Stan zachowania monety: I (menniczy)
Emitent: Niue Island
Nominał: 1 dolar
Metal: Ag 925 srebro oksydowane z bursztynem
Stempel: zwykły
Średnica: 38,61 mm
Masa: 28,28 g
Nakład: 10 000 szt.
Data emisji: 2011
Producent: Mennica Polska
„Szlak bursztynowy” to ciesząca się ogromną popularnością seria pięknych monet kolekcjonerskich wybitych przez Mennicę Polską na zlecenie emitenta z Niue Island.
Cechami charakterystycznymi dla tej serii jest wstawka z bursztynu oraz niski nakład. Monety upamiętniają główne miasta przez które przebiegał dawny szlak powiązań handlowych pomiędzy europejskimi krajami basenu Morza Śródziemnego, a ziemiami leżącymi na południowym wybrzeżu Bałtyku. Szlak swoją nazwę zawdzięcza wyprawom organizowanym głownie po bursztyn. Pierwsze wyprawy po ten dawny przedmiot wymiany handlowej odbywały się w V w. p.n.e. Dokładny przebieg szlaku nie został jednoznacznie określony, przyjmuje się, że przebiegał przez Kaliningrad (Rosja), Gdańsk (Polska), Elbląg (Polska), Wrocław (Polska), Stare Hradisko (Czechy), Szombathely (Węgry), Carnuntum (Austria), Aquileia (Włochy).
Awers: W centrum monety, stylizowany wizerunek powozu, w którym bursztyn był przewożony przez Rzymian na trasie od Morza Bałtyckiego do Włoch. Za koszykiem, po lewej stronie, stylizowany obraz głowy Rzymianina. Na tle stylizowanej mapy znajduje się zarys Morza Bałtyckiego. Na górze, wzdłuż krawędzi, półokrągły napis: BURSZTYNOWY SZLAK. Na dole, półokrągły napis: NIUE ISLAND, nad nim, nominał: 1 dolar. Wizerunek królowej Elizabeth II oraz znak Mennicy (MW),znajdują się po lewej stronie koszyka. Na prawo głowy królowej widnieje napis: Elizabeth II, a pod nim, rok wydania: 2011.
Rewers:
U góry, półokrągły napis - AQUILEIA. Pod nim, z lewej strony - kolumny pochodzące z Foro Romano di Aquileia oraz wizerunek mitycznej wilczycy karmiącej Remusa i Romulusa (symbol Cesarstwa Rzymskiego), stojącej na posągu przed bazyliką z Aquilei. Z prawej strony – fragment antycznej rzymskiej mozaiki przedstawiającej głowę kobiety. Pod nim – wizerunek monety rzymskiej znalezionej w okolicach Aquilei. U dołu – wstawka z bursztynu.
Aquileia to starożytne miasto rzymskie i jeden z głównych obszarów archeologicznych na terenie północnych Włoch. To małe miasteczko zostało założone jako kolonia przez Rzymian na przełomie lat 180 i 181 p.n.e., wzdłuż brzegów rzeki Natissy, na terenie położonym od południowej strony Alp Julijskich. W czasach starożytnych było to duże miasto, o ogromnym znaczeniu na arenie międzynarodowej. Dzięki wspaniałemu usytuowaniu Akwileja stała się pierwszym przystankiem na Szlaku Bursztynowym. Bursztyn był wówczas cennym i pożądanym produktem, a ludzie wierzyli w jego magiczną moc. Znalezione pierścienie z przedstawieniami ludzi i zwierząt, motywy mitologiczne (np. Amor i Psyche, Satyr) świadczą o wysokim kunszcie artystycznym pracowników warsztatów akwilejskich. Wytwarzano wówczas rozmaite amulety, nawet tak szczególne jak bursztynowe listki z wypisanymi życzeniami pomyślności wręczane z okazji nowego roku. Luksusowym narzędziem były bursztynowe przęślice wykorzystujące elektrostatyczne właściwości bursztynu. Pod koniec IV wieku Auzoniusz wymienił Akwileję na dziewiątym miejscu wśród najważniejszych miast świata, wraz z Rzymem, Mediolanem i Kapuą. Najważniejsze zabytki tego miasta to: katedra, muzeum archeologiczne (jedno z najważniejszych na świecie muzeów prezentujących przedmioty z epoki starożytnego Rzymu), a także muzeum wczesnego chrześcijaństwa. Akwileja, uważana za największe miasto rzymskie poddane badaniom archeologicznym, została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Bursztyn - określany także jako Jantar, Złoto Północy, Złoto Bałtyku, Dobry Kamień, Święty Kamień, Amber, Elektrum - to budząca zachwyt kopalna żywica sprzed 40 mln lat, niezwykła i tajemnicza, posiadająca dobroczynne właściwości, które doceniono już w wiekach średnich. Ta kopalna żywica drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z grupy bobowców, występuje aż w około 60 gatunkach.
Zapraszam na inne moje aukcje.
Wiosenny przegląd mojej kolekcji.
|