Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

SZKOŁA ARCHITEKTURA BUDOWNICTWO ROTOGRAWIURY 1976

26-06-2012, 21:17
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Aktualna cena: 39.99 zł     
Użytkownik inkastelacja
numer aukcji: 2402757502
Miejscowość Kraków
Wyświetleń: 4   
Koniec: 16-06-2012 18:34:09

Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Okładka: twarda z obwolutą
Rok wydania (xxxx): 1976
Język: polski
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha



PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
Architektura i budownictwo szkolne
PRL



PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W DOLNEJ CZĘŚCI AUKCJI (CZASAMI TRZEBA WYKAZAĆ SIĘ CIERPLIWOŚCIĄ W OCZEKIWANIU NA ICH DOGRANIE)


AUTOR -
Komitet Redakcyjny

JERZY DOBEK ZYGMUNT HUSZCZA FRANCISZEK KRYSIAK JERZY ŁOZIŃSKI CZESŁAW SZYMANEK ZDZISŁAW SZYMAŃSKI ANDRZEJ UNIEJEWSKI TADEUSZ WYSOCKI


WYDAWNICTWO, WYDANIE, NAKŁAD -
WYDAWNICTWO - WYDAWNICTWA SZKOLNE I PEDAGOGICZNE, WARSZAWA 1976
WYDANIE - 1
NAKŁAD - 10000 + 257 EGZ.

STAN KSIĄŻKI -
BARDZO DOBRY MINUS JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).

RODZAJ OPRAWY -
ORYGINALNA, TWARDA, PŁÓCIENNA + OBWOLUTA

ILOŚĆ STRON, WYMIARY, WAGA -
ILOŚĆ STRON - 352 , PAPIER ROTOGRAWIUROWY, ILUSTRACJE - ROTOGRAWIURY
WYMIARY - 27,5 x 20,5 x 2,7 CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - 1,315 KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)

ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
ZAWIERA SETKI ILUSTRACJI


KOSZT WYSYŁKI -
8 ZŁ - KOSZT UNIWERSALNY, NIEZALEŻNY OD ILOŚCI I WAGI, DOTYCZY PRZESYŁKI PRIORYTETOWEJ NA TERENIE POLSKI.

ZGADZAM SIĘ WYSŁAĆ PRZEDMIOT ZA GRANICĘ. KOSZT WYSYŁKI W TAKIM PRZYPADKU, USTALA SIĘ INDYWIDUALNIE WEDŁUG CENNIKA POCZTY POLSKIEJ I JEST ZALEŻNY OD WAGI PRZEDMIOTU. (PREFEROWANYM JĘZYKIEM KONTAKTU POZA OCZYWIŚCIE POLSKIM JEST ANGIELSKI, MOŻNA OCZYWIŚCIE PRÓBOWAĆ KONTAKTU W SWOIM JĘZYKU NATYWNYM.)

I AGREE to SEND ITEMS ABROAD. The COST of DISPATCHING In SUCH CASE, IS ESTABLISH ACCORDING TO PRICE-LIST of POLISH POST OFFICE SEVERALLY And it IS DEPENDENT FROM WEIGHT of OBJECT. ( The PREFERRED LANGUAGE of CONTACT WITHOUT MENTIONING POLISH IS ENGLISH, BUT YOU CAN OBVIOUSLY TRY TO CONTACT ME IN YOUR NATIVE LANGUAGE.)


DODATKOWE INFORMACJE - W PRZYPADKU UŻYWANIA PRZEGLĄDARKI FIREFOX MOŻE WYSTĄPIĆ BŁĄD W POSTACI BRAKU CZĘŚCI TEKSTU LUB ZDJĘĆ, NIESTETY NARAZIE JEDYNYM ROZWIĄZANIEM JAKIE MOGĘ ZAPROPONOWAĆ TO UŻYCIE INTERNET EXPLORERA LUB WYSZUKIWARKI "OPERA", Z GÓRY PRZEPRASZAM ZA NIEDOGODNOŚCI.
PRZY OKAZJI PRZYPOMINAM O KOMBINACJI KLAWISZY CTRL+F (PRZYTRZYMAJ CTRL I JEDNOCZEŚNIE NACIŚNIJ F), PO NACIŚNIĘCIU KTÓREJ Z ŁATWOŚCIĄ ZNAJDZIESZ INTERESUJĄCE CIĘ SŁOWO O ILE TAKOWE WYSTĘPUJE W TEKŚCIE WYŚWIETLANEJ WŁAŚNIE STRONY.



