Podstawową wartością doktoratu Magdaleny Dudkiewicz jest jego zasadniczy efekt poznawczy - wyłaniający się z analizy obraz samoświadomości społecznej pracowników organizacji pozarządowych w Polsce, a zwłaszcza nowatorskie ustalenia dotyczące zróżnicowania tego obrazu według kryterium centralności/peryferyjności i wielkości organizacji. Dudkiewicz uzasadnia i wielostronnie opisuje oraz uszczegóławia tezę (przejawiającą się w postaci hipotez w niektórych opracowaniach na temat polskiego trzeciego sektora) o istnieniu dwóch, częściowo odrębnych światów pozarządowych w Polsce: świata dużych organizacji centralnych i świata organizacji peryferyjnych (różniących się przede wszystkim w kwestii stosunku do sektora publicznego, w kwestii identyfikacji sektorowej i samoorganizacji, więzi ze środowiskiem lokalnym, relacji z klientami, stosunku do przeszłości, stosunku do idei państwa opiekuńczego, stosunku do podmiotowego vs. przedmiotowego postrzegania i traktowania ludzi itp.). (z recenzji prof. Piotra Glińskiego)Recenzowana praca przedstawia pogłębioną, wnikliwą analizę ważnego wycinka społecznej rzeczywistości, jaką są aktywni uczesstnicy obywatelskiego ruchu społecznego, aktywnie zaangażowani w działania na rzecz dobra wspólnego obywatele. Wysoko oceniam zarówno dobór problematyki badanej, jak i zastosowane podejścia teoretyczne do badań. Dobór i wykorzystanie w badaniach metody pozyskiwania i opracowania uzyskanego materiału uważam za trafnie i prawidłowo zastosowane. Niewątpliwie mocną stroną pracy jest pogłębiona analiza wartościowego, uzyskanego w badaniach materiału empirycznego. (z recenzji prof. Józefiny Hrynkiewicz)