Cyfrowa kompresja obrazu i dźwięku (w standardzie MPEG-2 lub coraz częściej MPEG-4) umożliwia przesłanie wielokrotnie większej liczby programów telewizyjnych i radiowych niż w przypadku analogowej telewizji kablowej przy wykorzystaniu podobnego zakresu częstotliwości. Programy przesyłane drogą cyfrową mają lepszą jakość obrazu i dźwięku. Przekaz cyfrowy cechuje również mniejsza podatność na zakłócenia. Sygnał w systemie cyfrowej transmisji programów DVB-C doprowadzany jest do terminali abonenckich (Set-Top-Box). DVB-C pozwala na dystrybucję sygnałów pochodzących z dowolnej sieci szkieletowej (ATM, SDH, IP, satelitarna), a także programów i usług jakie oferuje lokalny operator sieci kablowej.

Standard telewizji cyfrowej DVB nadawanej naziemnie, opublikowany po raz pierwszy w roku 1997. Cyfrowe wideo, dźwięk i dane dodatkowe są przesyłane w strumieniu transportowym MPEG przy użyciu modulacji COFDM. Do kompresji audio/wideo wykorzystano standard MPEG-2, zastąpiony ostatnio przez MPEG-4 (H.264).

High Definition Multimedia Interface (HDMI) jest technologią zdolną do przesłania nieskompresowanej wiązki sygnału oraz dźwięku w formacie 7.1. Sygnał jest przesyłany w formie cyfrowej, więc różnego typu zakłócenia nie wpływają na jakość sygnału. Obsługuje sygnały video o standardowej, zwiększonej oraz dużej rozdzielczości, jak również standardowe i wielokanałowe sygnały audio. Zalety interfejsu HDMI to nieskompresowany cyfrowy sygnał video, przepustowość do 5 gigabajtów, pojedyncze złącze (zamiast kilku gniazd) oraz komunikacja pomiędzy źródłem obrazu, a telewizorem cyfrowym.

Universal Serial Bus. Technologia pozwalająca na szybkie i proste podłączenie i zainstalowanie różnych urządzeń do urządzenia głównego. USB pozwala na podłączenie wielu urządzeń przy wykorzystaniu jednego portu. Może transmitować sygnał o różnej jakości do cyfrowego standardu MPEG 2 włącznie. Jest zgodna ze standardem Plug and Play.

Określa zgodność danego sprzętu ze standardem HDTV. Nie oznacza to jednak, że dany sprzęt zagwarantuje nam wykorzystanie pełni możliwości odbieranego sygnału. Zazwyczaj oznaczenie to sugeruje jedynie podwyższoną rozdzielczość ekranu (rzadko osiągającą pełne 1920x1080 standardu 1080i/p) i/lub obecność gniazda Hdmi, jednakże brak takiego oznaczenia na sprzęcie nie musi oznaczać braku kompatybilności z sygnałem HDTV.

Oddziela sygnały luminancji i chrominancji w 3-wymiarowym zakresie, w celu wyeliminowania przebarwień, przejaskrawienia i tzw. pełzania punktów, które negatywnie wpływają na jakość obrazu. Filtr grzebieniowy 3D dokonuje porównań pole po polu obrazu telewizyjnego i dokładnie oddziela obraz kolorowy od obrazu czarno-białego, a następnie usuwa punkty "wiszące" w pionie i poziomie oraz punkty pełzające. W efekcie uzyskuje się bardzo ostry obraz.

Dolby Digital Plus to kodek bazujący na rozwiązaniach Dolby Digital. Pozwala na obsługę kanałów o większej ilości niż np 7.1. W porównaniu z Dolby Digital wyróżnia się większą przepustowością (strumień danych dla Dolby Digital wynosi 640 Kb, w Dolby Digital Plus został poszerzony do 6 Mb), przez co wzrasta jakość dźwięku

Technologia podświetlenia, która umożliwia uzyskanie lepszego jakościowo obrazu bez obniżenia wydajności. LED zawiera pełną matrycę diod i wykorzystuje technikę lokalnego zmniejszania natężenia światła w celu uzyskania precyzyjnej kontroli nad obrazem. Ekrany z podświetleniem diodowym posiadają szereg zalet nad tymi podświetlanymi tradycyjnie za pomocą katod CCFL. Podświetlenie diodowe jest dużo bardziej energooszczędne oraz zajmuje znacznie mniej miejsca, a także jest trwalsze. Diody w porównaniu do lamp mogą świecić o 30 000 godzin dłużej, dzięki czemu ekrany dłużej zachowują swoje fabryczne parametry.