Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

SZTUKA EDYTORSKA EDYTOWANIE EDYCJA TEORIA PWN 1956

23-01-2012, 13:41
Aukcja w czasie sprawdzania nie była zakończona.
Aktualna cena: 49.99 zł     
Użytkownik inkastelacja
numer aukcji: 2056011558
Miejscowość Kraków
Wyświetleń: 12   
Koniec: 23-01-2012 20:31:02
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha



PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
SZTUKA EDYTORSKA : ZARYS TEORII



PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W DOLNEJ CZĘŚCI AUKCJI (CZASAMI TRZEBA WYKAZAĆ SIĘ CIERPLIWOŚCIĄ W OCZEKIWANIU NA ICH DOGRANIE)


AUTOR -
KONRAD GÓRSKI

WYDAWNICTWO, WYDANIE, NAKŁAD -
WYDAWNICTWO - PAŃSTWOWE WYDAWNICTWO NAUKOWE (PWN), WARSZAWA 1956
WYDANIE - 1
NAKŁAD - 3000 + 184 EGZ.

STAN KSIĄŻKI -
DOBRY JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM, PRZYBRUDZENIA OKŁADKI) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).

RODZAJ OPRAWY -
ORYGINALNA, TWARDA, PŁÓCIENNA ZE ZŁOCONYMI TŁOCZENIAMI

ILOŚĆ STRON, WYMIARY, WAGA -
ILOŚĆ STRON - 230
WYMIARY - 24 x 17 x 1,5 CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - 0,556 KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)

ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
ZAWIERA


KOSZT WYSYŁKI -
8 ZŁ - KOSZT UNIWERSALNY, NIEZALEŻNY OD ILOŚCI I WAGI, DOTYCZY PRZESYŁKI PRIORYTETOWEJ NA TERENIE POLSKI.

ZGADZAM SIĘ WYSŁAĆ PRZEDMIOT ZA GRANICĘ. KOSZT WYSYŁKI W TAKIM PRZYPADKU, USTALA SIĘ INDYWIDUALNIE WEDŁUG CENNIKA POCZTY POLSKIEJ I JEST ZALEŻNY OD WAGI PRZEDMIOTU. (PREFEROWANYM JĘZYKIEM KONTAKTU POZA OCZYWIŚCIE POLSKIM JEST ANGIELSKI, MOŻNA OCZYWIŚCIE PRÓBOWAĆ KONTAKTU W SWOIM JĘZYKU NATYWNYM.)

I AGREE to SEND ITEMS ABROAD. The COST of DISPATCHING In SUCH CASE, IS ESTABLISH ACCORDING TO PRICE-LIST of POLISH POST OFFICE SEVERALLY And it IS DEPENDENT FROM WEIGHT of OBJECT. ( The PREFERRED LANGUAGE of CONTACT WITHOUT MENTIONING POLISH IS ENGLISH, BUT YOU CAN OBVIOUSLY TRY TO CONTACT ME IN YOUR NATIVE LANGUAGE.)


DODATKOWE INFORMACJE - W PRZYPADKU UŻYWANIA PRZEGLĄDARKI FIREFOX MOŻE WYSTĄPIĆ BŁĄD W POSTACI BRAKU CZĘŚCI TEKSTU LUB ZDJĘĆ, NIESTETY NARAZIE JEDYNYM ROZWIĄZANIEM JAKIE MOGĘ ZAPROPONOWAĆ TO UŻYCIE INTERNET EXPLORERA LUB WYSZUKIWARKI "OPERA", Z GÓRY PRZEPRASZAM ZA NIEDOGODNOŚCI.
PRZY OKAZJI PRZYPOMINAM O KOMBINACJI KLAWISZY CTRL+F (PRZYTRZYMAJ CTRL I JEDNOCZEŚNIE NACIŚNIJ F), PO NACIŚNIĘCIU KTÓREJ Z ŁATWOŚCIĄ ZNAJDZIESZ INTERESUJĄCE CIĘ SŁOWO O ILE TAKOWE WYSTĘPUJE W TEKŚCIE WYŚWIETLANEJ WŁAŚNIE STRONY.



SPIS TREŚCI LUB/I OPIS -

KONRAD GÓRSKI
SZTUKA EDYTORSKA
ZARYS TEORII
WARSZAWA 1956 PAŃSTWOWE WYDAWNICTWO NAUKOWE
Okładkę projektował Teodor Klonotvski





