Możemy powiedzieć, że Tarot jest, w swym aspekcie ludzkim, cyklem gnostyczno-mistyczno-magicznych medytacji mających na celu transformację energii procesów psychicznych człowieka, tj. unię jego Ducha, duszy i ciała - jest zatem drogą do wtajemniczania przez autokreację własnego indywidualnego tarota. Ale tarot ma także aspekt boski, czysto duchowy: droga do wtajemniczenia wiedzie bowiem (w gruncie rzeczy) nie tyle przez Tarot, co sub specie, pod opieką i przewodnictwem Ducha Tarota. 

Wszakże taroterapia, walka czy gra-i-zabawa między chorobą a zdrowiem, między uzdrowicielem a pacjentem (klientem), jest tylko szczególnym - choć nader ważnym - przypadkiem Auseinandersetzung, konfrontacji między człowiekiem (każdym z nas) a Losem. A tę konfrontację pokazuje nam drugi tom Tarota intuicyjnego, tym razem poświęcony małym arkanom i małym tajemnicom życia. 

Przy jego lekturze uderza nas przede wszystkim metodologia, na której się opiera. W podejściu do tematu Autorka tej pracy - co zresztą można już było widzieć w jej pierwszej książce - angażuje, mówiąc obrazowo, swe obie półkule mózgowe: daje zarówno piękny pokaz wiedzy, jak i liczne dowody niezwykłej intuicji. Synteza tego dwustronnego podejścia wyraża się w medytacyjnym charakterze książki nieustannie karmiącym się bogatą percepcjonistyczną egzemplifikacją. 

Pług bogatej wiedzy i wnikliwej intuicji Autorki pracuje na niwie tajemnicy Losu człowieka, jego dialektycznego charakteru - jego blasków i cieni. Linią wytyczającą tę orkę na ugorze ludzkich dusz jest tarot wykorzystywany tym razem na poziomie małych arkanów do rozwikływania małych tajemnic życia. 

A nowa książka Barbary Antonowicz-Wlazińskiej ukazuje nam, że jest to droga miłości - i to jest jej najwspanialszą zaletą. Z drugiej strony na szczególne podkreślenie zasługuje także janusowe uwzględnienie zarówno potrzeb niesienia pomocy każdemu z nas, jak i przyczynienie się samemu tarociście czy kandydatowi na tarocistę do polepszenia jego autotreningu.