The Trip - Caronte z 1971 roku


UNIKALNA PEREŁKA ŚWIATOWEGO PROGROCKA!!!!!

Lista utworów:

Caronte I
Two brothers
Little Janie
L'ultima ora e Ode a Jimi Hendrix
Caronte II



Wydanie: Sony 2009 (Italy) (nr kat. 886[zasłonięte]43582)

Włoska grupa progrockowa The Trip wydała swój drugi album, „Caronte”, w 1971
roku. Ponieważ jest to jedyna płyta tego zespołu, jaką znam, nie jestem w
stanie wypowiedzieć się na temat całej ich twórczości, natomiast słów kilka
o „Caronte”, które może spodobać się zwolennikom progresywnego, archaicznego
grania.

Przede wszystkim, na płycie jest dużo organów. Nawet bardzo dużo - za
brzmienie i kompozycje odpowiada głównie pan, który nazywa się Vescovi. On,
jak się domyślam, jest liderem zespołu, wokalistą i klawiszowcem, i słychać,
że ma najwięcej do powiedzenia.

Na płycie znajduje się pięć dość rozbudowanych kompozycji, z których
pierwsza, instrumentalna „Caronte I”, powinna spodobać się wielbicielom
brzmień spod znaku ELP. Następna, ośmiominutowa „Two Brothers” zaczyna się
całkiem ciekawymi „podchodami” organów i sekcji rytmicznej, przypominającymi
psychodelię z pierwszych trzech płyt Deep Purple (ponoć Ritchie Blackmore
miał grać w The Trip, ale jakoś ostatecznie nie zagrał). W momencie, gdy
Vescovi zaczyna śpiewać, można odnieść wrażenie, że słucha się przyspieszonej
wersji „Gypsy” Uriah Heep (podobna maniera co ś.p. Byron). Słychać też
inspirację Vanilla Fudge, co jest oczywiste, biorąc pod uwagę styl z
pierwszych płyt Deep Purple.

Trzecia na płycie jest po prostu zwyczajna piosenka, „Little Janie”. Ładna i
niespecjalna zarazem, zwłaszcza że w pewnych momentach wokalista brzmi, jakby
był śmiertelnie znudzony tym, co śpiewa, więc o satysfakcji słuchaczy też
ciężko mówić. Następnie słyszymy utwór, którego tytuł niejako wyjaśnia jego
powstanie: „L'Ultimo Ora e Ode a J. Hendrix” (przypominam o dacie wydania
płyty) – jest to hołd, oddany gitarzyście... przy nikłym użyciu gitary.
Dominują, jak na całym albumie, organy, ale tym razem Vescovi śpiewa z pełnym
zangażowaniem, co się chwali. Niektóre fragmenty tego swoistego rapsodu
przypominają ELP (zwrotki) lub Yes (użycie organów kościelnych i połączenie z
dźwiękami gitary), od biedy King Crimson z pierwszej płyty, ale w niewielkim
stopniu. Na koniec zespół serwuje powrót do tematu z początku płyty, czyli
instrumentalne „Caronte II”.

Naturalnie, jak to w prog rocku bywa, „Caronte” jest koncept-
albumem. „Caronte” to Charon (ten pan, co przewoził w mitologii greckiej
dusze zmarłych przez Styks). Teksty tekstami, ale najbardziej rozwaliła mnie
okładka, na której Charon szaleje na łódce w kolorowej przepasce na biodrach
(z przodu), a tłoczące się na brzegu Styksu (to z tyłu płyty) dusze trzymają
transparent z nazwą zespołu, a nad nimi unosi się samolot ))

Z tego, co wyczytałem, grupa wydała jeszcze dwie płyty (w mocno zmienionym
składzie), a następnie rozpadła się raz na zawsze. Szkoda... postaram się
zapoznać z innymi dziełami The Trip, jeśli tylko będę miał okazję.

Koszty wysyłki na moich aukcjach są następujące :

Przesyłka nierejestrowana ( zwykła, nie polecona, bez gwarancji dostarczenia przez Pocztę oraz bez możliwości reklamacji w razie zaginięcia - zalecana tylko w przypadku uczciwego listonosza rejonowego i bezpiecznej skrzynki pocztowej )
1-2 płyty : 5,50 ( tylko priorytet )( UWAGA - w tej opcji, całe ryzyko nie otrzymania przesyłki ponosi Kupujący - proszę to wziąć pod uwagę ).

Przesyłka rejestrowana, polecona, z pełną gwarancją dostarczenia
1-2 płyty : 6,90 / 7,90 ( w zależności od opcji : ekonomiczna / priorytet )
3-8 płyt : 9,90 / 12,90 PLN
9 płyt i powyżej : 16,90 PLN ( paczka priorytetowa )


Płatność jest możliwa zarówno przez przelew bankowy jak i system PayU.
Dane do przelewu znajdują się również na stronie : O MNIE.
Nie wysyłam za pobraniem.