Album koncertowy grupy w formacie DVD. Trafił nań występ Tied & Tickled Trio z wiosny 2004 r. w Monachium.
Pierwszy utwór - "The Long Tomorrow" - wydaje się sugerować, że podczas koncertów niemiecka formacja to zespół stricte jazzowy - na kołyszącym rytmie, podawanym przez sekcję rytmiczną (kontrabas i perkusja) prym wiodą perfekcyjnie zharmonizowane pochody instrumentów dętych. Ale to tylko wstęp - oto już "a.r.c" otwiera elektroniczny bit, na który powoli nachodzą kolejne, zagrane na żywo dźwięki. W "3,4.E" pojawia się kolejny ważny element muzyki T&TT - jamajski dub. Dęciaki całkowicie schodzą ze sceny, Micha Archer chwyta za elektryczny bas i wspólnie z bratem Markusem za perkusją, ruszają do przodu. Hipnotyczny puls niesie tu soczyste solo na Hammondzie w wykonaniu Carla Oesterhelda, a całość podrasowana zostaje przestrzennymi pogłosami w wykonaniu odpowiedzialnego za elektronikę Andreasa Gertha. Wszystkie te elementy przewijają się również w dalszej części koncertu - raz dostajemy fascynujące swymi harmoniami popisy dęciaków ("Motorik"), a kiedy indziej perfekcyjnie zagrany dub z melodyjną partią saksofonu w wykonaniu Johannesa Endersa. Większość utworów utrzymana jest w spokojnym metrum, choć zdarzają się tu bardziej swawolne momenty ("Freakmachine").
Koncert sfilmowany jest w niezwykle energetyczny sposób: kamera zagląda na scenę, za konsoletę, do baru i w publiczność. Obok tradycyjnych, statecznych ujęć, pojawiają się liczne deformacje obrazu, efekty wideo, przefiltrowane sekwencje. Wszystko to tworzy ekspresyjną całość, przypominającą jazzowe dokumenty z lat 60., próbujące dostosować swą formę do awangardowych eksperymentów free jazzu.
W dodatkach otrzymujemy trzy oryginalne wideoklipy do utworów "Tusovska Dub" (parodia sci-fi w stylu Eda Wooda), "Revolution" (kapitalna animacja, będąca kpiną z "wyprzedaży" lewackich idei w dzisiejszej popkulturze) oraz "Yolanda" (urbanistyczna impresja). Jakby tego było mało, możemy obejrzeć T&TT jeszcze w trzech koncertowych fragmentach - w TV Berlin (po raz kolejny "Tusovska Dub" + wywiad z 1998 r.), podczas festiwalu Pop Komm w Kolonii ("Rara Avis" z 1999 r.) oraz z Indigo Clubu w Istambule ("Motorik" z 2005 r.). Te dwa ostatnie występy, choć zdecydowanie ustępujące jakością dźwięku i obrazu głównej części DVD, objawiają zupełne inne oblicze grupy: dzikie, rozpasane, bliskie improwizatorskiemu szaleństwu.
Drugi krążek z tego zestawu, to płyta CD ze studyjną wersją utworu "a.r.c." - dwadzieścia minut dźwiękowej ekstazy w pełnej krasie: ambient, dub, noise i jazz w jednym.
Płyta oryginalna, DIGIPACK, NOWA BEZ FOLII, MINIMALNE, LEKKIE WGNIECENIA NA 3 ROGACH DIGIPACKA.
