Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

Szarotka alpejska (Leontopodium alpinum) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych (Asteraceae). Występuje w górach Europy. Jedyne naturalne stanowiska w Polsce znajdują się w Tatrach

Niska roślina, wysokości od 5-30 cm  cała pokryta gęstym, filcowatym kutnerem, który chroni ją przed zimnem, gorącem i nadmiernym parowaniem.

Pędy jej s a słabo ulistnione  nie rozgałęziające się  bylina  również nie tworzy rozłogów

Wąsko-lancetowate, skrętoległe, zwężające się ku podstawie, barwy szarawo-niebieskie. Ich nasady zwężają się w niewyraźny ogonek liściowy. Przy ziemi występuje kępka liści różyczkowatych szerszych nieco od liści łodygowych i mających dłuższe ogonki.

Kwiatostan tworzą koszyczki  zebrane w szczytowy baldaszkowy kwiatostan. Pod nimi występuje kilka liści tworzących okrywę podkwiatostanową (przez laików uważane są one za płatki korony). Są one dużo większe od liści łodygowych..

Owoce to niewielkie jednonasienne niełupki(1 mm) z puchem kielichowym długości 3–4 mm.

Okres kwitnienia: lipiec-sierpień. Najpierw zakwitają środkowe koszyczki w kwiatostanie. Roślina owadopylna i wiatrosiewna czyli  nasiona  rozsiewane są przez wiatr

 Szarotka alpejska jest reliktem epoki lodowcowej.

Jest uprawiana jako roślina ozdobna  w ogródkach skalnych. W uprawie na nizinach jest jednak dość kapryśna; czasami jest słabo wybarwiona i mało żywotna. Należy jej zapewnić stanowisko w najwyższym punkcie ogródka, lub w szczelinach pionowych skał, źle bowiem znosi nadmiar wody w glebie. Rozmnaża się ją przez wysiew nasion na wiosnę, ewentualnie przez podział bardziej rozrośniętych kęp. Może rosnąć na jałowej glebie, ale musi być ona bogata w wapń. Na zimę wskazane jest przykrycie, może bowiem przemarznąć przy bezśnieżnej zimie (w swoim naturalnym środowisku zimuje pod grubą warstwą śniegu).

Na terenie Polski gatunek objęty jest ścisłą ochroną gatunkową  

w ofercie  ukorzenione  roślinki w  doniczkach