Autorka publikacji bada ewolucję figuratywności w utworach wielkiego mistrza wyobraźni, intuicji i "jasnowidzenia". Wyodrębnia w jego twórczości trzy etapy, które przemierza poeta w poszukiwaniu własnej formuły liryki.
Ramę tematyczną, obejmującą korpus analizowanych utworów, stanowią makrofigury "ziemi", pojmowanej jako: "droga", "miejsce postoju", "pokarmy", "tworzywa". Umiejętnie wykorzystując aktualny stan badań oraz rozmaite koncepcje literaturoznawcze i językoznawcze, Autorka poszukuje klucza do rozszyfrowania wyjątkowo trudnego kodu stylistycznego, poeta bowiem stosuje wszelkie możliwe procedery: porównanie, metaforę, antytezę, metonimię, synekdochę itd.
Wszechobecne w imaginarium Rimbauda obrazy ziemi są uwikłane w skojarzenia coraz bardziej odległe i nadrealistyczne. Okazuje się, że mimo nowatorstwa formalnego i uruchomienia wyjątkowej wyobraźni potrzeby poznawcze artysty pozostały niezaspokojone, powodując jego odejście od twórczości literackiej.
SPIS TREŚCI:
Wstęp
Między mitem a faktami
Rimbaud w poszukiwaniu własnej poetyki
Rozdział I
Percepcja a figuratywność w poezji
Figury jako „wyglądy” wyrażone w języku
Figury w retoryce i Rimbaudowskie ideobrazy
Konotacja jako źródło figuratywności
Rozdział II
„Wyglądy” ziemi na trzech poetyckich etapach twórczości Rimbauda
Pojęcie ziemi jako temat Rimbaudowskich skojarzeń poetyckich
Pierwszy etap twórczości
Liryka młodzieńczego bilansu: Poezje
Drugi etap twórczości
Ku nowej poetyce: To, co mówimy poecie na temat kwiatów
Rozprawienie się ze światem zastanym: Sezon w piekle
Trzeci etap twórczości
Wyobraźnia uwolniona: Pijany statek
„Wyglądowość” fantastyczna w poezji
Rozdział III
Przeobrażenia liryki Rimbauda
Bibliografia załącznikowa
Indeks osobowy
Summary
Zapraszam również na inne moje Aukcje!!!
