Dariusz Tarczyński Psychografologia
Studio Astropsychologii Białystok 2004
okładka miękka
160 stron, format: 14,5cm x 20,5cm
książka jest nowa
Opis:
Podręcznik psychografologii napisany w formie opowiadania, w którym stary, doświadczony psychografolog przekazuje całą swą zawodową mądrość młodemu następcy. Młodzieniec ów, zafascynowany ogromnymi możliwościami oceny osobowości człowieka jedynie na podstawie próbki jego pisma krok po kroku zgłębia tajniki tej wspaniałej wiedzy. Śledząc losy bohaterów intuicyjnie przyswajamy idee psychografologii, bez wysiłku poznając wszystkie podstawowe zasady psychologicznej oceny pisma każdego człowieka.
Spis treści:
Wstęp....5
Prolog - spotkanie ..... 7
Rozdział I. Psychoprzestrzeń ..... 12
Rozdział II. Dynamizm w piśmie ..... 21
Rozdział III. Trójpodział ..... 32
Rozdział IV. Wielkość pisma ..... 43
Rozdział V. Nacisk pisma ..... 57
Rozdział VI. Znaczenie marginesów ..... 64
Rozdział VII. Znaczenie linii ..... 76
Rozdział VIII. Łączenie linii ..... 84
Rozdział IX. Wymowa liter ..... 93
Rozdział X. Znaczenie podpisu ..... 102
Rozdział XI. Znaczenie kropki nad i ..... 119
Rozdział XII. Terapia grafologiczna? ..... 127
Epilog ..... 130
Spis ilustracji ..... 151
Fragment:
Wstęp
Mając dziewiętnaście lat, zainteresowałem się psychografologią. W tamtych czasach, czyli pod koniec lat siedemdziesiątych, dostęp do literatury fachowej był ograniczony. Żaden szanujący się psycholog w Polsce oficjalnie nie uważał wtedy analizy grafologicznej za cenne źródło informacji o charakterze człowieka. To, że ta technika święciła triumfy w Niemczech i Francji, czyli na tzw. zachodzie, było mało istotne w naszej socjalistycznej ojczyźnie.
Kiedy narastały moje kłopoty w zrozumieniu tej techniki, kiedy wiedziałem, że dana cecha pisma coś oznacza, a nie mogłem zrozumieć dlaczego, marzyłem sobie, że jest gdzieś w moim kraju stary i dobry profesor, człowiek, który nauczyłby mnie rozumieć mowę odręcznego pisma. Kłopoty ze zdobywaniem wiedzy grafologicznej chyba wyszły mi na dobre. Skro mne informacje, jakie udało mi się od czasu do czasu zdobyć, powodowały przymus większego wysiłku prowadzącego do rozumienia grafologii i określanie cech pisma na podstawie własnych przemyśleń.
Przemiany jakie nastąpiły w naszym kraju spowodowały, że zaczęła się pojawiać również literatura na temat grafologii, w tym literatura obcojęzyczna. Byłem bardzo dumny z siebie kiedy okazało się, że moje własne przemyślenia były trafne. Często opisy niektórych cech pisma, jakie odnalazłem w literaturze fachowej, były mniej dokładne i uboższe w analizie niż te, które opracowałem sam.
Minęło piętnaście lat od czasu, gdy zainteresowałem się grafologią. Być może są gdzieś młodzi ludzie pragnący spotkać na swojej drodze starego profesora. Dla nich napisałem tę książkę i mam nadzieję, że będzie przydatna na początku drogi ku przygodzie zwanej grafologią.
