Digital Noise Reduction

Cyfrowa redukcja szumów (zakłóceń obrazu)polegająca na eliminowaniu elementów przypadkowych.

HD Ready

Określa zgodność danego sprzętu ze standardem HDTV. Nie oznacza to jednak, że dany sprzęt zagwarantuje nam wykorzystanie pełni możliwości odbieranego sygnału. Zazwyczaj oznaczenie to sugeruje jedynie podwyższoną rozdzielczość ekranu (rzadko osiągającą pełne 1920x1080 standardu 1080i/p) i/lub obecność gniazda Hdmi, jednakże brak takiego oznaczenia na sprzęcie nie musi oznaczać braku kompatybilności z sygnałem HDTV.

Progressive Scan

Polega na kolejnym wyświetlaniu wszystkich linii obrazu (parzystych i nieparzystych) bez przeplotu. Wyświetlenie pełno liniowego obrazu następuje 50 razy na sekundę. Takie rozwiązanie zapewnia brak drżenia obrazu, wyższą rozdzielczość poziomą oraz bardziej płynny ruch poziomy.

Filtr grzebieniowy 3D

Oddziela sygnały luminancji i chrominancji w 3-wymiarowym zakresie, w celu wyeliminowania przebarwień, przejaskrawienia i tzw. pełzania punktów, które negatywnie wpływają na jakość obrazu. Filtr grzebieniowy 3D dokonuje porównań pole po polu obrazu telewizyjnego i dokładnie oddziela obraz kolorowy od obrazu czarno-białego, a następnie usuwa punkty "wiszące" w pionie i poziomie oraz punkty pełzające. W efekcie uzyskuje się bardzo ostry obraz.

Dolby Digital Plus

Dolby Digital Plus to kodek bazujący na rozwiązaniach Dolby Digital. Pozwala na obsługę kanałów o większej ilości niż np 7.1. W porównaniu z Dolby Digital wyróżnia się większą przepustowością (strumień danych dla Dolby Digital wynosi 640 Kb, w Dolby Digital Plus został poszerzony do 6 Mb), przez co wzrasta jakość dźwięku.

Dolby Digital

System cyfrowego kodowania dźwięku dookólnego na płytach DVD. Cyfrowy dźwięk dookólny oferuje wrażenia kinowe u nas w domu, dzięki sześciu kanałom dźwiękowym o jakości płyty CD. Każdy z kanałów przekazuje osobny dżwięk w zależności od kierunku z którego ma on dochodzić tak, by odpowiadał najwierniej aktualnie oglądanej scenie. Przedni głośnik lewy, centralny oraz prawy wraz z tylnymi odtwarzają tony wysokie, średnie oraz basowe poprzez 5 pełnozakresowych kanałów dźwięku dookólnego. Basy, eksplozje oraz drgania które odczuwamy są przekazywane poprzez szósty kanał przeznaczony dla subwoofer-a.

MPEG

Międzynarodowy standard ISO/IEC kodowania sygnałów audio i wideo. Koder przekształca obraz analogowy na postać cyfrową. Dekoder przekształca sygnał cyfrowy na postać analogową, co umożliwia uzyskanie doskonałej jakości dźwięku i obrazu na zwykłym telewizorze.

DVB-T

Standard telewizji cyfrowej DVB nadawanej naziemnie, opublikowany po raz pierwszy w roku 1997. Cyfrowe wideo, dźwięk i dane dodatkowe są przesyłane w strumieniu transportowym MPEG przy użyciu modulacji COFDM. Do kompresji audio/wideo wykorzystano standard MPEG-2, zastąpiony ostatnio przez MPEG-4 (H.264).

MPEG-2

Kodowanie i dekodowanie w MPEG2 w czasie rzeczywistym (Real Time MPEG2 Encoding/Decoding) umożliwia rozkoszowanie się najwyższą jakością dźwięku i obrazu niezależnie od źródła obrazu. Ta technika przekształca sygnały analogowe na cyfrowe (MPEG2) i na odwrót.

