Arcydzieła literatury światowej
Aleksander Puszkin Eugeniusz Oniegin
Zielona Sowa Kraków 2006
okładka miękka
216 stron, format: 14,5 x 20,5 cm
książka jest nowa
Z okładki:
Aleksander Puszkin (1[zasłonięte]799-18), rosyjski poeta, pisarz i dramato-pisarz. Pochodził ze starej szlacheckiej rodziny, jego matka wywodziła się z rodu Hanibalów, którego protoplastą był Arab pozostający w służbie Piotra I. W 1817 r. przyłączył się do dekabrystów, pisał wiersze po lityczne i satyryczne, czym naraził się władzom i został zesłany na południe Rosji, skąd wrócił w 1826 r. Został pierwszym poetą nowego cara, co rodziło kolejne problemy, doszły do nich także inne - związa ne z adoratorami żony. Zginął w pojedynku z ręki jednego z nich, francuskiego oficera Dantesa. W Rosji niemal od dnia swojej tragicznej śmierci Puszkin jest otaczany kultem, jako geniusz i twórca rosyjskiego języka literackiego. Pisał poematy (Rusłan i Ludmiła, Eugeniusz Oniegin, Miedziany jeździec), powieści {Historia Pugaczowa, Córka kapitana), tragedie (Borys Godunow, Gość kamienny), a także nowele, bajki i wiersze.
Najbardziej znanym utworem Puszkina, uważanym jednocześnie za zwieńczenie i summę jego twórczości jest Eugeniusz Oniegin. Tytułowy bohater „powieści w wierszach"jest „bohaterem swych czasów", dzieckiem 1. poł. XIX w., początkowo salonowym lwem i uwodzicielem, potem mężczyzną cierpiącym na chorobę wieku, Weltschmerz, ogarniętym nudą i poczuciem bezsensu życia. Wszystkie próby wyjścia z tego stanu kończą się fiaskiem. Oniegin jest przy tym niezdolny do miłości czy przyjaźni. Odrzuca miłość Tatiany, traktując ją równie obojętnie jak wszystkie kobiety, z którymi dotychczas miał do czynienia i zabija Leńskiego. Jednak właśnie śmierć przyjaciela staje się dla niego początkiem nowego etapu w życiu...
