Z przyszłości, z roku 2029 przysłana zostaje do Los Angeles roku 1984 przypominająca człowieka mordercza maszyna, ultranowoczesny cyborg (Arnold Schwarzenegger). Ma on za zadanie zabicie ziemskiej kobiety Sarah Connor (Linda Hamilton) zanim urodzi ona syna, który w przyszłości miałby stać się przywódcą Ziemian w walce z robotami. Ziemski ruch oporu z przyszłości nie pozostaje bierny – wysyła w przeszłość mężczyznę (Michael Biehn), którego misją stanie się ochrona Sarah Connor. Po raz pierwszy wszyscy troje spotkają się w gwarnej dyskotece. Bohaterka poczuje na sobie czerwoną plamkę rewolweru terminatora, i wtedy w ostatniej chwili jej obrońca z przyszłości wypali z dubeltówki, powalając agresora na parkiet. Ale tylko na moment... James Cameron stał się sławny właśnie dzięki temu filmowi. Nakręcony na stosunkowo niskim budżecie, wyprodukowany przez ówczesną żonę reżysera, Gale Anne Hurd, stał się przykładem dobrego kina science fiction. Większość zdjęć powstała nocą. Efekty specjalne autorstwa Stana Winstona, ze scenami poruszania się szkieletu robota na czele, weszły do historii kina. Jednym z największych smaczków tej specjalnej edycji są dodatkowe sceny, które nie zmieściły się w wersji kinowej, lecz dla przebiegu i zrozumienia całej akcji mają wielkie znaczenie.

 POLSKI LEKTOR , BRAK NAPISOW PL.

John Matrix (Arnold Schwarzenegger) należał do specjalnego oddziału komandosów. Teraz jest już na zasłużonej emeryturze. Zmienił tożsamość i żyje w leśnej głuszy ze swoją córką, Jenny. Jednak starzy wrogowie nie dają za wygraną. Potrzebują Matrixa do wykonania jeszcze jednego zadania. Aby go do tego zmusić porywają Jenny jako zakładniczkę. Furia byłego komandosa sięga szczytu, staje się jednoosobową armią, nikt i nic nie może go powstrzymać. Commando to kultowy przebój z lat osiemdziesiątych. To w tym filmie Arnold Schwarzenegger wygłasza pamiętną linijkę: "Pamiętasz jak mówiłem, że zabiję cię ostatniego? Kłamałem". Krytyka filmowa załamywała ręce licząc kolejne trupy, jakie padały z ręki Arniego. A widzowie zacierali ręce.


POLSKIE NAPISY

W południowoamerykańskiej dżungli partyzanci porywają amerykańskiego ministra. Na pomoc wezwany zostaje doborowy oddział. Okazuje się, że prawdziwym wrogiem nie są wcale partyzanci, z którymi komandosi szybko się rozprawiają, lecz grasujący w dżungli kosmiczny Obcy. Niewidzialny myśliwy rozpoczyna polowanie, systematycznie eliminując kolejnych członków oddziału, aż na placu boju pozostaje... wiadomo, Arnold Schwarzenegger. Predator to wzorcowy wręcz przykład kina akcji lat 80. Zdaje się, że dodawano wtedy coś do wody, albo powietrza, bo wszyscy hollywoodzcy scenarzyści wpadali na jeden i ten sam pomysł – akcja z elementami science fiction. Tak też zrealizowano Predatora – według formuły maksimum akcji, minimum sensu. Ale, że nie o sens tu chodzi, te leśne podchody ogląda się całkiem nieźle, bo sprawnie prowadzona fabuła toczy się wartko, a emocji też nie brakuje. Ba, dopatrywano się w Predatorze czegoś więcej niż zwykłego thrillera s.f., doszukując się w nim nawet swoistej metafory wojny wietnamskiej. Dla reżysera Johna McTiernana, późniejszego twórcy Szklanej pułapki i Polowania na Czerwony Październik, realizacja tego filmu okazała się kluczem do Hollywood. Natomiast Arnoldowi Schwarzeneggerowi potrzebny był wytrych, by po Terminatorze pokazać ludzką twarz. Udało się, bo Arniemu dostaje się jak nigdy. A mogło mu się dostać od samego Jeana Claude’a Van Damme’a, któremu za uganianie się w dziwacznym kostiumie zapłacono marne grosze, a w dodatku w ostatecznej wersji w ogóle wycięto z filmu.

NAPISY PL.