Profesor Zofii Lissie
siedemdziesiątą rocznicę urodzin
Niniejsza publikacja ma już swoją historię — w dzisiejszych czasach wszelkie poczynania, spontanicznie podejmowane zamierzenia czekają na realizację niewspółmiernie długo. Był rok 1969, kiedy pracownicy Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego podjęli inicjatywę uhonorowania księgą pamiątkową zasług Profesor Zofii Lissy, organizatorki ośrodka muzykologicznego na Uniwersytecie Warszawskim. Zakład Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego powołany został do życia w 1948 r. Rok później w centrum straszącej jeszcze ruinami Warszawy., przy ul. Hożej 63, w dwupokojowym mieszkaniu prywatnym adaptowanym dla celów dydaktycznych rozpoczął naukę pierwszy rocznik studentów. W prymitywnych warunkach, pozbawieni biblioteki i płytoteki, rozpoczęli wykłady doc. Zofia Lissa i doc. Józef Chomiński. Dziś w przestronnym lokalu, wyposażonym w pomoce naukowe, kontynuuje ich dzieło kilkunastu wychowanków Instytutu, którego rozwój wiąże się nierozerwalnie z działalnością i osobowością Profesor Zofii Lissy.
Przedstawmy zatem pokrótce Jej curriculum vitae. Zofia Lissa pochodzi ze Lwowa; po ukończeniu w 1924 r. klasy fortepianu i teorii muzyki w konserwatorium studiuje na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza muzykologię u A. Chybi ńskiego, filozofię u K. Twardowskiego i R. Ingardena oraz psychologię i historię sztuki. W 1930 r. uzyskuje stopień doktora nauk filozoficznych ze specjalizacją w zakresie muzykologii. Wówczas podejmuje wykłady z przedmiotów teoretycznych w Konserwatorium im. K. Szymanowskiego oraz Szkole Muzycznej im F. Chopina. Zainteresowanie teorią muzyki oraz działalność pedagogiczna skłoniły Ją do podjęcia badań nad muzykalnością dzieci i młodzieży, które prowadziła od 1934 r. w Instytucie Psychologii we Lwowie. Wybuchła wojna - Zofia Lissa pracuje najpierw jako redaktor działu muzycznego w Radio Lwowskim, w 1940 r. obciinuic funkcie dziekana wvdziału leorii w kntmnrwnidriinn
PUBLIKACJA WIELOJĘZYCZNA