PRZEDMOWA

Książka niniejsza pomyślana była jako podręcznik dla studentów polonistyki, którzy zamierzają się specjalizować w pracy edytorskiej. Tematem jej nie są sprawy techniki wydawania książek, tylko zagadnienia naukowe, które się wiążą z przygotowaniem poprawnego tekstu do druku.
Istnieje w różnych językach bardzo wiele wzorowych wydań różnych autorów, a jednocześnie bardzo mało podręczników naukowego edytorstwa. Innymi słowy — obok bogactwa wyników praktycznych rzadkie próby skodyfikowania teoretycznych podstaw działalności edytorskiej. Stąd też gdyby mię zapytano, na jakich źródłach oparłem tę książkę, musiałbym odpowiedzieć, że przede wszystkim na ustnej tradycji doświadczeń, jaką zwykli przekazywać ludzie starszej generacji pokoleniom następnym, dalej na obserwacji różnych wzorowych i wadliwych metod edytorskich w znanych mi wydaniach autorów, z kolei na doświadczeniach i błędach własnych, a wreszcie — w najmniejszej mierze — na owych rzadkich próbach kodyfikowania zasad edytorskich w formie podręcznikowej. Wybitna przewaga ustnej tradycji i praktyki nad rozważaniami teoretycznymi sprawia, że o wielu podstawowych zasadach edytorskich trudno powiedzieć, kto je sformułował po raz pierwszy. Od chwili narodzin edytorstwa opartego na przesłankach naukowych główne jego zasady są jakimś dobrem publicznym przekazywanym drogą tradycji z pokolenia na pokolenie.
Dlatego też oryginalny wkład człowieka piszącego podręcznik edytorstwa może się wyrazić naprzód w usystematyzowaniu i uzasadnieniu wniosków teoretycznych, które należy wyciągnąć z dotychczasowych doświadczeń, następnie w doborze odpowiednich przykładów, a na koniec w zajęciu określonej postawy wobec zadań edytora, postawy — jak można to zauważyć w praktyce — zgoła niejednolitej u ludzi oddających się tej pracy. Poświęcimy kilka słów rozwinięciu trzech wymienionych punktów.
Naprzód sprawa układu książki. Rozpada się ona na trzy główne działy: 1) krytykę tekstu; 2) dochodzenie autorstwa; 3) technikę kształtowania różnego typu wydań. Największy nacisk położyłem na dział pierwszy i skomponowałem go w ten sposób, żeby odtwarzał pod względem meto-
dycznym różne sytuacje, w jakich się może znaleźć edytor zależnie od rodzaju posiadanych źródeł tekstu. Można było to oczywiście skomponować inaczej dając syntetyczne rozdziały na temat źródeł rękopiśmiennych i drukowanych, na temat aparatu krytycznego, koniektur itd., ale wydawało mi się, że w książce, która ma służyć jako podręcznik, obrany przeze mnie układ jest ze stanowiska dydaktycznego bardziej celowy. Dochodzenie autorstwa umieściłem bezpośrednio po krytyce tekstu jako dział związany z nią organicznie. Działu trzeciego nie rozwijałem zbyt szczegółowo, ponieważ ważniejsza była w tym zakresie podstawowa charakterystyka głównych typów wydań, niż teoretyczne przewidywanie różnych odmian, jakie w obrębie wymienionych typów można stworzyć.
Co się tyczy materiału przykładowego, to — rzecz prosta — musiał on być wzięty niemal wyłącznie z dziejów edytorstwa polskiego. W nielicznych wypadkach sięgnąłem po przykłady z literatur obcych, jeśli dla ilustracji jakiejś zasady czy możliwości było to konieczne. W zakresie literatury polskiej górują liczebnie nad wszystkimi innymi przykłady z doświadczeń edytorskich przy wydawaniu dzieł Mickiewicza i Słowackiego. Ma to dwie przyczyny. Pierwsza — wypływa z faktu, że ci dwaj poeci byli najczęściej wydawani i dostarczyli przez to największej liczby doświadczeń edytorskich. Druga — wynika z moich zainteresowań i prac naukowych, które prowadzę od paru lat w związku z redagowaniem Słownika Mickiewiczowskiego. Ostatecznie jednak nie ma to znaczenia, który autor nastręczył w tym czy innym wypadku materiał przykładowy, byleby tylko wybrany przykład dobrze ilustrował omawianą zasadę ogólną.
