Dobra teologia naturalna jest niezbędna w każdej poważnej refleksji nad wiarą. Chroni ją przed dowolnością, zabobonem i werbalizmem, dostarcza wyostrzonych narzędzi myślenia. Uprawianie teologii naturalnej pokazuje wszak, że nie jest dobrym zwyczajem przenoszenia namysłu nad Bogiem w pozaracjonalną przestrzeń, do której dostęp jest albo zupełnie niemożliwy, albo możliwy tylko pod warunkiem zgody na istnienie nadprzyrodzonego objawienia.
Trudno się oprzeć wrażeniu, że jest to jedna z tych książek, które będą prawdziwym wzorem filozoficznej dyskusji, gdzie spory i różnice stanowisk prezentowane przez krytyków przedstawiane są z ogromną ostrożnością, uczciwością i intelektualną i wyrafinowaną erudycją. Tomik należy polecić przede wszystkim studentom filozofii, religioznawstwa oraz wszystkich nauk humanistycznych, a także wszystkim tym osobom, które prowadzą prace naukowo-badawcze w tych dyscyplinach.