SPIS TREŚCI LUB/I OPIS -


Komitet Redakcyjny
JERZY DOBEK ZYGMUNT HUSZCZA FRANCISZEK KRYSIAK JERZY ŁOZIŃSKI CZESŁAW SZYMANEK ZDZISŁAW SZYMAŃSKI ANDRZEJ UNIEJEWSKI TADEUSZ WYSOCKI

Architektura i budownictwo szkolne
PRL
WYDAWNICTWA SZKOLNE I PEDAGOGICZNE WARSZAWA 1976





SPIS TREŚCI

Wstęp.............11
Czesław Szymanek, Tadeusz Wysocki Osiągnięcia w budownictwie szkolnym ze środków państwowych i społecznych........15
Krystyna Kęńcka-Holzer
Dalsze kierunki roewoju architektury i budownictwa
szkolnego............39
Streszczenia obcojęzyczne........- 50
Ilustracje
Przedszkola........... 57
Szikoły podstawowe.........-. 73
Szkoły licealne........... 159
Szkoły zawodowe.......... 181
Szkoły specjalne.......... 225
Internaty, mieszkania dla nauczycieli..... 239
Zajęcia z wychowania fizycznego, sportu i turystyki . 255
Lista obiektów wzniesionych w akcji „Budowa Szkół Pomników Tysiąclecia Państwa Polskiego" .... 271





