Tea-tree
"Snow-in-summer"
(Melaleuca Alternifolia)
Niewielkie, wiecznie-zielone drzewo lub krzew z rodziny Mirtowatych, pochodzi z Australii, gdzie występuje wzdłuż strumieni i na podmokłych terenach Nowej Południowej Walii.
W naturalnych warunkach dorasta do 7m, jednak w uprawie domowej nie powinno przekroczyć 1,5 m.
Ma ozdobną, białą korę, której łuszczące się płaty przypominają kartki papieru. Kora młodych pędów i pąki są pokryte jedwabistymi włoskami które z czasem zanikają.
Liście podłużne, długości od 1 do 3,5 cm i szerokości 1 mm.
Kwiaty białe, gęste, o długości 3 do 5 cm, kwitnie wiosną.
Angielską nazwę "Tea Tree"(drzewo herbaciane), która może być trochę myląca, nadał około 1770 roku James Cook
(podczas wyprawy na wschodnie wybrzeże Australii).
Cook prowadził swoich ludzi w obszar niebezpiecznego bagna, gdzie rosły drzewa o aromatycznym zapachu liści.
Porucznik nazwał je drzewami herbacianymi, ponieważ z ich gotowanych liści dało się przyrządzić przyjemnie pikantny
i orzeźwiający napój. Cook i jego ludzie widzieli też jak miejscowa ludność wytwarza z roztartych liści i kory
lekarstwa na wszelkie choroby skóry.
Australijscy Aborygeni stosowali roztarte liście
(nie znano jeszcze metod destylacji) na otwarte rany,
zakażenia skóry, przeziębienia, zapalenia dziąseł,
inwazje wszy i ukąszenia owadów.
Obecnie jest używany przez Aborygenów w Australii,
którzy stosują liście w leczeniu przeziębień, w formie inhalacji lub na gojące się rany. Napar z liści stosuje się w leczeniu bólu szyi i różnych chorobach skóry.
W 1923 roku stwierdzono że właściwości antyseptyczne
tej rośliny są 13 x silniejsze niż fenolu.
Jest to podstawowy gatunek używany do produkcji
olejku z drzewa herbacianego.
Olejek jest szeroko stosowany w aromaterapii oraz jako jeden
z najskuteczniejszych środków dezynfekujących w mydłach, szamponach, dezodorantach i innych kosmetykach.
Olejek z drzewa herbacianego stosowany jest również w wielu preparatach dermatologicznych: szamponach, kremach do ciała
i twarzy (zwłaszcza w przypadku skaz skóry takich jak trądzik),
w solach do kąpieli,
pastach do zębów oraz płynach do płukania ust.
W preparatach antygrzybicznych i antybakteryjnych do zakażeń skóry (np. trądzik, grzybica stóp) używane są najczęściej stężenia od 5 do 10% olejku z drzewa herbacianego. Do zastosowań
w jamie ustnej, trzeba go natomiast bardzo mocno rozcieńczyć.
Działanie lecznicze olejków z drzewa herbacianego jest już dość szeroko znane, był on używany od wielu lat na całym świecie.
Działanie:
antyseptyczne,
bakteriobójcze,
bakteriostatyczne,
przeciwgrzybiczne,
miejscowo antybakteryjne,
pomaga w problemach z zatokami,
leczy i łagodzi ataki kaszlu oraz katar,
zapobiega infekcjom i stanom zapalnym.
Jest bardzo skuteczny wobec grzybów, wirusów i bakterii
(wobec niektórych opornych na antybiotyki, nawet
na lekoodporne szczepy gronkowca złocistego (MRSA)).
Jest on głównie wykorzystywany na:
trądzik,
kaszel,
otarcia,
zaparcia,
przeziębienia,
zapalenie dziąseł,
ukąszenia owadów,
zapalenie jamy ustnej,
zapalenia jelita grubego,
jako środek dezynfekujący,
do leczenia objawowego oparzeń,
w celu zwiększenia odporności organizmu w przypadku powtarzających się infekcji, oraz do eliminacji zespołu przewlekłego zmęczenia.
Olejek z drzewa herbacianego jest toksyczny w przypadku połknięcia
w dużych ilościach i jeśli jest stosowany miejscowo w wysokich stężeniach
może powodować podrażnienia skóry lub reakcje alergiczne.
Może być toksyczny dla zwierząt!
Zone10 Zone11 Zone8 Zone9
Cena za sztukę na Kup Teraz
dotyczy 50 nasiona.
(dobra kiełkowalność - około 80%)
