Pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku Christoph Schlingensief przyciągał w Niemczech takie zainteresowanie mediów jak gwiazdy muzyki pop, najbardziej znani politycy czy filmowe sławy. Fakt, że był artystą, niezależnym filmowcem i jednym z etatowych reżyserów berlińskiego teatru Volksbühne, sprawiał, że medialny szum wokół jego osoby był zjawiskiem dość niecodziennym. Jedną z cech definiujących twórczość Schlingensiefa jest sposób, w jaki swoimi pracami interweniuje w bieżącą politykę. W całej swojej karierze aktywnie szukał sposobów na mobilizowanie publicznej debaty wokół różnego rodzaju istotnych tematów, jak choćby niedawne sukcesy skrajnej prawicy w Europie, poczucie upokorzenia będące następstwem bezrobocia i bezdomności, nieobecność w mediach ludzi niepełnosprawnych, polityka zagrożenia lansowana na Zachodzie po zamachach 11 września czy nazistowska spuścizna współczesnych Niemiec.
Christoph Schlingensief – zmarły przedwcześnie w sierpniu 2010 roku reżyser teatralny, operowy i filmowy – był artystą o zaangażowanej postawie wobec świata, wrażliwym na los wykluczonych i pominiętych. W swoich projektach odnosił się wprost do tego, co dzieje się wokół – iluzoryczności demokracji, manipulacji ideologicznej mediów, fałszywych, przemilczanych obszarów europejskiej moralności. Nie potrafił biernie kontemplować swojej pozycji w teatralnym establishmencie. W 1996 roku Schlingensief otrzymał etat reżysera w Volksbühne i pracował tam, z przerwami, do 2006 roku. W tym czasie, oprócz stworzenia ponad dwudziestu pięciu przedstawień teatralnych i operowych oraz spektakli w przestrzeni publicznej, działał też bardzo aktywnie na innych polach. Nakręcił trzy pełnometrażowe filmy fabularne, kilka słuchowisk radiowych, cztery programy telewizyjne, a także wykonał liczne interaktywne instalacje. Jednak to jego dokonania reżyserskie i prowadzenie serii kontrowersyjnych programów telewizyjnych sprawiły, że stał się w Niemczech powszechnie znany. Publikacja zawiera kilkanaście tekstów napisanych przez teatrologów i krytyków, przybliżających fenomen teatru Christopha Schlingensiefa – jednego z najciekawszych i najbardziej oryginalnych artystów sceny europejskiej ostatnich dekad. Książkę zamyka wywiad przeprowadzony ze Schlingensiefem przez Floriana Malzachera. Artysta opowiada w nim między innymi o wydarzeniach, które doprowadziły do powstania „trylogii raka”, o swoich relacjach z rodzicami i z ludźmi, z którymi pracuje, czyli tak zwaną „rodziną”; o swoich fascynacjach z okresu, gdy był początkującym filmowcem, związkach między sztuką a polityką, pierwszych wrażeniach z pracy w teatrze i późniejszej fascynacji operą, której poświęcił się w końcowym okresie swojej twórczości.