Pokolenie doby międzywojennej wniosło znaczny wkład w dzieło rozwoju oświaty w Polsce. Jego dorobek w tej dziedzinie zniweczyła pięcioletnia okupacja kraju. System hitlerowskich represji skierowany przeciwko narodowi polskiemu zmierzał m. in. do całkowitej likwidacji jego kultury. W ten sposób okupanci podjęli realizacje swojego szaleńczego planu, według którego naród polski w systemie hitlerowskiej rzeszy miał być sprowadzony do roli robotników, niewolniczo podporządkowanych „nadludziom".
W wyniku okupacji i wojny szkolnictwo polskie poniosło dotkliwe straty, sięgające 60% ogółu obiektów, jakimi dysponowało w roku szkolnym 1938/39. Zginęło ponad 16 tys. nauczycieli. Wielu pedagogów zawierucha wojenna rozsiała po całym świecie.
Z chwilą narodzin Polski Ludowej podjęto odbudowę szkolnictwa i przystąpiono do uruchomienia na wyzwolonych obszarach kraju sieci szkolnej i oświatowej zapewniającej powszechność i bezpłatność nauczania. Program odbudowy i rozwoju szkolnictwa sformułowany został w historycznym już dzisiaj dokumencie — Manifeście Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Nowa polityka oświatowa władzy ludowej stała się wyrazem przeobrażeń społeczno-politycznych i ekonomicznych w kraju. Nawiązywała ona do najbardziej postępowych tradycji z okresu walk o demokratyzację szkoły polskiej.
Głównym zadaniem administracji szkolnej w pierwszych latach po wyzwoleniu była walłta z analfabetyzmem. W 1946 r. mieliśmy w Polsce około 3 min analfabetów, co stanowiło ponad 18o/o ogółu mieszkańców kraju (nie uwzględniając dzieci w wieku do lat 9). Połowę tej liczby stanowili ludzie w wieku produkcyjnym. Realizacja programu gruntownych reform w kraju bez likwidacji zjawiska analfabetyzmu była niemożliwa. Olbrzymią pracę trzeba było podjąć na odcinku przebudowy szkolnictwa podstawowego. Sieć i daleko posunięte zróżnicowanie szkół podstawowych ukształtowane w okresie międzywojennym stwarzały obiektywne trudności w realizacji kształcenia dorastających pokoleń według nowych demokratycznych zasad ustrojowych. Program industrializacji kraju wymagał uruchomienia sieci szkół zawodowych, zapewniających kadrę specjalistów dla szybko rozwijającego się przemysłu i innych dziedzin gospodarki narodowej. Równolegle przystąpiono do organizowania różnorodnych kursów przysposabiających do zawodu bez odrywania od pracy. Działania te doprowadziły w konsekwencji do ukształtowania powszechnego niemal systemu kształcenia pracujących — formy, która dotąd była prawie nieznana w naszym kraju.
Zmiany zachodzące w Polsce wymagały szybkiego rozwoju nauki i techniki. Baza, jaką dysponowało wówczas szkolnictwo, stwarzała trudności w urzeczywistnieniu ambitnego programu oświaty.
Główną przeszkodą w rozwoju sieci szkół wszystkich stopni był brak kadr nauczycielskich. W pierwszym okresie istnienia Polski Ludowej — ze względu na dynamiczny rozwój szkolnictwa podstawowego wystąpiła potrzeba obsadzenia stanowisk nauczycielskich nawet absolwentami szkół siedmioklasowych, którzy kwalifikacje na-ukowo-pedagogiczne zdobywali w toku pracy. Migracja społeczeństwa, będąca rezultatem przyłączenia do Polski prastarych ziem zachodnich i północnych, jak również związana z szybkim rozwojem przemysłu w latach następnych, podyktowała konieczność dokonania gruntownych zmian w sieci szkolnej i dostosowania jej charakteru do nowej sytuacji demograficznej.
Powojenny program odbudowy życia kulturalnego i ukształtowania nowego systemu oświatowego uwzględniał perspektywy rozwoju nowego państwa oraz konieczność nadrobienia opóźnień w tej dziedzinie i likwidacji skutków wojny.
Istotą przyjętego wówczas programu oświatowego była realizacja założeń dotyczących stopniowej demokratyzacji i struktury organizacyjnej szkolnictwa, treści kształcenia i wychowania, jak również zmian w składzie społecznym młodzieży, podejmującej naukę w szkołach wszystkich typów i stopni.
Te złożone zadania realizowano w wyjątkowo trudnych warunkach. Na terenach wyzwolonych nie mieliśmy ani jednego obiektu, w którym można było zorganizować nauczanie bez uprzedniego remontu. Wiele obiektów leżało w zgliszczach. Inne były zdewastowane przez okupanta. Zniszczonych zostało w wyniku wojny 7621 budynków szkolnych, w tym 6842 użytkowane przez szkoły podstawowe, 557 — przez szkolnictwo średnie, 80 — przez zakłady kształcenia nauozycieli i 17 — przez wyższe uczelnie.
