlorowodór. — Chemiczne własności chlorowodoru.....171 —173
3. Kwasy tlenowe i beztlenowe . . . . 174—175
4. Analiza miarowa.
Roztwory mianowane. — Zasada miareczkowania. — Zastosowania .......................: . . 175—177
Str.
5. Wartościowość. Definicja. — Wzory zwykłe i strukturalne.........177—179
Rozdz. XV. — Zjawiska elektrolizy. — Dysocjacja elektrolityczna.
1. Zjawiska elektrolizy.
Jakościowa strona. — Ilościowe prawa elektrolizy.....180—186
2. Dysocjacja elektrolityczna.
Ogólne założenia teorji dysocjacji. — Kwasy i zasady według tej teorji. — Stopień dysocjacji. — Reakcje jonowe a prawo działania mas.......................186—198
3. Koloidalne jony i icłi pochodzenie.
Zjawiska elektroforezy. — Pochodzenie ładunku cząstek koloidalnych. — Teorja stabilizacji i wysalania koloidów . . .. 198—203-
Rozdz. XVI. — Elektrochemiczne przemiany a ich energja.
1. Prąd elektryczny i jego energja.
Siła elektro"bodźcza. — Siła prądu a opór. — Energja prądu 204—208
2. Przewodnictwo elektryczne.
Przewodnictwo metali. ¦— Przewodnictwo elektrolityczne. —¦
Teorja tego przewodnictwa. — Jonizacja a stała dielektryczna 208—221
3. Przemiana energji chemicznej w elektryczną i odwrotnie.
Definicja ogniwa galwanicznego. — Wolna a wewnętrzna energja ogniwa. — Osmotyczna teorja ogniwa Nernsta. — Zastosowania teorji potencjału elektrolitycznego. —¦ Oznaczenie stężenia jonów wodorowych. — Oznaczenie stałej dysocjacji wody. — Potencjometryczne miareczkowanie. — Pomiar siły elektrohodźczej ogniw galwanicznych............221 ¦—249
Rozdz. XVII. — Brom. — Jod. — Fluor.
1. Brom i Bromowodór ...........250—252
2. Jod iJodowodór...............252—256
3. Fluor i Fluorowodór............256-259
Rozdz. XVIII. —. Połączenia chlorowców z tlenem. — Kinetyka chemiczna.
1. Tlenowe połączenia chlor u.......-. 260—268
2. Tlenowe połączenia bromu i jodu . 268—269 . ¦ 3. Szybkość reakcyj. Stała równowagi 270—273
Rozdz. XIX. — Siarkowce.
1. Siarka.
Siarka jako pierwiastek. — Połączenia z wodorem. — Połączenia z tlenem, — Połączenia z chlorowcami......". 274—296
2. Selen i Tellur.......-......... 297
Str. — Azot. — Argonowce.
< Azot jako pierwiastek. — Powietrze. — Argonowce. — Połą- . czenia azotu z wodorem. — Połączenia z tlenem. — Połączenia z chlorowcami.............i......¦ - ¦ 297—o27
Rozdz. XXI. — Fosfor i dalsze azotowce.
1. Fosfor.
Fosfor jako pierwiastek. — Połączenia z wodorem. — Połączenia z chlorowcami. — Połączenia z tlenem. — Hydroliza w roztworach. — Roztwarzanie............' - - • - 328—oo7
. 2. Ar s en.
Arsen jako pierwiastek. — Połączenia z wodorem. — Połączenia z chlorowcami. — Połączenia z tlenem. — Połączenia z siarką 338—841
3. Antymon.
Antymon jako pierwiastek. — Połączenia antymonu .... 342—343
4. Bizmut.
Bizmut jako pierwiastek. — Połączenia "bizmutu......343—345
Rozdz. XXII. — Węgiel i połączenia węgla.
1. Węgiel.
Węgle naturalne. — Procesy zwęglania w przyrodzie. — "Węgle sztuczne. — "Węgiel jako pierwiastek, t- Związki z wo-i dorem. — Związki "z tlenem. — Asymilacja węgla w przyrodzie. — Inne połączenia węglowe.............346—366
2. Zużytkowanie materjałów węglowych. Rozważania ogólne. — Sucha dystylacja. — Gaz wodny. — Fabrykacia koksu i gazu świetlnego. — Płomień i jego wła-
snosci............¦..............obb—óii
Rozdz. XXIII. — Krzem i związki krzemu.
Krzem jako pierwiastek. — Związki z wodorem. — Połączenia z tlenem. — Inne połączenia krzemu...........377—384
Rozdz. XXIV. — Bop i związki boru.
Bor jako pierwiastek. — Połączenia tlenowe. — Inne połączenia 384—386
Rozdz. XXV. — Metale. — Cechy ogólne.
Fizyczne cechy metali. — Chemiczne cechy. — Otrzymywanie 386—389
Rozdz. XXVI. — Potasowce (Metale alkałjów).
Ogólna charakterystyka. — Analiza widmowa .,......389—393
1, Lit i związki litowe:....... . . ¦ . B93
2, Sód i związki sodowe..........394—398
3, Potas i,związki potasowe.......399—401
4, Eubid i Cez.................. 401
5, Amon i sole anionowe......... .' 401—403
Str. Rozdz. XXVII. — Wapniowce (Metale ziem alkalicznych).
Ogólna charakterystyka.................. 403—404
1. Wapń i połączenia wapniowe . . . - 404—410-
2. Stront i Bar.................. 410
Rozdz. XXVIII. — Magnezowce.
Ogólna charakterystyka................., . 411
1. Beryl . . . .".........'..'........ 411
2. Magnez i sole magnezu......... 411—413
3. Cynk i sole cynku.............. 413—415
4. Kadm...................... 416
Eozdz. XXIX. — Glinowce.
1. Glin i związki glinu............ 416—421
2. Inne glinowce. —Pierwiastki rzadkie 421—422
Eozdz. XXX. — Żelazowce.
1. Ź ela z o.
Żelazo jako pierwiastek. —¦ Metalurg] a żelaza. — Metal o- .
grafja żelaza i stali. — Związki żelaza........... 422—429
2. Nikiel, Kobalt i ich związki- ..... 429-430
Rozdz. XXXI. — Chrom. — Mangan.
1. Cłirom i związki chromu......... 481—434.
% Mangan i związki manganu...... 434—437.
Rozdz XXXII. — Cyna. — Ołów.
1. Cyna i związki cyny. . ........ . . 437—438'
2. Ołów i związki ołowiu....... - - - 439—441
3. Inne metale tej grupy . . . ....... 441—442
Rozdz. XXXIII. — Miedź. — Rtęć. — Srebro. — Złoto.
1. Miedź i związki miedzi......... 442—446.
2. Ktęć i związki rtęci . . .. ... , . . . 446—448
3. Srebro i związki srebra....... . 448—451
4. Złoto i związki złota.......... 451—453
E,ozdz. XXXIV. — Platynowce.
1. Platyna i j ej sole............ . 453
2. Inne platynowce............... 454
Eozdz. XXXV. — Układ perjodyczny pierwiastków.
Istota zagadnienia. — Wywóc ogólny. — Perjodyczność cech. —
Znaczenie układu. — Sprzeczności w układzie........ 454—465
Str. jŁozdz. XXXVI- — Pierwiastki promieniotwórcze (Radjochemja).
1. Przegląd ogólny pierwiastków ra-djoaktywnych................465—468
2. Czem jest promieniowanie radjo-akty wn e.
Rozkład promieniowania. — Promienie katodowe. —"Promienie anodowe. — Promienie Roentgena. — Istota promieni ra-dj oakty wny ch.......................468-—473
3. Przemiany radj oakty wne.
Hel jako produkt rozpadu, radu. — Emanacja radu — Teorja rozpadu radioaktywnego. — Dalsze przemiany radu. — Przemiany radjoaktywne a zwykłe reakcje cłiemiczne......473 — 480
4. Szeregi pierwiastków promieniotwórczych.
Równowaga radjoaktywna. — Szeregi pierwiastków radjo-aktvwnych. — Chemiczne oddziaływanie ciał promieniotwórczych................. . .........480-484
Rozdz. XXXVII. — Zjawiska izotopji. — Izotopy a układ perjodyczny.
1. Odmiany ołowiu ..............484—486
2. Izo.topja radjopierwiastków. . .. . . 486—487
3. Prawo przesunięć..............487—488
4. Izotopja pierwiastków zwykłych. Rozważania ogólne. — Metoda Astona. — Inne metody rozdziału izotopów.....................- 488—491
5. Izotopy a układ perjodyczny .... 491—494
Rozdz. XXXVIII. — Widma rentgenowskie.
Zasada wytwarzania widm Roentgena. — Rentgenospektro-
skop i zasada pomiaru długości fal. — Prawo Moseleya . . . 495—500
XXXIX, — Budowa atomu.
Istnienie atomów i ich wymiary. — Elektrony. — Jony. — Jądra atomowe. — Ogólny obraz budowy atomu. — Skład jądra atomowego......................500—509
, XL. — Wnioski ogólne w związku z budową atomu.
Jedność materji. — Definicja pierwiastka. — Rodzaje przemian chemicznych. — Energja przemian wewnątrzatomo-wych. — Podział własności pierwiastków. — Teorja Bohra. — Zakończenie........................ 509—519
Zauważone omyłki druku ....;............. 520