Wreszcie sprawa owej postawy wobec zadań edytorskich. Istnieje wśród edytorów pewien typ ludzi, którzy powodując się w swoim przekonaniu ostrożnością naukową trzymają się sztywnych zasad, interpretują pojęcie intencji twórczej poety w sposób prawno-formalistyczny i starają się przede wszystkim zachować ustaloną dotąd tradycję tekstu. Otóż książka niniejsza ujmuje zadania edytora w sposób całkowicie odmienny. Edytor musi docierać do rzeczywistej intencji twórczej poety, nie ułatwiając sobie sprawy prawną formalistyką, a wszystkie zasady edytorskie winien dostosowywać do indywidualnego wypadku. Zasady owe wysnute zostały z doświadczeń dawniej poczynionych, ale jest rzeczą oczywistą, że nie mogły objąć wszystkich wypadków, jakie życie może jeszcze nastręczyć. Jeśli więc nowe doświadczenie wykazuje niewystarczalność pewnej zasady, to trzeba ją rozszerzyć dostosowując do życia, nie zaś naginać życie do oderwanej formuły.
Doświadczenia, z których wysnuto wszelkie zasady edytorskie, można by podzielić na dodatnie i ujemne, czyli na osiągnięcia wzorowe i na rozwiązania, które się okazały błędami. Musiałem tu mówić o jednych
i o drugich. Kiedy się kogoś za coś chwali, i chwalca i chwalony są w wygodnej sytuacji życiowej. Ale jeśli trzeba obraną przez kogoś drogę uznać za błędną, sytuacja robi się dla przyganiacza trudną, a dla ganionego przykrą. Pragnąłbym więc wyjaśnić, w jaki sposób tego rodzaju sytuacje próbowałem rozwiązywać.
Przede wszystkim nie omawiałem wcale błędów, które były wynikiem czyjegokolwiek niechlujstwa w robocie. Takie błędy niczego nie uczą, nie stanowią podstaw do żadnych teoretycznych rozważań. Pouczające są błędy czyjeś tylko wtedy, gdy ten, co je popełnił, chciał jak najlepiej, zrobił, co do niego należało, ale pomylił się w rozwiązaniu jakiegoś zagadnienia. Taki błąd nikogo nie hańbi, a dotarcie do jego przyczyn wiele może nauczyć. Jeśli więc mówiłem o czyichkolwiek błędach, to tylko w tym ostatnim znaczeniu. Wiem jednak, że zapewnienie o moich intencjach nie zrównoważy przykrości, jaką może wyrządzić krytykowanemu analiza jego błędu. Obrałem więc drogę przypominającą słowa Krasickiego, choć wypowiedziane w zgoła odmiennym zamiarze:
Kiedym ganił, taiłem ganionych nazwiska, Chwalę, niech będą jawni...
Podobnie i w niniejszej książce, gdy wskazuję na czyjeś postępowanie, jako słuszne czy wzorowe, wymieniam autora i źródło, natomiast przy omawianiu rzeczy, które muszę uznać za błąd, staram się — o ile to tylko możliwe — przemilczeć zarówno nazwisko edytora, jak i samą edycję. Dodam wreszcie — jeśli to komuś z krytykowanych może przynieść ulgę - Ze wśród błędów, które analizuję, są również i te, które ja sam popełniłem.
Aby zapobiec nieuzasadnionym żalom, muszę podkreślić także i to, że książka niniejsza nie jest historią polskiego edytorstwa, nie stawiała więc sobie za zadanie, żeby wymienić i należycie ocenić wszystkie wartościowe pozycje w tym zakresie. Takie czy inne wyniki pracy naszego edytorstwa są tu wymieniane i analizowane tylko w charakterze przykładów ilustrujących rozważania teoretyczne.
Powiedziałem na początku, że głównym źródłem tej książki jest ustna tradycja naukowa przekazywana z pokolenia na pokolenie. Bardziej niż gdziekolwiek indziej mają tu zastosowanie słowa Mickiewicza:
Nieraz myślisz, że zdanie urodziłeś z siebie, A ono jest wyssane w macierzystym chlebie; Albo nim nauczyciel poił ucho twoje, Zawżdy część własnej duszy mieszając w napoje.
Otóż moim pierwszym nauczycielem i pośrednikiem w przekazaniu ustnej tradycji zasad edytorskich był człowiek, którego nazwisko wielokrotnie będzie wypływać na stronicach tej książki - Juliusz Kleiner.
Na Jego seminarium zetknąłem się pierwszy raz z zagadnieniami, które są tematem niniejszej książki, a dziś — po 35 latach dzielących mnie od tej chwili — czuję, że dane mi wówczas podniety myślowe nadal żywotnie działają. Będę tu wielokrotnie mówić o znakomitych osiągnięciach Kleinera jako teoretyka i praktyka polskiego edytorstwa, będę w kilku wypadkach z moim dawnym mistrzem polemizować, jednakże ani jedno, ani drugie nie wyraża istotnego związku między niniejszą książką i działalnością naukową Juliusza Kleinera. Związek ten istnieje w fakcie, że poprzez Jego seminarium zetknąłem się z żywą, bezpośrednią tradycją problematyki edytorskiej, i gdyby mię o to zapytano, sam nie umiałbym powiedzieć, jak wiele z tej tradycji przeniknęło poza moją świadomością na karty niniejszej książki.