Już w roku 1945 opracowano koncepcję jednolitego systemu kształcenia. Istotą tej koncepcji była ośmioletnia szkoła podstawowa, a na jej podbudowie trzyletnia szkoła średnia. Podjęto również prace nad ujednoliceniem programów nauczania. Na skutek braku odpowiedniej bazy materialnej i kadr nauczycielskich odstąpiono od wdrożenia koncepcji ośmioletniej szkoły podstawowej. W roku szkolnym 1948/49 wprowadzono siedmioletnią szkołę podstawową o jednolitym programie nauczania i czteroletnie liceum ogólnokształcące. Szkoła podstawowa i liceum stanowiły jedenastoletnią szkołę ogólnokształcącą. Na przełomie lat 1951—1952 zlikwidowano w kraju analfabetyzm. W tym też okresie zdołaliśmy zrealizować za-
sadę powszechności nauczania na poziomie podstawowym oraz wyeliminować różnice w poziomie nauczania pomiędzy szkołami w mieście i na wsi.
Istotne znaczenie dla dalszego rozwoju szkolnictwa miała ustawa z dnia 15 lipca 1961 r. o rozwoju systemu oświaty i wychowania. Na jej podstawie zreformowano dotychczasowy ustrój szkolny, powołując do życia jednolitą ośmioletnią szkołę podstawową.
Przedłużenie obowiązku szkolnego o jeden rok, a więc dodanie jednej klasy programowej, klasy ósmej spowodowało konieczność zmian programowych wyrażających się nie tylko w rozszerzeniu zakresu materiału programowego, ale także w innym doborze treści poznawczych i wychowawczych dostosowanych do poziomu umysłowego i psychicznego starszego rocznika wchodzącego do szkoły, a także innego rozłożenia i układu tych treści i dostosowania ich do nowej struktury organizacyjnej 8-letniej i 8-klasowej obowiązkowej szkoły podstawowej. Reforma ustroju szkolnego i zmiany organizacyjno-pro-gramowe, podjęte w roku szkolnym 1962/63, zostały sfinalizowane w szkolnictwie podstawowym w latach 1966— 67. W szkolnictwie ponadpodstawowym (zasadnicze szkoły zawodowe, technika i licea ogólnokształcące) realizację założeń modernizacyjnych rozpoczęto w roku szkolnym 1967/68.
Zmiany ustrojowe w szkolnictwie wywarły znaczny wpływ na ukształtowanie nowych stosunków społecznych, dokonały korzystnych przeobrażeń w strukturze wykształcenia i zatrudnienia społeczeństwa, zwiększyły jego potrzeby kulturalne i przyczyniły się do podniesienia stopy życiowej ludzi pracy.
W rezultacie pełnej realizacji ustawy z 15 lipca 1961 r. o rozwoju systemu oświaty i wychowania hasło „Polska — krajem ludzi kształcących się" znalazło pełne potwierdzenie w życiu. Tylko w ciągu 25 lat istnienia Polski Ludowej licea ogólnokształcące ukończyło ponad milion absolwentów, szkoły zawodowe wszystkich typów — około 3750 tys. wykwalifikowanych robotników i techników, wyższe uczelnie — prawie pół miliona specjalistów. Udział środków w dochodzie narodowym na rozwój oświaty i wychowania z roku na rok wykazuje stałą tendencję zwyżkową. Dzięki temu tylko w okresie 25-lecia powojennego wybudowano ponad 80 tys. izb lekcyjnych oraz oddano młodzieży około 90 tys. miejsc w internatach i około 60 tys. nowych stanowisk pracy w warsztatach szkół zawodowych. Aktualnie buduje się w kraju około 5 tys. nowych izb lekcyjnych rocznie. Społeczny ruch na rzecz rozwoju szkoły polskiej znalazł swój wyraz w dziele budowy nowych obiektów szkolnych. W 1958 r. Front Jedności Narodu wystąpił z inicjatywą budowy ze środków społecznych tysiąca szkół dla uczczę-
nia Tysiąclecia Państwa Polskiego. Na apel FJN społeczeństwo odpowiedziało czynem. Idea budowy tysiąca szkół przeniknęła również do środowisk polonijnych za granicą, gdzie powstawały lokalne komitety zajmujące się zbiórką środków pieniężnych na budowę konkretnych obiektów szkolnych. Realizacja tej akcji pozwoliła na oddanie młodzieży 1300 szkół o 14 500 izbach lekcyjnych. Przyczyniła się ona także do zwiększenia zainteresowania całego społeczeństwa problematyką wychowania i kształcenia dorastających pokoleń.