KLIKNIJ TU ABY ZOBACZYĆ PLIK Z PEŁNYM SPISEM TREŚCI, KTÓRY NIE ZMIEŚCIŁ SIĘ W CAŁOŚCI ZE WZGLĘDU NA OGRANICZONĄ OBJĘTOŚĆ AUKCJI




WIELKOŚĆ 23X16CM,TWARDA INTROLIGATORSKA OPRAWA ,LICZY XV+535 STRON,134 RYSUNKI.

STAN:OKŁADKA BDB-,STRONY SĄ POŻÓŁKŁE,MINIMALNE ZAGIĘCIE DLN.ROGÓW STRON,PODKREŚLENIA I DOPISKI W TEKŚCIE,POZA TYM STAN W ŚRODKU DB/DB+ .

WYSYŁKA GRATIS NA TERENIE POLSKI / PRZESYŁKA POLECONA PRIORYTETOWA + KOPERTA BĄBELKOWA ,W PRZYPADKU PRZESYŁKI ZAGRANICZNEJ PROSZĘ O KONTAKT W CELU USTALENIA JEJ KOSZTÓW / .

WYDAWNICTWO GEBETHNER I WOLF 1929.

INFORMACJE DOTYCZĄCE REALIZACJI AUKCJI,NR KONTA BANKOWEGO ITP.ZNAJDUJĄ SIĘ NA STRONIE "O MNIE" ORAZ DOŁĄCZONE SĄ DO POWIADOMIENIA O WYGRANIU AUKCJI.

PRZED ZŁOŻENIEM OFERTY KUPNA PROSZĘ ZAPOZNAĆ SIĘ Z WARUNKAMI SPRZEDAŻY PRZEDSTAWIONYMI NA STRONIE "O MNIE"

NIE ODWOŁUJĘ OFERT KUPNA!!!

ZOBACZ INNE MOJE AUKCJE

ZOBACZ STRONĘ O MNIE