Konrad Górski
Toruń, 15 stycznia 1955 r.





INDEKS osobowy i rzeczowy
(W indeksie niniejszym pominięte zostały nazwiska autorów dzieł wymienionych
w bibliografii do ostatniego rozdziału oraz nazwiska postaci historycznych nie
związanych bezpośrednio z twórczością literacką i naukową).

Adamczewski S. 163
Ajschylos 68
Akrostych 153, 154
Akwilinus Łukasz 143, 144
Amplifikacja tekstu 35
Anagram 153, 154
Anakreont 218
Anonim-Protestant 110, 126, 163
Aparat krytyczny 16, 26, 71, 87, 92, 134, 164, 183, 184, 202; cel 77, 172, 173; definicja 76; zawartość 77—81, 96, 105; struktura 172—178; miejsce w układzie wydania 178, 195
Apokryfy 118, 139, 160—162, 189
Appel K. 213
Aratos 41, 68
Asnyk A. 208
Autentyczność tekstu 19; definicja 34; stopień 37
Autograf 19, 20, 34, 38, 58—69, 87-116, 166
Baculewski J. 116
Badecki K. 126, 158
Bar A. 163
Barycz H. 137, 143—145, 153, 217
Batrachomyomachia 160, 162, 218
Bazylik C. 218
Bedier J. 159, 160, 218
Bernacki L. 9, 24, 85, 115, 126, 195
Bernays M. 18, 26
Bernheim E. 217
Biblia Gdańska 42
Biblia Szarospatacka 167
Bibliografia 27, 28 Biblioteka Najcelniejszych Utworów Literatury Europejskiej 21 Biblioteka Narodowa 50, 67, 93, 183, 184,
214, 216 Biblioteka Pisarzów Polskich: Seria A
(PAU) 21, 22, 26; Seria B (IBL) 26, 166,
167, 178, 200, 214 Bielowski A. 163 Biografia 27, 28, 39 Birt T. 31, 36, 45, 162, 213, 214, 217, 218 Blandrata G. 158 Błędy przekazu tekstowego -
źródła 13, 15, 16, 118; rozpoznanie 38,
39, 59—62 Bobowski M. 217 Bobrowicz J. N. 24 Bobrzyński M. 19 Bock Chr. S. 158 Bogurodzica 129, 130, 136 Braune W. 216 Briąuet S. M. 126 Brodziński K. 67, 68, 86 Bruchnalski W. 22, 25, 26, 35, 79, 83, 84,
172, 185, 195, 200—202, 213, 219 Bruckner A. 134, 148, 149, 151, 153, 163.
216, 217 Budny Sz. 158 Byron G. G. 203
Cappelli A. 126 Cellini B. 13 Chlebowski B. 63 Chmielowski P. 19, 23
Chodźko A. 28, 74 Chorowiczowa A. 26, 35, 68, 215 Chrzanowski I. 24, 38, 39, 42, 54, 110,
126, 156, 188 Clementinus D. 158 Creizenach W. 19, 20 Cycero 145, 149 Cykle stworzone przez autora
zob. Wydanie zbiorowe (układ) Czapliński W. 216 Czarnowski S. 85 Czeczot J. 33, 40, 214 Czubek J. 24, 57, 92, 119, 123—126, 151,
163, 189, 215, 216
Ćwik W. 192, 197 Cwikliński L. 19, 20, 45
Diderot D. 159, 160
Dłuska M. 53, 214
Dmochowski F. K. 24
Dobrocieski M. 144, 145
Do chodzenie autorstwa 12, 28,
56, 136—163
Domejko I. 38, 76, 96, 111 Drogoszewski A. 188 Dupuy E. 159, 160 Diirr-Durski J. 217 Dyboski R. 213
Edycja zob. Wydanie
Edytor — definicja: 9; zadania: 17,
55; specjalne zdolności: 31; praktyczny
zmysł: 34; twórczy wkład: 79, 109, 120 Edytorstwo naukowe 10, 11, 25,
32, 81 Emendacja 40, 43, 56, 166, 170, 173,
183; definicja: 31 Eąuitis Poloni In Jesuitas Actio prima
137, 141—145, 147, 217 Erazm z Rotterdamu 45, 131, 148
Falconius T. 154, 217
Fei A. 151, 163
Filiacja tekstów 121, 122, 124, 125,
166
Filologia (istota i zadania) 10, 31 Filologia biblijna 40 Filologia klasyczna 10, 17, 18,
20, 43, 45, 46, 68, 76, 120, 122, 152 Floryan W. 115
Fototypia 167, 178, 180, 187, 218
Fredro A. 86
Freytag G. 156
Frycz Modrzewski A. 218
Gaertner H. 57, 147—150, 153, 217
Ganszyniec R. 126
Garczyński S. 9, 66
Gaszyński K. 148
Gawłowicki Sz. 151
Głowacki A. zob. Prus B.
Goethe J. W. 9, 13, 18, 67, 69, 77, 113,
197, 215
Goszczyński S. 116 Górkowa W. 216 Górnicki Ł. 57
Górski K. 195, 214—216, 218, 219 Greg W. W. 36, 213 Grzegorz Paweł z Brzezin 47, 49, 50,
57, 157, 158 Gubrynowicz B. 24, 67, 86
Hahn W. 24, 195
Handelsman M. 216
Hanka W. 139, 159, 160, 161
Heck K. 163
Helsztyński S. 116
Hermetyczne dialogi 139
Historia książki 27
Historia pisma 27, 28
Homer 68, 160, 162
Horacy 207
Horodyski B. 126
Hubę M. J 29
Ilnicka M. 114
Indeks wyrazów użytych w tekście 164, 178, 179
Inkunabuły 27
Intencja autora 6, 32—34, 66, 67, 72, 73, 76, 96, 97, 172, 182, 189
Interpolacja 50
Interpunkcja zob. Przestankowanie
Janik M. 115
Jankowski E. 116
Janów J. 21, 131, 216
Januszkiewicz E. 56
Jański B. 15, 38, 62, 66, 67, 209
