Najbardziej charakterystyczną cechą działalności artystycznej w Polsce napoleońskiej wydaje się jej zdominowanie przez potrzeby polityczne. W książce analizowane są wzajemne relacje sztuki i polityki w Księstwie Warszawskim na tle analogicznych ich powiązań w napoleońskiej Francji. Autor prezentuje różne przejawy kultu Napoleona. Przede wszystkim zaznajamia czytelników z treściami ideowymi propagandy plastycznej Księstwa. Monografia może służyć jako podręcznik dla studentów historii sztuki oraz historii, a także jako ciekawa lektura na temat podporządkowania architektury i sztuki polityce w czasach wielkich historycznych przełomów.

Treść:

• Sztuka i polityka w napoleońskiej Francji;'
• Kult Napoleona i apoteoza władzy w Księstwie Warszawskim;
• Instytucje państwowe oraz wykorzystanie form życia kulturalnego i sztuki do celów politycznych w Księstwie Warszawskim;
• Sztuka i polityka w Księstwie Warszawskim: dzieje i formy (Architektura okazjonalna i dekoracje okolicznościowe, Urbanistyka i architektura, Pomniki i sanktuaria pamięci, Malarstwo, Grafika, Rzeźba, Medale, Sztuka użytkowa);
• Treści ideowe propagandy plastycznej w Księstwie Warszawskim.