Daleko od Pekinu i rozkwitu gospodarczego nadmorskich miast istnieją inne Chiny. Para włóczęgów, których zetknął ze sobą kapryśny los, zwiedza centralne i zachodnie prowincje, które ominął ekonomiczny sukces Państwa Środka. Wielkie miasta ogarniają protesty i wszystkie cudzoziemskie twarze budzą podejrzliwość, ale odważna młoda studentka z Japonii wypuszcza się w głąb Chin. Aya Goda wiąże się z charyzmatycznym i bojowym wędrownym malarzem Cao, którego twórczość początkowo jest tolerowana przez chińskie władze, ale potem artysta popada w niełaskę i musi się ukrywać. Mając na karku policję, Cao i Goda wyruszają do Tybetu, gdzie Cao pracował na uniwersytecie i szkolił się w fachu grabarza. Zdezelowaną ciężarówką, samolotem i pociągiem uciekają przed rozbójnikami i urzędnikami.

Wschodnioazjatyccy Cassady i Kerouac - Cao i Goda są nieujarzmionymi pokrewnymi duszami poszukującymi oświecenia i wolności. Proza Gody - krystaliczna i metaliczna jak himalajski strumień - pozwala czytelnikowi śledzić każdy ich nieustraszony krok i skosztować różnorodnych smaków współczesnych Chin.

Oboje w dzieciństwie się znali i wszystko wskazuje na to, że znów spotkają się dwadzieścia lat poźniej. Akcja rozgrywa się w roku 1984, więc, oczywiście, można znaleźć w niej kilka odwołań do powieści Orwella. Dominujące tematy to przemoc i okrucieństwo wobec kobiet oraz działalność sekt religijnych, przedstawionych jako organizacje fanatyczne i niebezpieczne. Wątek ten zdaje się do pewnego stopnia oparty na historii sekty Najwyższej Prawdy Aum, która w 1995 roku dokonała zamachu terrorystycznego w w tokijskim metrze. Autor buduje równoległe światy i wprowadza fantastyczne postaci, jak zawsze w mistrzowski sposób zaciera granice między rzeczywistością a literaturą.