Tartarorum gens brutalis. Trzynastowieczne najazdy mongolskie w literaturze polskiego średniowiecza na porównawczym tle piśmiennictwa łacińskiego antyku i wieków średnich. Książka przybliża obraz najazdów mongolskich w polskim dziejopisarstwie średniowiecznym. Znaczną jej część stanowi drobiazgowe nakreślenie tła porównawczego, jakim jest wizerunek barbarzyńskiego najeźdźcy w kulturze europejskiej, począwszy od jej biblijno-antycznych korzeni aż do schyłku wieków średnich. Autor omawia nie tylko źródła obszerne od dawna obecne w nauce, ale też rozsiane w piśmiennictwie średniowiecznej Polski, a dotąd niezbadane odpryski wszelkiego rodzaju wyobrażeń i mitów na temat koczowników. Wchodząc od charakterystycznych fraz ku szerszej refleksji historyczno- filozoficznej, stara się ukazać miejsce "Tartarów" w całokształcie życia duchowego ówczesnej Polski.