Moje powojenne łagry to opowieść o losach dziewczyny, która została skazana za działalność w AK na Grodzieńszczyźnie na 20 lat łagrów. W kilku sowieckich obozach pracy - mieszkając w nieludzkich warunkach i pracując ponad siły - spędziła lata 1[zasłonięte]945-19. Autorka wspomina wiele szczegółów z codziennego życia skazańców oraz momenty dla nich przełomowe, a także kreśli portrety współwięźniów i sowieckich nadzorców. W jej relacji nie brak także ciągu dalszego - powrotu do ojczyzny i organizowania "normalnego" życia, co okazało się trudniejszym zadaniem, niż można by się spodziewać.