Osiągnięcia współczesnej szkoły są przede wszystkim udziałem szerokich rzesz nauczycielstwa. Nauczyciele wykazali niezwykłą pracowitość, entuzjazm i zaangażowanie w kształtowaniu nowego oblicza szkoły polskiej na miarę potrzeb społeczeństwa socjalistycznego. W pierwszych latach po wojnie podejmowali oni skuteczną działalność wychowawczą i dydaktyczną, nie zważając na wyjątkowo niekorzystne warunki pracy, brak pomocy naukowych i podręczników oraz osobiste trudności materialne. Ich zasługą jest nie notowany dotąd w dziejach polskiej oświaty rozwój różnych form kształcenia ogólnego i zawodowego. Z form tych korzysta aktualnie ponad 8 milionów obywateli.
W ostatnich latach dokonane zostały istotne zmiany w życiu społeczno-politycznym, gospodarczym i kulturalnym kraju. Są one rezultatem rewolucji naukowo-technicznej oraz realizacji przyjętej przez VI Zjazd PZPR nowej strategii społeczno-ekonomicznej rozwoju kraju. Strategia ta wymaga podniesienia poziomu wykształcenia ogółu obywateli i od niego uzależnia możliwość dalszej intensyfikacji i modernizacji procesów produkcyjnych we wszystkich sferach gospodarki narodowej.
Już w roku szkolnym 1973/74 uruchomiono w kraju około 760 zbiorczych szkól gminnych. Ich pomyślne funkcjonowanie pozwoli na wyrównanie dysproporcji w poziomie pracy szkół w mieście i na wsi oraz na stopniowe wprowadzenie powszechności kształcenia na poziomie średnim. W rezultacie ogólnonarodowej dyskusji nad Raportem
0 stanie oświaty, przedstawionym przez Komitet Ekspertów, oraz prac studyjnych zaplecza naukowo-badawczego
1 Głównej Komisji Prognozowania resortu oświaty i wychowania — opracowano program stopniowego upowszechniania wykształcenia średniego i reformy systemu edukacji narodowej.
Dla zapewnienia wykształcenia średniego organizowane będą powszechne średnie szkoły ogólnokształcące, których czasokres nauczania określa się na lat 10.
Szkoła ta będzie jednolita pod względem programowym w mieście i na wsi. Na wsi szkoły te będą organizowane w gminach.
W obrębie powszechnej ogólnokształcącej 10-letniej szkoły średniej wyodrębnia się dwa cykle kształcenia: nauczanie początkowe w klasach I—III oraz nauczanie systematyczne w klasach IV—X.
Podstawową dyrektywą w ustalaniu treści kształcenia w powszechnej szkole średniej będzie dążność do integracji wiedzy, co pozwoli uczniom na rozpatrywanie scalonego obrazu świata na podstawie różnych dyscyplin naukowych. Przebudowie ulegnie dotychczasowy układ wąskich i niedostatecznie powiązanych ze sobą przedmiotów nauczania. Nowe grupy przedmiotów nauczania powinny zawierać jedynie niezbędne podstawowe treści, pozostawiając określone możliwości stałego unowocześniania materiału i samodzielnej pracy uczniów.
Dobór treści powszechnego kształcenia średniego będzie determinowany osiągnięciami nauki i techniki.
Upowszechnienie wykształcenia średniego i reforma systemu edukacji narodowej wymaga odpowiedniego wyposażenia materialnego szkół i placówek oświatowo-wycho-wawczych, modernizacji sprzętu, pomocy dydaktycznych oraz poprawy warunków lokalowych. Jest to uzasadnione potrzebą uczynienia ze szkoły ośrodka wyposażenia uczniów w wiedzę, jak również ośrodka życia kulturalnego, rozwoju fizycznego, rekreacji i opieki nad dziećmi rodziców pracujących, działalności organizacji młodzieżowych oraz rozwoju kultury pedagogicznej.
Istotny wpływ na realizację przyjętych kierunków działania mają doniosłe decyzje Partii i Rządu, w wyniku których nastąpił wzrost społecznej rangi zawodu nauczycielskiego, wzmocnienie państwowego kierownictwa oświatą i wychowaniem, rozbudowano zaplecze naukowo-ba-dawcze dla zaspokojenia potrzeb dydaktycznych i wychowawczych szkół oraz stworzono warunki sprzyjające doskonaleniu i dokształcaniu kadr pedagogicznych.
Realizacja założeń reformy ustroju szkolnego wymagać będzie nowych inwestycji, dostosowanych funkcjonalnie do zadań, jakie spełniać powinna szkoła, przy uwzględnianiu zjawiska falowań demograficznych, w społeczeństwie doby rewolucji naukowo-technicznej.
Należy przypuszczać, że olbrzymie zaangażowanie ideo-wo-polityczne i społeczne oraz głęboki patriotyzm wszystkich ludzi pracy w Polsce pozwolą na pełną realizację programu gruntownej przebudowy szkolnictwa i na zapewnienie mu warunków sprawnego funkcjonowania w postaci nowoczesnej bazy materialnej.
- Minister Oświaty i Wychowania





