Christine Stecher Mantry - mowa bogów
KOS Katowice 2004
okładka miękka
226 stron
książka jest nowa
Czym są mantry?
Od kiedy tylko pojawiło się słowo, mantra jest postrzegana jako narzędzie myślenia i działania umysłowego. Słowo mantra pochodzi z sanskrytu i składa się z sylab: man (umysł, myślenie) i tra (narzędzie, instrument). Sylaba, słowo, jedno lub kilka zdań czy też fragment świętych pism mogą pełnić rolę mantry, czyli być wielokrotnie powtarzane. We wszystkich kulturach imię boga lub bogini jest słowem mocy. Podstawową i uniwersalną mantrą jest jednak oddech.
Wiele klasycznych mantr składa się jedynie z kilku samogłosek i spółgłosek. Jednak nawet kiedy dźwiękonaśladowczy szereg sylab pozornie nic nie znaczy, każda litera posiada swoje charakterystyczne drganie. To przesłanie energetyczne może być również wyrażane w postaci cyfr. W języku hebrajskim cyfry nie mają nawet swoich znaków graficznych. Każda litera, każdy dźwięk wywiera charakterystyczne działanie i posiada swoje specyficzne znaczenie symboliczne. Niektóre nauki tantryczne przyporządkowują każdej literze określoną sferę ciała lub czakram, czyli subtelny ośrodek energetyczny.
Wiele mantr ma związek z praktykami religijnymi i rytuałami, które wymagają określonego czasu nauki i są z reguły niedostępne dla niewtajemniczonych. Większości mantr nie da się przetłumaczyć dosłownie, można je interpretować wyłącznie na różnych płaszczyznach znaczeniowych. Ponadto sanskryt, aramejski, hebrajski i arabski to języki, w których jedno słowo może mieć wiele różnych znaczeń, więc każdy z nas – w zależności od stanu swojej wiedzy i świadomości – słyszy lub odczytuje w nim coś innego. Odnosi się to przede wszystkim do czytania i analizowania skomplikowanych traktatów religijnych i filozoficznych. Mantry są zatem bardzo wielowarstwowe. Są czymś więcej niż sumą poszczególnych składników, czyli słów, sylab i liter.
Mantry mogą wyrażać i objaśniać nauki mistyczne. Są więc także skondensowanymi informacjami. Krótka formuła świętej mantry może zawierać esencję kilkutomowego oświeconego dzieła, podobnie jak wzór matematyczny lub fizyczny łączy w sobie wiele różnych praw i zależności – przypomnijmy sobie choćby słynne einsteinowskie E = mc2. W buddyzmie tantrycznym istnieją różne mantry rdzenne/pierwotne (tzw. mantry bidża), takie jak na przykład Krim, które oddają drganie określonych aspektów boskości (tutaj: bogini Kali) i są też z nią utożsamiane. U wtajemniczonego, który poprawnie rozumie i recytuje mantrę bidża, rozwija się stopniowo energia dźwięku – podobnie jak nasienie, które z czasem zaczyna kiełkować.
Mantry działają jak rytmiczny kod lub symbol doświadczeń wewnętrznych i stanów świadomości. Te doświadczenia i stany są teoretycznie dostępne dla każdego w podobny sposób, ponieważ my wszyscy, jako zbiorowość ludzka, podlegamy takim samym warunkom i prawom. Z drugiej strony, są one przeżywane przez każdego z nas w charakterystyczny dla niego sposób i dlatego są czymś bardzo osobistym. Nikt nie może odebrać nam możliwości dążenia do wewnętrznego poznania i wykształcania w sobie określonych postaw duchowych. Każdy musi jednak znaleźć tutaj własną drogę.
Mantry nie są więc aktywowane przez sam umysł; do ich praktykowania nie jest też potrzebne czysto rozumowe, intelektualne zrozumienie treści. Mantry powinny być przede wszystkim odbierane i interpretowane na płaszczyźnie emocjonalnej i duchowej. Należy postrzegać je jako pierwotne dźwięki i włączać we wszystkie sfery swojego bytu – ciała, umysłu i serca.
Mantra tworzy most, przez który możemy przejść, aby „dotknąć” boskich sił duchowych, stopić się z nimi już na Ziemi i tutaj też je manifestować. Te siły duchowe są, podobnie jak sama mantra, wyrazem pierwotnego dźwięku stworzenia.
