W swojej znakomitej, bijącej wszelkie rekordy popularności książce o szczęściu, Eckart von Hirschausen - niemiecki arystokrata, doktor medycyny, który porzucił zawód lekarza dla sceny kabaretowej - udowadnia, że ze szczęściem jest tak samo jak z dietami odchudzającymi, grypą, przeziębieniem czy prozaicznym katarem. Ludzkość ma na nie tysiące recept, lecz dotąd żadna nie okazała się w pełni skuteczna. Czy rzeczywiście?
Autor w sposób lekki, interesujący i niesłychanie zabawny próbuje przekonać czytelnika, że złośliwa natura wyposażyła człowieka we wszystko, co umożliwia pogoń za szczęściem, nie dając zarazem niemal nic, co uczyniłoby go szczęśliwym. To dobrze czy źle? Dlaczego większość z nas nie czuje się szczęśliwa? Czy to wina budowy naszego mózgu? Naszej mentalności? Sposobu życia? Genów? Fuszerka Pana Boga? Błąd ewolucji? A może nas samych? Co sprawia, że jedni widzą szklankę do połowy pustą, a drudzy do połowy pełną, natomiast nikt nie docenia jej zawartości? Czemu kochamy narzekać, a największą przyjemność sprawia nam obgadywanie bliźnich i ich porażki? Dlaczego mamy skłonność do szukania przysłowiowej dziury w całym? Po co tak naprawdę uganiamy się za szczęściem, a gdy puka ono do naszych drzwi, traktujemy je jak niechcianego natręta, który przyszedł
nie w porę?