Językoznawstwo (jako nauka pomocnicza edytorstwa) 27, 31, 42—45, 47, 48, 64, 65, 97, 99, 101, 111, 112, 119, 128, 146—151, 161, 162, 166, 180—183, 203
Kalina A. 20 Kallenbach J. 23, 29, 106 Karliński S. 147 Karłowicz J. 206 Kasprowicz J. 9, 195 Kawecka A. 217
Kazania gnieźnieńskie 126, 167, 218 Kazania świętokrzyskie 167 Kitowicz J. 115
Kleiner J. 7, 8, 24—26, 35, 42, 43, 49—53, 92—95, 99, 100, 103, 105—109, 115, 116, 170, 174—176, 180, 185, 189, 190, 192, 193, 195, 200—203, 213—215, 218, 219 Klonowicz S. 74, 143 Knapski G. 16, 207 Kniaźnin F. 24
Kochanowski J. 18, 21, 41—42, 68, 150, 183, 207, 213, 219, 220; Wydanie Pomnikowe: 18, 21, 23, 28, 207 Kochanowski P. 57, 123—125 Kochowski W. 151 Kolacjonowanie — definicja: 81;
technika: 81—85, 121, 122 Kołaczkowski S. 195 Komentarz 12, 20, 23, 115, 164, 166, 183, 185, 195, 196, 198—210; cel i zawartość: 202—204
Koniektura 19, 20, 23, 24, 41, 45—54, 93, 101, 118, 120, 130, 166, 170, 173, 183; definicja: 45 Konopnicka M. 24, 189 Kontaminacja 35, 127—135 Korbut G. 163 Korczyński A. 115 Kot S. 38, 39, 42, 53, 54, 163 Kott J. 218
Krasicki I. 7, 21, 24, 85, 161, 185, 186 Krasiński Z. 24, 111, 138, 148, 181 Kridl M. 107, 116 Kromer M. 57, 142 Krytyka tekstu 12, 34, 35, 77,
134; definicja: 31
Krytyka wewnętrzna 28, 162; definicja: 140; metody: 140—154
Krzemiński S. 114, 155—157, 217, 218
Krzywicki L. 153
Krzyżanowski Julian 41, 50, 85, 113, 151,
163, 171, 188, 193, 195, 207, 214, 220 Krzyżanowski Juliusz 213 Kubacki W. 100 Kubica S. 126 Kucharski E. 135 Kuraszkiewicz W. 178, 195
Langlois Ch. V. 137, 216, 217
Lanson G. 18, 151—153, 217
Lelewel J. 157
Leopolita J. 143, 144
Lessing G. E. 40
Lichaczew M. P. 126
Linda J. 161
Linde M. S. B. 16, 29, 64
Listy 110, 115, 190; zachowanie właściwości językowych: 111—113; układ: 113—114; datowanie: 114—115; dwa typy wydania: 113
Lukrecjusz 122
Lutosławski W. 115, 192, 197
Łaski S. 145—148, 217 Łempicki Z. 213 Łoś J. 57, 216 Łucki A. 48, 67, 214
Macpherson J. 139
Malczewski A. 86
Malinowski L. 19
Małecki A. 43, 92, 110
Mann M. 213
de Merę G. 152, 153
Meyet L. 116
Mickiewicz A. 6, 7, 9, 26, 32, 33, 38, 42,
45, 62, 66, 68, 77, 78, 84, 94, 99, 100,
101, 111, 112, 114, 115, 140, 150, 185,
189, 201, 214
Dzieła:
Już się z pogodnych niebios 109, 200
Mieszko 190
Kartofla 190
Ballady i romanse 194
Switezianka 174, 177
Lilie 43
Grażyna 43, 45, 172, 201
Dziady II-IV 33, 34, 40, 66
Dziady I 99—106
Sonety 33
Pchła i rabin 97
Konrad Wallenrod 33, 74—76, 84, 170,
201, 209 Dziady III 28, 29, 38, 43, 45, 59, 77,
78, 96 Pan Tadeusz 13, 15, 23, 25, 28, 29, 38,
43, 45, 46, 56, 58, 59, 62—67, 79, 80,
81, 101, 110, 140, 167, 170, 174, 177,
184, 185, 188, 198, 190, 203, 205, 206.
208, 209, 210, 215 Epilog P. T. 93—96 Komar niewielkie licho 97—98 Literatura słowiańska 125—126, 216 Listy 111, 114, 115 Wydania:
Wileńskie (1822—1823) 33, 38, 194 Petersburskie (1829) 33, 43, 74 Paryskie (1838) 28, 74, 84 Paryskie (1844) 28, 74, 84 Krytyczne (Tow. Liter. im. A. M.) 22,
23, 29, 83, 84
Lwowskie (Pigoń 1929) 188, 193 Sejmowe 16, 25, 35, 79, 80, 188, 189,
190, 214, 219 Narodowe 16, 33, 74, 84, 93. 101, 105,
106, 111, 114, 166, 188, 190, 193, 213,
216
Mikulski T. 115 Miller J. N. 205 Miriam Przesmycki Z. 24 Morawski K. 19, 20 Morize A. 36
Nadolski B. 163
Naigeon J. A. 159, 160, 218
Napomnienie polskie ku zgodzie 145—
148, 153, 217
Nawiasy (rodzaje i użycie) 177, 178 Nehring W. 23 Nibelungenlied 122 Norwid C. K. 24, 51, 153
Oblężenie Jasnej Góry 117, 118, 126, 151,
163, 216
Odmiana tekstu zob. Wariant Odymalski W. 126, 151 Ortografia zob. Pisownia Orzechowski S. 57, 147, 148, 155
Orzeszkowa E. 113, 116, 188 Ossoliński J. M. 147
Otwinowski Erazm zob. Anonim-Prote-stant
Pajzderska H. J. 153
Paleografia 27, 28, 119, 158, 161
Paleolog J. 158
Pani pana zabiła 135
Pascal B. 65, 152—153, 155
Pasek J. Chr. 117—120, 216
Pawlikowski J. Gw. 26, 81, 116, 178
Pawlikowski M. 116
Pelc J. 50
Piekarski K. 21
Piekosiński F. 126, 158
Pigoń S. 26, 79, 81, 93—95, 98, 114, 116,
