Zapis rozmowy Lisy Wolford z Thomasem Richardsem, dyrektorem Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards (Pontedera, Włochy), przeprowadzonej w 1995 roku. Rozmowa ta daje wgląd w istotę twórczych poszukiwań Grotowskiego w domenie określanej przez niego mianem „sztuka jako wehikuł”, wyznaczającej końcowy etap jego poszukiwań. Richards opowiada tu m.in. o transformacji energii, która może nastąpić w pracy nad pieśniami z tradycji afrokaraibskiej. To dzięki tej pracy oraz dzięki oparciu się na strukturach działań wykorzystujących niebanalne wspomnienia performerów możliwa staje się „wertykalna podróż ku temu, co subtelne”. (Od wydawcy polskiego)
Thomas Richards – urodzony w 1962 roku. Studiował dramat i muzykę na uniwersytecie Yale (USA), a następnie w Bolonii. Od 1986 roku był asystentem i współpracownikiem Jerzego Grotowskiego w Pontederze (Włochy), a obecnie jest dyrektorem artystycznym Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards. Grotowski uważał Richardsa za swojego „esencjalnego współpracownika” i mówił: „Moja praca z Thomasem Richardsem ma charakter ‘przekazu’. Przekazuję mu to, do czego doszedłem w życiu: wewnętrzny aspekt w pracy”. Richards był głównym twórcą i działającym w Downstairs Action – opusie rozwijanym w Workcenter, oraz w Action – dziele, które przygotował pod kierunkiem Grotowskiego. Współreżyserował Zostało jedno tchnienie i Dies Iræ – prace stworzone w ramach projektu „Most – rozwijanie sztuki teatru” w Workcenter. Autor Pracując z Grotowskim nad działaniami fizycznymi (polskie wydanie: Wydawnictwo „Homini”, Kraków 2003) oraz Punktu granicznego przedstawienia.
