CHARAKTERYSTYKA:
- Nie kapie
- Pozwala na dokładne dopasowanie małych powierzchni
- Idealny do pionowych i poziomych powierzchni
- Wysoka wytrzymałość złącza
- Czysty i prosty do stosowania
- Atest PZH HK/B/1710/01/2001
Time Bond jest jednoskładnikowym, nie ściekającym klejem kontaktowym. Klej Time Bond przeznaczony jest do stosowania wewnątrz budynków, ale może być również stosowany na zewnątrz w miejscach osłoniętych od wpływu warunków atmosferycznych. Kleju Time Bond nie należy stosować na spieniony polistyren, polietylen oraz na podłoża bitumiczne. Nie stosować kleju w sytuacjach gdy pomiędzy powierzchniami do klejenia występuje jedynie kontakt punktowy.
ZASTOSOWANIE:
Klej Time Bond przeznaczony jest do łączenia laminowanych, dekoracyjnych płyt z tworzyw sztucznych oraz innych sztywnych płyt takich jak PCV, ABS oraz płyt sklejkowych. Klej ten może być również stosowany do łączenia płyt wiórowych oraz płytek akustycznych do skośnych oraz pionowych powierzchni otynkowanych zaprawą cementową. Łączy także: większość tworzyw sztucznych, korek, gumę, skórę, metal, kamień i sztywne tkaniny.
TRWAŁOŚĆ PRODUKTU:
Dopuszczalny okres magazynowania kleju wynosi 24 miesiące, w oryginalnych opakowaniach, w temperaturze od 5°C do 30°C.
PAKOWANIE:
Wielkość opakowań: 250 ml, 500 ml, 1 litr, 5 litrów
STRUKTURA PRODUKTU:
Klej TIME BOND jest galaretowatym żelem. Jest to mieszanka kauczuku polichloroprenowego i polimerów syntetycznych, w mieszaninie toluenu, octanu etylu oraz alifatycznych i alicyklicznych weglowodorów C6 i C7, zawierających nie więcej niż 3% n-heksanu w całej mieszaninie.
KOLOR:
Bursztynowy
WYDAJNOŚĆ:
Przy nakładaniu na gładkie, nieporowate powierzchnie 1 litr wystarcza na sklejenie 3,2 m2 (obie klejone płaszczyzny o powierzchni 3,2 m2 każda). Stopień porowatości i chropowatość powierzchni wpływa na zużycie kleju.
PRZYGOTOWANIE POWIERZCHNI:
Powierzchnie przed sklejeniem musza być czyste, suche, odkurzone i odtłuszczone. Gładkie lub wyszlifowane powierzchnie powinny zostać zarysowane za pomocą drobnego środka ściernego. Jeżeli jest wymagane odtłuszczenie powierzchni, należy zastosować wodę z dodatkiem środka powierzchniowo czynnego. Można również zastosować rozpuszczalnik odtłuszczający, który po wyschnięciu nie pozostawia żadnej pozostałości. Przed klejeniem wszystkie ślady czyszczącego rozpuszczalnika musza odparować albo należy je wytrzeć za pomocą szmatki nie pozostawiającej kurzu. Powierzchnie, które są nadmiernie porowate mogą powodować, ze klej w nie wsiąknie i powstanie słabe połączenie. W takim przypadku należy zaszpachlować powierzchnie cienka warstwa kleju nałożonego za pomocą szpachelki.
NAKŁADANIE KLEJU:
Klej nałożyć za pomocą kielni albo ząbkowanej packi, na obie łączone powierzchnie. Sprawdzić, czy ząbki packi nie są wyłamane albo zabrudzone starym klejem. Rozprowadzać klej za pomocą packi prowadzonej pod takim katem, który pozwoli utworzyć warstwę z wyraźnymi rowkami. Nie łączyć ze sobą powierzchni przed osiągnięciem suchości (musza być suche w dotyku) przez obie warstwy kleju. Przy wysokiej wilgotności może mieć miejsce kondensacja pary na warstwie kleju, rozpoznawalna jako białe wykwity na powierzchni. Zjawisko to może być szkodliwe i klejenie nie powinno być kontynuowane, dopóki nie zostaną poprawione warunki, np. poprzez podniesienie temperatury lub/ i osuszenie atmosfery. Czas schnięcia kleju zależy od grubości warstwy, porowatości powierzchni, temperatury i wilgotności otoczenia. W typowych warunkach suchość jest osiągana po 15-20 minutach dla podłoża porowatego i po 25-35 minutach dla podłoża gładkiego. Zwykle, połączenie nie powinno odbywać się później niż 45 minut po nałożeniu kleju.
ŁACZENIE:
Polączenie ze sobą powierzchni zanim klej osiągnie suchość, uniemożliwi swobodne odparowanie rozpuszczalnika, co wpłynie niekorzystnie na końcową moc wiązania. może to także spowodować nadmierne pęcherzenie powłoki, szczególnie jeśli klej nie był równomiernie rozprowadzony. Połączenie następuje w momencie kiedy dwie klejone powierzchnie znajda się w bezpośrednim kontakcie. Konieczne jest zatem unikanie kontaktu, zanim elementy nie zostaną ustawione w jednej osi, np. poprzez wstawienie szpilek wzdłuż jednej krawędzi według której można ustalić położenie drugiej powierzchni (po połączeniu możliwe jest dokonanie jedynie minimalnych korekt). Po wyschnięciu obu klejonych powierzchni należy je ze sobą połączyć i docisnąć na całym obszarze klejenia, w kierunku od środka warstwy na zewnątrz tak, aby wyprowadzić ewentualne kieszenie z powietrzem. Z reguły docisk za pomocą rak jest wystarczający, ale korzystne jest również stosowanie odpowiedniej prasy lub walka ręcznego. Przedłużanie nacisku nie jest konieczne. Maksymalna wytrzymałość połączenia uzyskiwana jest w normalnej temperaturze, w ciągu 24-48 godzin.
