Studia Staropolskie
Magdalena Piskała Boże
miłości i wstydliwe dowcipy. Studia nad epigramatyczną twórczością
Macieja Kazimierza Sarbiewskiego i Alberta Inesa
Instytut Badań
Literackich PAN 2009
okładka miękka
360 stron, format: 16,5 x 24
cm
książka jest nowa
Opis:
Książka jest próbą oglądu epigramatycznych zbiorów Macieja
Kazimierza Sarbiewskiego i Alberta Inesa — nowołacińskich poetów
tworzących w siedemnastowiecznej Polsce. Obaj byli jezuitami i cieszyli
się w swoim czasie sporą popularnością. Obaj też pisali epigramaty, ale
podejście do tej drobnej formy wydaje się najbardziej ich różnić. Jest to
bowiem gatunek dający twórcy dużą swobodę, mający przebogatą tradycję w
literaturze antycznej, w nowożytnej Europie uprawiany w najrozmaitszych
formach i odmianach. Jest też czułym probierzem nowych czasów, miejscem
zderzenia chrześcijańskiej moralności i starożytnej frywolności. Dlatego
to właśnie w ówczesnych rozważaniach poświęconych epigramatowi dyskutowano
nad odpowiednimi treściami dla poezji i sposobami adaptacji pogańskich
poetów dla chrześcijańskich czytelników.
Dowcip, puenta oraz koncept, pojęcia ściśle z tym gatunkiem związane,
zaczęły wyznaczać kierunek estetycznej przemiany widocznej od drugiej
połowy XVI wieku, przejawiającej się odchodzeniem od klasycznego umiaru w
stronę barokowej efektowności.
Jaki był stosunek obu poetów do epigramatycznej formy na tle dyskusji o
jej właściwym kształcie? W jaki sposób tworzyli dowcipne puenty? Na kim
się wzorowali? Z kim polemizowali? Jaki oddźwięk miała ich epigramatyczna
twórczość? Na te, i inne, pytania stara się odpowiedzieć prezentowana
książka.