HD Ready

Określa zgodność danego sprzętu ze standardem HDTV. Nie oznacza to jednak, że dany sprzęt zagwarantuje nam wykorzystanie pełni możliwości odbieranego sygnału. Zazwyczaj oznaczenie to sugeruje jedynie podwyższoną rozdzielczość ekranu (rzadko osiągającą pełne 1920x1080 standardu 1080i/p) i/lub obecność gniazda Hdmi, jednakże brak takiego oznaczenia na sprzęcie nie musi oznaczać braku kompatybilności z sygnałem HDTV.

DVB-C

Cyfrowa kompresja obrazu i dźwięku (w standardzie MPEG-2 lub coraz częściej MPEG-4) umożliwia przesłanie wielokrotnie większej liczby programów telewizyjnych i radiowych niż w przypadku analogowej telewizji kablowej przy wykorzystaniu podobnego zakresu częstotliwości. Programy przesyłane drogą cyfrową mają lepszą jakość obrazu i dźwięku. Przekaz cyfrowy cechuje również mniejsza podatność na zakłócenia.Sygnał w systemie cyfrowej transmisji programów DVB-C doprowadzany jest do terminali abonenckich (Set-Top-Box). DVB-C pozwala na dystrybucję sygnałów pochodzących z dowolnej sieci szkieletowej (ATM, SDH, IP, satelitarna), a także programów i usług jakie oferuje lokalny operator sieci kablowej.

DVB-T

Standard telewizji cyfrowej DVB nadawanej naziemnie, opublikowany po raz pierwszy w roku 1997. Cyfrowe wideo, dźwięk i dane dodatkowe są przesyłane w strumieniu transportowym MPEG przy użyciu modulacji COFDM. Do kompresji audio/wideo wykorzystano standard MPEG-2, zastąpiony ostatnio przez MPEG-4 (H.264).

MPEG-4

Oznaczenie grupy standardów kodowania audio i wideo wraz z pokrewnymi technologiami, opracowanej przez grupę ISO/IEC MPEG. Wprowadzony pod koniec 1998. Główne zastosowania MPEG-4 to media strumieniowe w sieci Web, dystrybucja CD, wideokonferencje i telewizja.MPEG-4 przejął wiele elementów standardów MPEG-1, MPEG-2 i pokrewnych, dodając nowe możliwości, takie jak (rozszerzona) obsługa VRML dla renderowania 3D, zorientowane obiektowo pliki złożone (zawierające obiekty audio, wideo i VRML), obsługa technologii DRM (zdefiniowanych jako zewnętrzne standardy) i różnoraką interaktywność.To, jakie elementy zaimplementowane będą w obrębie MPEG-4, pozostawiane jest jako indywidualna decyzja programisty. Oznacza to, że prawdopodobnie w chwili obecnej nie istnieje pełna implementacja całego zestawu standardów składających się na MPEG-4. Rozwiązanie tego problemu osiągnięto poprzez koncepcję "profili" i "poziomów", pozwalających konkretnym zbiorom możliwości być zdefiniowanymi w sposób odpowiedni dla podzbioru aplikacji.

Time Shift

Możliwość zamrożenia nadawanego programu telewizyjnego i kontynuacja oglądania po kilkudziesięciu minutach.

Eco Mode

Technologia redukcji poboru mocy przez magnetowidy stereo Hi-Fi ustawione w tryb oczekiwania (standby). Obecnie moc ta nie przekracza 3 watów i jest to jeden z najmniejszych poborów mocy na rynku.

EPG

Ekranowy przewodnik po programach telewizyjnych.

USB

Universal Serial Bus. Technologia pozwalająca na szybkie i proste podłączenie i zainstalowanie różnych urządzeń do urządzenia głównego. USB pozwala na podłączenie wielu urządzeń przy wykorzystaniu jednego portu. Może transmitować sygnał o różnej jakości do cyfrowego standardu MPEG 2 włącznie. Jest zgodna ze standardem Plug and Play.

CI+ Ready

Możliwość włożenia karty inteligentnej z modułem dostępu warunkowego CI+ w celu korzystania z płatnych kanałów telewizyjnych; pełna zgodność systemu CI Plus z interfejsem DVB-CI, pozwalająca na użycie obecnych modułów tego typu.

HDMI

High Definition Multimedia Interface (HDMI) jest technologią zdolną do przesłania nieskompresowanej wiązki sygnału oraz dźwięku w formacie 7.1. Sygnał jest przesyłany w formie cyfrowej, więc różnego typu zakłócenia nie wpływają na jakość sygnału. Obsługuje sygnały video o standardowej, zwiększonej oraz dużej rozdzielczości, jak również standardowe i wielokanałowe sygnały audio. Zalety interfejsu HDMI to nieskompresowany cyfrowy sygnał video, przepustowość do 5 gigabajtów, pojedyncze złącze (zamiast kilku gniazd) oraz komunikacja pomiędzy źródłem obrazu, a telewizorem cyfrowym.