Resume

Le developpement et Ies transformations surveoues dans le do-maint de rimstruction et de 1'education au cours des annees 1944—1974 comptent parmi Ies plus remarquables realisations de la Republique Populaire de Pologne. EIIcs ont e"te possibles graco aux importants moyens finanoiers et aux investisseinents de 1'Etat ainsi qu!au travail consdencieux et plein de devou-ement des enseignants et de toute la societe. Les immenses pertes causćes par la guerre avaient egalement frappe 1'en.seignemcnt. Neanmoins, aussitót apres la libćration du paysj on Vest mis a organiser le reseau scolaire presąue de fond en conible.
GrSce a cette activite, des 1'annee scolaire 1947/48, le niveau de realisation de la scolarite obligatoire attcignait 93,6o/o et depassait ainsi celui de rentre-deux-guerres de plus de 10(/o. Le remaniemont du contenu des programmcs alla de pair avec le dynarmsme des changements ąuantitatifs. Un reseau d^coles secondaires d^nseignement generał et professionnel fut orga-nise. Ces ecoles ont ouvert toutes grandcs leurs portes a la jeunesse ouyriere et paysanne qui, dans rentrc-deux-guerresj ne pouvait s^nstruire que dans un miniime pourcentage. La loi du 15 juillet 1961, relatiye au deyeloppement du sys-teme educatif, fut d"unc haute portee pour 1'essor et le per-fectionnement de 1'instruction et de 1'education: elle mit en vigueur 1'ecole primaire obligatoire de 8 classes, modifia le contenu des differentes matieres d^nseignement, et introdirisit aussi des changements considerables dans rensoignement professionnel.
Les nouveaux objectifs et les nouvelles taches du deyeloppement de 1'enseignement ont ete elaborśes par le VIe Congres du Parti Ouvricr Polonais Unifić en 1971. LMdee de la gene-ralisation de 1'instruction au niyeau secondaire, emise dans les resolutions du Congires, fut approuvee par la Dietę de la Re-publique Populaire de Pologne qui promulgua a cet effet le decret du 13 octobre 1973. Ce decrct, d;une valcur historique pour 1'enseignement polonais comcida avec le bicentenaire de la creation de la Commission de 1'Education nationale qui fut le premier ministere de 1'education en Europę et dans le monde.
Les resultats obtenus dams 1'enseignement au cours de ccs trente annees ćcoulćes ne peuvent pa.s etre mieux exprimes ąue par les chiffres illustrant Pćtat auąuel nous sommes parvenus en 1973 et ccux ąue nous avons prćvu pour 1'annee 1974/75.
Dans 1'annee scolaire 1973/74, les tachos de 1'enseignament ont ete realisees par eimroii 35,4 mille ćcole-s dc typcs divors, dont plus de 10,5 mille ecolcs socondaircs d^nseigncment generał et professionnel.
Au cours de Pannee soolaire 1974/75, un total de 7.542 mille personnes bćneficiaient de Pensedgnement dans les ecoles de dif-ferents types pour les jeunes et les adultes, dont 4.801 mille dans los ecolcs primaires et 2.741 mille dans 1'enseignement post-primaire.
En comparaiison avec 1'etat de Penseignement dans la premierę annće de Pindependancc de notre pays, cela represente un - accroiss?ment qui a presąue tripie.
Le devcloppement intensif de 1'iinstruction en Pologne Populaire a exige un enorme effort financier, aussi bien du fait du retard de rentrc-deux-guerres que des dastructions de 1'occupation hitlerienne.
Le financement des .invostisscmcnts scolaires en Pologne Populaire s!est montć a environ 95 milliards de zlotys et continuc a etre marąue par un acaroissement dynamiąue. Pendant ces 30 dernieres annćes, nous avons construit plus de 15,3 mille nouveaux bStiments d7instruction et d"education.
Cela signifie quJenviron 6Oo/o des ecoles .primaires fonctionnemt dans de nouveaux locaux; quant au reseau de 1'enseignement professionnel ii a ete cree on Pologne Populaire a pcu pres des sa base meme. Dans le memc tcmpis, env.iron 178 mille places ont ete mlses a la disposition dos jeunes dans les intcmats, et les ecoles matomelles ont accueilli plus de 167 mille enfants. Les enseignants, principalement ceux des campagnes, ont recu des logements representant environ 90 mille pieces. Dans notxe pays, 1'instruction est comme un foyer autour duąuel se sont toujours conccntres Pinitiative et le devouement ds la nation. Les actions sociales entreprises spontanement en faveur de 1'instruction ont eu pour res-ultat Paccroilssement des locaux scolaires neufs ou entieremcnt remis a neuf ainsi que des logements pour les enseignants. Ces initiatives locales, bien ąu^lles ne figurent pas toujours dans les statistiques, ont le grand avantage d7amener la population locale a faire front commun avec 1'ćcole dans la realisation des tachos didactiąues et educatives.
