The Operative: No One Lives Forever był jedną z najbardziej innowacyjnych i zarazem grywalnych PeCetowych gier akcji 2000 roku. Tytuł ten dwa lata później doczekał się oficjalnej kontynuacji. W tym samym roku pierwsza część NOLF-a trafiła na PlayStation 2. W tym przypadku mamy do czynienia z dość standardowo wykonaną konwersją, która może się jednak poszczycić kilkoma elementami nieobecnymi we wspomnianej wcześniej wersji przeznaczonej na komputery osobiste. Warto jednocześnie dodać, iż tytuł ten powstał z myślą o pojedynczym graczu. W związku z tym nie posiada żadnych trybów multiplayer.

Wątek fabularny w trakcie właściwej zabawy paradoksalnie odgrywa dość istotną rolę. Akcja gry osadzona została w latach 60-tych XX wieku i stanowi swego rodzaju pastisz typowych filmów szpiegowskich, z kultową serią opowiadającą o przygodach Jamesa Bonda na czele. Wcielamy się w postać supertajnej agentki Cate Archer, działającej na usługach UNITY. Główna bohaterka próbuje doprowadzić do zdemaskowania osób reprezentujących terrorystyczną organizację o nazwie H.A.R.M. Jak na szpiegowską produkcję przystało, nie zabrakło dość zaskakujących zwrotów akcji. Warto jednocześnie dodać, iż odbywane w trakcie gry rozmowy mogą mieć różnoraki przebieg. Podobnie jak w klasycznych przygodówkach, wybór jednej z kilku możliwych kwestii ma istotny wpływ na rodzaj zdobytych przez główną bohaterkę informacji.

No One Lives Forever oferuje stosunkowo długi czas zabawy. PeCetowa wersja gry zawierała 15 głównych misji, podzielonych w sumie na 50 różnych poziomów. W wersji przeznaczonej na konsolę PS2 przygotowano dziesięć dodatkowych plansz. Koncentrują się one w głównej mierze na przeszłości głównej bohaterki. Przed wstąpieniem do UNITY była ona bowiem słynną złodziejką. Jednym z głównych atutów opisywanej gry jest spore zróżnicowanie odwiedzanych w trakcie zabawy miejsc. Może to być między innymi gęsta dżungla, tropikalne miasteczko, czy nawet podwodna baza.

Właściwa zabawa łączy w sobie elementy klasycznej pierwszoosobowej strzelanki oraz dość wymagającej skradanki. W pierwszym przypadku korzystamy z różnorakich giwer, różniących się pomiędzy sobą celnością czy siłą rażenia. Poziomy wymagające pozostawania w ukryciu są zazwyczaj znacznie ciekawsze, głównie za sprawą wykorzystywanych przez bohaterkę gadżetów. Mogą to być na przykład eksplodujące w odpowiednim momencie szminki, czy też wypełnione trującym gazem perfumy. W grze nie zabrakło również kilku środków transportu. Cate w niektórych misjach może korzystać z motocykla lub skutera śnieżnego. Wizualnie gra prezentuje zbliżony poziom do wydanej dwa lata wcześniej PeCetowej edycji. Na oprawę dźwiękową składają się zarówno doskonale podłożone i zarazem śmieszne dialogi, jak i odpowiednio dobrany soundtrack.