MPEG-4

Oznaczenie grupy standardów kodowania audio i wideo wraz z pokrewnymi technologiami, opracowanej przez grupę ISO/IEC MPEG. Wprowadzony pod koniec 1998. Główne zastosowania MPEG-4 to media strumieniowe w sieci Web, dystrybucja CD, wideokonferencje i telewizja.MPEG-4 przejął wiele elementów standardów MPEG-1, MPEG-2 i pokrewnych, dodając nowe możliwości, takie jak (rozszerzona) obsługa VRML dla renderowania 3D, zorientowane obiektowo pliki złożone (zawierające obiekty audio, wideo i VRML), obsługa technologii DRM (zdefiniowanych jako zewnętrzne standardy) i różnoraką interaktywność.To, jakie elementy zaimplementowane będą w obrębie MPEG-4, pozostawiane jest jako indywidualna decyzja programisty. Oznacza to, że prawdopodobnie w chwili obecnej nie istnieje pełna implementacja całego zestawu standardów składających się na MPEG-4. Rozwiązanie tego problemu osiągnięto poprzez koncepcję "profili" i "poziomów", pozwalających konkretnym zbiorom możliwości być zdefiniowanymi w sposób odpowiedni dla podzbioru aplikacji.

DVB-C

Cyfrowa kompresja obrazu i dźwięku (w standardzie MPEG-2 lub coraz częściej MPEG-4) umożliwia przesłanie wielokrotnie większej liczby programów telewizyjnych i radiowych niż w przypadku analogowej telewizji kablowej przy wykorzystaniu podobnego zakresu częstotliwości. Programy przesyłane drogą cyfrową mają lepszą jakość obrazu i dźwięku. Przekaz cyfrowy cechuje również mniejsza podatność na zakłócenia.Sygnał w systemie cyfrowej transmisji programów DVB-C doprowadzany jest do terminali abonenckich (Set-Top-Box). DVB-C pozwala na dystrybucję sygnałów pochodzących z dowolnej sieci szkieletowej (ATM, SDH, IP, satelitarna), a także programów i usług jakie oferuje lokalny operator sieci kablowej.

EPG

Ekranowy przewodnik po programach telewizyjnych.

Time Shift

Możliwość zamrożenia nadawanego programu telewizyjnego i kontynuacja oglądania po kilkudziesięciu minutach.

USB

Universal Serial Bus. Technologia pozwalająca na szybkie i proste podłączenie i zainstalowanie różnych urządzeń do urządzenia głównego. USB pozwala na podłączenie wielu urządzeń przy wykorzystaniu jednego portu. Może transmitować sygnał o różnej jakości do cyfrowego standardu MPEG 2 włącznie. Jest zgodna ze standardem Plug and Play.

HDMI

High Definition Multimedia Interface (HDMI) jest technologią zdolną do przesłania nieskompresowanej wiązki sygnału oraz dźwięku w formacie 7.1. Sygnał jest przesyłany w formie cyfrowej, więc różnego typu zakłócenia nie wpływają na jakość sygnału. Obsługuje sygnały video o standardowej, zwiększonej oraz dużej rozdzielczości, jak również standardowe i wielokanałowe sygnały audio. Zalety interfejsu HDMI to nieskompresowany cyfrowy sygnał video, przepustowość do 5 gigabajtów, pojedyncze złącze (zamiast kilku gniazd) oraz komunikacja pomiędzy źródłem obrazu, a telewizorem cyfrowym.

Component Video

Złącze Component oferuje wyższą jakość przesyłanego sygnału niż standardowe złącze RGB. Poprzez wykorzystanie tego typu gniazd możliwe jest przesyłanie sygnału z jak najmniejszymi stratami. W tym wypadku mamy do czynienia z trzema niezależnymi kanałami, rozdzielającymi zarówno sygnał luminacji każdej ze składowych koloru jak i samą kolorowość, czyli Y, Y-R, Y-B. Dodatkowo informacje dla każdego ze składowych koloru przesyłane są w oddzielnych kablach, dzięki czemu nie występują interferencje (nakładanie się fal) pomiędzy kanałami. W rezultacie otrzymujemy obraz w najczystszej postaci, bez zakłóceń, wyjątkowo szczegółowy. Do tej pory tego rodzaju rozwiązania były stosowane tylko w sprzęcie profesjonalnym wykorzystywanym w telewizji.