183, 193, 215 Piłat R. 18—25, 35, 58 Pini T. 215 Pisownia 19, 20, 23, 111, 112, 170. 180,
181, 185
Piwiński L. 188 Platon 139, 152, 192, 197 Plutarch 162 Płoszewski L. 125, 216 Poggio B. 122 Pollak R. 57, 85, 115, 163 Poprawki zob. Emendacje Posner S. 156 Proteus 163 Prus B. 154, 188, 189 Przemówienia 189 Przestankowanie 19, 20, 23. 24.
50, 56, 111, 112, 181—183, 218 Przy by szewski S. 116 Psałterz floriański 126
Rej M. 22, 29, 38, 39, 42, 47, 48, 50, 53,
54, 57, 138, 148, 149, 150, 154, 167, 200.
206, 207, 216, 217 Ritter K. 197 le Roman de la Rosę 122 Rozmowy 189 Rozmyślanie przemyskie 130—134, 167.
216 Rudler G. 26, 36, 70—72, 152, 159, 160.
213, 215—218 Rzążewski A. 153
Sandecki J. 21, 216 Sandius 158 Saski S. 85, 115 Sawrymowicz E. 195 Scherer W. 18, 26 Schiller F. 104, 113 Seignobos Ch. 137, 216, 217 Semkowicz W. 126 Sęp Szarzyński M. 23, 137, 163, 219 Shakespeare W. 17, 18, 36, 55, 213 Simonides 162 Sinko T. 163, 218 Skarga P. 29, 144, 147, 148 Słonimski A. 195
Słowacki J. 6, 26, 37, 43, 51, 55, 64, 92, 93, 103, 107, 109, 111, 113, 180, 190,
192, 197, 213—215, 218, 219
Dzieła:
Mindowe 54, 57
Żmija 181
Kordian 37, 38, 57, 192
Wacław 192
Anhelli 37, 47, 48, 57
Grób Agamemnona 204, 205
Mazepa 55
Lilia Weneda 53, 54
Beniowski 49, 50, 51, 55, 57, 103, 104, 108, 109, 116, 174—176, 193, 194, 203
Fantazy 92, 93, 108, 110, 190
Do E. hr. K. 52, 53
Genezis z Ducha 115
Król-Duch 26, 103, 104, 116, 178, 193, 194, 203
Dzieło filozoficzne 103, 115
Walter Stadion 108
Zawisza Czarny 107, 116
Samuel Zborowski 104
Listy 111, 113, 116
Wydania:
Jubileuszowe, krytyczne (Gubryno-wicz i Hahn) 24, 92, 174—177, 190,
215 Lwowskie (Kleiner) 25, 26, 35, 38, 50,
92, 107, 174—176, 180, 185, 189, 190,
193, 195, 200—202, 214, 215, 218, 219 Warszawskie (Piwiński) 188 Wrocławskie (Kleiner) 35, 50, 51, 214,
218, 219 Tow. Liter. im. A. M. (Krzyżanowski)
188, 193, 195
Smolka S. 19
Sokołowski T. zob. Falconius T.
Solikowski J. D. 148
Staff L. 195
Staszic S. 85
Stieler K. 217
Stylometria 192
Szarzyński M. zob. Sęp Szarzyński M
Szekspir zob. Shakespeare W.
Szewczykówna J. 195
Szweykowski Z. 188
Świderski B. L. 116, 188
Tacyt 152
Tarnowski S. 19
Tasso T. 57
Taszycki W. 126, 214
Tekst krytyczny 23, 76, 134
Tomaszewskij B. 36
Towiański A. 190, 203
Tradycja tekstu 68
Transkrypcja 167, 180—183, 185,
218
Transliteracja 166, 167, 170, 180,
182
Trembecki S. 24 Tretiak J. 22
Trzecieski A. 148, 149, 217 Turowski K. J. 24 Tuwim J. 195 Twardowski ze Skrzypny S. 85
Ujejski J. 38, 54, 86, 116 Układ graficzny 170 Ulewicz T. 219
Vrain-Lukas 140
Vrtel-Wierczyński S. zob. Wierczyński S.
Wariant 19, 23, 26, 76—81; definicja: 76; notowanie: 83, 108, 109, 174, 176; klasyfikacja: 173
Wariant redakcyjny 173, 174, 176,
177
Wariant stylistyczny 173, 177 Wielka Biblioteka 184 Wierczyński S. 27, 126, 167, 195, 217, 219 Wisłocki W. 20 Witkowski G. 26, 36, 83, 195, 213—219
Witwicki S. 184
Wojciech z Kalisza 143
Wojciechowski K. 23—25, 35, 213
Wóycicki K. 213
Wstęp filologiczny 164—166
Wstęp h i s t o r y c z n o 1 i t er a c k i 179, 180, 184
Wujek J. 42
Wulgata 42, 131, 132
Wybicki J. 127
Wydanie krytyczne 23, 71, 165; definicja: 73; wybór podstawy: 67—73, 85, 92
Wydanie naukowe (typ A) 164, 165—178, 187; wstęp: 165, 166; podanie tekstu: 166—172; aparat krytyczny: 172—178; komentarz: 178; indeks: 178
Wydanie naukowo-dydaktycz-ne (typ B) 164, 165, 170, 179—184, 188; wstęp: 179, 180; podanie tekstu: 180-183; aparat krytyczny: 183; komentarz: 183
Wydanie ostatnie za życia autora 23, 28, 73
Wydanie pierwsze 70—73
Wydanie popularne (typ C) 164, 165, 184—188; definicja: 185
Wydanie zbiorowe 187—196, 198; charakter: 187, 188: zawartość: 188— 191; układ: 19, 20, 23, 191—195; cykle stworzone przez autora: 19, 20, 23, 194, 195; wyposażenie techniczne: 195; objaśnienia autora: 195, 196
Wyspiański S. 69, 83
Zabłocki F. 24, 115
Zakrzewski W. 19
Zawiliński R. 22, 38, 39, 42, 47, 53, 54
Zawodziński K. W. 215
Ziemianin 147, 148, 155
Zimorowicz B. 163
Zimorowicz Sz. 163
Znakowanie źródeł 83—85
Żeromski S. 84, 85





