Ze wstępu:

Fascynacja religijnością popularną średniowiecza, choć datowana stosunkowo od niedawna, we współczesnej historiografii nie słabnie, a nawet jak się wydaje, przybrała ostatnio na sile, ogarniając coraz szersze kręgi środowisk historycznych. Rosnące w tej mierze zainteresowania dotyczące literatury historycznej objęły swym zasięgiem całkiem szeroki wachlarz różnorodnych przejawów średniowiecznej religijności oraz kultury popularnej średniowiecza. Po latach niemal całkowitego milczenia i niedostrzegania ducho-wych wytworów kultury szerokich zbiorowisk ludzkich, w polisemiotycznej dewocji masowej średniowiecza dostrzeżono najbardziej charakterystyczny rys tej epoki. Prezentowane w taki sposób zainteresowania kulturą popularną stały się według słów jednego z badaczy "jedną z najbardziej wyrazistych cech historio-grafii ostatnich lat" a nawet, według opinii innego z autorów "obiektem właściwej historii".