II convient toutefois de reconnaitre objectivement que cette aid? et ce devouement se isont trouves decuples a partir du mot d!ordre memorable lance par le Comite Central du POPU: „Construisons mille Ecoles-monuments pour cćlebrer le Mille-naire de PEtat Polonais" — mot d!ordre qui a ćte entendu et est alle droit au coeur de tous les Polonais.
Le Millenaire de PEtat Polonais a ete une manifcstation de grand patriotisme et de sentiment civique, digne de figurer avec tout ce qui est grand, progressi&te et crćateur parmi les pagcs glorieuse-s dc 1'histoire de notre pays.
Le decret de la Dietę avait fixe la celćbration du Millćnaire pour les annćes 1960—1966. A la seancc solennelle du 29 XI 1958, le Plenum du Comite Polonais du Front d^nite Na-tionale, en entreprenant la realisation de Pidee emise par le POPU, lanca un appel a la nation polonaise pour que le Millenaire de PEtat Polonais soit cćlebrć par la construction de 1000 ecoles sur des fonds sociaux. En meme temps fut cree le
„Fonds Social pour la Construction des Ecoles du Millenaire". Des versements spontanes en numeraire furent adressćs de toutes parts a ce Fonds Social; et aussi, certains declarerent leur con-tribution en materiaux de construction ou offrirent de trayaillcr de leurs bras a la construction de batimcnts scolaires.
La collectc cn faveur du Fonds Social pour la Construction des Ecoles du Millenaire fut accueillie favorablement par toutes les couches sooialcs aussi bien cn Pologne meme que par la „Polonia" a Petrangor.
La construction des batiments scolaires du Millenaire fut etablic en se basant .sur les decisions des representants locaux engagćs dans Paction sociale et sur celles des conscils nationaux, 0'uu commun accord avec le Ministere de PEducation et le Comitć National du FSCS, afin que la locaKsation de ces batiments soit synchronisee avec le .rćseau scolaire en vigucur en Pologne. Chaque ścole construite sur ce fonds social a ćte pour-vue dłun numero d^rdre attribuć par le Comite National dans un acte solennel.
Le soutien chaleurcux tćmoigne aux activitćs du FSCS a dc beaucoup depaissś ce quJavaient prćvu les initiateurs de cette action. A la fin des celebrations du Millenaire, on a pu annon-cer a la nation que son aide devouee avait ete couronnee par Pedification de plus de 1.400 constructions modemes — Ecoles du Millenaire.
Le succes de la collocte, qui avait dure du 29 XI 1958 au 31 XII 1965, se chiffrait par la somme de 8 milliards 605 millions 502 mille zlotys.
De tels resultats prouvent pertinemment que le devouement de la nation avait eu un caractere generał, englobant toutes les voievodies, tous les arrondissements et meme les plus petites localites, en un mot, qułil avait atteint tous les milieux so-daux.
Cet elan social suscite en faveur de Pćducation a Poccasion des celebrations du Millenaire de PEtat Folonais, a continuc dan.s le cadre du Fonds Social de Construction des Ecoles et des Internats, institue le 14 janvier 1966. Ce fonds atteignit ega-lemcnt des resultats imposants apres 7 annees d^ctiyitć termi-nees le 31 decembre 1972.
Au couris des annees 1958—1972, la nation polonaise en rćali-sant Pidee du POPU pour les „1000 ecoles du Millenaire" et cn continuant ensuite une collecte designee comme „La Nation pour ses Jeunes" a verse, en faveur de 1'instruction, plus dc 22 milliards, 300 millions de zlotys. Ces fonds sockux onr permis les investissements suivants: 2.484 ecoles, des internats pour 20 mille ćleves, 8,7 mille postes de travail dans les ate-liers scolaires, de nombreuses ecoles matemelles, des maisons de Penfant, des oreches ainsi que des etablissements speciaux dłćducation; dans le meme temps, des logements representant envlron 29 mille pieces on ćte mis a la disposition des enseignants.
Grace aux moyens financiers du FSCE et I, Passistance me-dicale rurale a beneficie de 273 centres medicaux, 23 dispen-saires et 2 hópitaux.
Ces resultats remarquables s^inscriyent a Pune des plus belle.s pages de Phistoire de Paction sociale dans notre pays. lis ont largement contnibuć a oreer des conditions plus favorables pour 1'instruction et Pćducation des jeunes generations, et aussi a consolider le terrain pour le developpemcnt ulterieur du systeme ćducatif et la genćralisation de 1'instruction au niveau secondaire.



Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.


ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT


NIE ODWOŁUJĘ OFERT, PROSZĘ POWAŻNIE PODCHODZIĆ DO LICYTACJI