SPIS ILUSTRACJI

1. Fragment autografu Pana Tadeusza (A. Mickiewicz Pan Tadeusz.
Podobizna rękopisów. Wrocław 1949, Zakł. im. Ossolińskich, s. 111) 14
2. Stronica 189 pierwodruku Pana Tadeusza. Paryż 1834, tom I ... 15
3. Fragment autografu Pana Tadeusza (A. Mickiewicz Pan Tadeusz.
Podobizna rękopisów. Wrocław 1949, Zakł. im. Ossolińskich, s. 196) 16
4. Stronica autografu kórnickiego III cz. Dziadów (Dziadów cz. III
w podobiźnie autografu. Wyd. J. Kallenbach. Kraków 1925. s. 38) 30
5. Stronica autografu kórnickiego III cz. Dziadów (Dziadów cz. III
w podobiźnie autografu. Wyd. J. Kallenbach. Kraków 1925 s. 117) 44
6. Podobizna rękopisu wiersza Do E. hr. K. J. Słowackiego w Albumie
Trzech Wieszczów. (Z książki J. Mikołajtisa Z ostatnich lat życia
Z. Krasińskiego. 1947).............52
7. Podobizna stronicy pierwodruku Pana Tadeusza. Paryż 1834, tom II,
s. 119.................60
8. Podobizna stronicy pierwodruku Pana Tadeusza. Paryż 1834, tom II,
s. nlb. po 300...............61
9. Fragment autografu Pana Tadeusza (A. Mickiewicz Pan Tadeusz.
Wrocław 1949, Zakł. im. Ossolińskich, s. 131)......65
10. Podobizna autografu wiersza Majtek A. Mickiewicza. (Ze zbiorów
Muzeum A. Mickiewicza w Warszawie)......88—91
11. Reprodukcja kart epilogu Pana Tadeusza (A. Mickiewicz Pan Ta-
deusz. Podobizna rękopisów. Wrocław 1949, Zakł. im. Ossolińskich,
s. 303.................94
12. Reprodukcja kart epilogu Pana Tadeusza (A. Mickiewicz Pan Ta-
deusz. Podobizna rękopisów Wrocław 1949, Zakł. im. Ossolińskich.
s. 304^.................94
13. Podobizna autografu wiersza Komar niewielkie licho lecz bardzo
czupurne A. Mickiewicza. (Fotostat na podstawie autografu w Muzeum Mickiewicza w Paryżu, udostępniony przez prof. S. Pigonia)................98
14. Fragment autografu Dziadów cz. I. Karta 3 a (Ze zbiorów Muzeum
A. Mickiewicza w Warszawie)..........99
15. Fragment autografu Pana Tadeusza (A. Mickiewicz Pan Tadeusz.
Podobizna rękopisów. Wrocław 1949, Zakł. im. Ossolińskich, s. 240) 100
16. Fragment autografu Dziadów cz. I. Karta 10 b. (Ze zbiorów Muzeum
A. Mickiewicza w Warszawie)..........102
17. Karta tytułowa Eąuitis Poloni in Jesuitas actio prima (reprodukcja
egzemplarza Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu) ... 141
18. Stronica podobizny autografu Diderota Paradoxe sur le Comedien.
(Stronica 79 w autografie sygnowana jako 19. Wyd. E. Dupuy, Paris 1902)................158
19. Stronica podobizny autografu Diderota Paradoze sur le Comedien.
(Stronica w autografie sygnowana jako 20. Wyd. E. Dupuy, Paris 1902)................158
20. Podobizna transkrypcji karty A3r (M. Rej Krótka rozprawa. Bibl.
Pis. Poi. IBL. Wrocław 1953, s. 48).........168
21. Podobizna pierwodruku Krótkiej rozprawy. Karta A3r (M. Rej
Krótka rozprawa, jw. s. 41)...........159
22. Fragment autografu Grażyny (Grażyna. Podobizna autografu. Wyd.
J. Krzyżanowski. Warszawa 1950, Tow. Nauk. Warszawskie) . . 171
23. Karta tytułowa luksusowego wydania Pana Tadeusza. Warszawa
1951, Książka i Wiedza............136





SPIS TREŚCI

PRZEDMOWA................ 5
ROZDZIAŁ PIERWSZY: WIADOMOŚCI WSTĘPNE....... 9
1. Pojęcie edytorstwa naukowego.......... 9
2. Najważniejsze źródła błędów tekstu........ 12
3. Narodziny teorii edytorstwa naukowego i jej rozwój w Polsce 17
4. Nauki pomocnicze edytorstwa.......... 27
5. Zadania krytyki tekstu i podział materiału..... 31
ROZDZIAŁ DRUGI: KRYTYKA TEKSTU I: JEDEN DRUK AUTENTYCZNA . 37
1. Stopień autentyczności tekstu i rozpoznanie błędów .... 37
2. Poprawianie błędów na podstawie dokumentacji historycznej . . 39
3. Koniektury i granice ich dopuszczalności....... 45
4. Poprawianie błędów rzeczowych autora........ 54
ROZDZIAŁ TRZECI: KRYTYKA TEKSTU II: KILKA DRUKÓW AUTENTYCZNYCH 1 AUTOGRAFÓW......"....... 58
1. Znaczenie autografów w wypadku istnienia druków autentycznych 58
2. Wybór wydania podstawowego dla edycji krytycznej .... 69
3. Aparat krytyczny i technika kolacjonowania...... 76
ROZDZIAŁ CZWARTY: KRYTYKA TEKSTU III-IV. AUTOGRAFY LTJB KOPIE
SKONTROLOWANE PRZEZ AUTORA.......... 87
1. Autograf lub kopia dzieła skończonego........ 87
2. Autograf dzieła niedokończonego.......... 97
3. Wydawanie listów.............. 110
ROZDZIAŁ PIĄTY: KRYTYKA TEKSTU V-VI: KOPIE NIE SKONTROLOWANE
PRZEZ AUTORA............... H7
1. Jedna kopia............... 117
2. Kilka kopii................ 120
ROZDZIAŁ SZÓSTY: KRYTYKA TEKSTU VII. TEKST SKAŻONY PRZEZ
KONTAMINACJĘ............... 127
ROZDZIAŁ SIÓDMY: DOCHODZENIE AUTORSTWA....... 13g
1. Rozważania ogólne.............. 136
2. Metoda krytyki wewnętrznej........... 140
3. Wskaźniki zewnętrzne............. 154
4. Demaskowanie apokryfów .......... 160
ROZDZIAŁ ÓSMY: KSZTAŁTOWANIE WYDAŃ ROŻNEGO TYPU .... 164
1. Klasyfikacja wydań............. 164
2. Wydanie przeznaczone do badań naukowych (typ A) . . . . 165
3. Wydania naukowo-dydaktyczne (typ B)........ 179
4. Wydania szkolne i popularne (typ C)........ 184
5. Wydania zbiorowe.............. 187
ROZDZIAŁ DZIKWIĄTY: KOMENTARZ . . . . . 198
1. Zawartość komentarza............. 198
2. Praca nad komentarzem............ 204
przypisy...... . ..... ... 213
indeks osobowy i rzeczowy......... . . 221
spis ilustracji................ 227


Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.


ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT


NIE ODWOŁUJĘ OFERT, PROSZĘ POWAŻNIE PODCHODZIĆ DO LICYTACJI