Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

SZABLA POLSKA Z GRAWEREM I POCHWĄ NR 1917 GP

08-05-2015, 11:09
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Cena kup teraz: 400 zł     
Użytkownik galeriareplik-pl
numer aukcji: 5296244211
Miejscowość Poznań
Wyświetleń: 8   
Koniec: 08-05-2015 10:28:00
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha

 

Cena: 400,00 zl

Waga: 1.9kg

Model: 1917 GP

Płatności
Sklep oferuje Klientom następujące formy płatności:

a) Płatność w formie przedpłaty przelewem na konto firmy:

COLT PH IMPORT-EXPORT VIOLETTA RULEWICZ
UL.MIASTKOWSKA 58 60-184 POZNAŃ
67 1090 [zasłonięte] 1[zasłonięte]3460001 [zasłonięte] 046138
W tytule przelewu należy podać dane klienta i nr aukcji.

b) Płatność w formie pobrania przy odbiorze przesyłki

c) Gotówka przy odbiorze osobistym w siedzibie firmy

Odbiór osobisty należy wcześniej ustalić telefonicznie lub mailowo z pracownikami firmy.

SZABLA POLSKA Z GRAWEREM I POCHWĄ NR 1917 GP - 1917 GP ()

SZABLA POLSKA Z GRAWEREM I POCHWĄ NR 1917 GP
Wierna replika szabli, którą w 1917 roku Księżna Izabella Radziwiłł podarowała ją XII- emu Pułkowi Ułanów Podlaskich
SZABLA POLSKA – ZWANA " Radziwiłłówką" z 1917 roku NR 1917 GP

DANE TECHNICZNE:
Wierna replika szabli, którą w 1917 roku Księżna Izabella Radziwiłł podarowała ją XII- emu Pułkowi Ułanów Podlaskich. Dar ten upamiętnił odzyskanie niepodległości przez nasz kraj. Od 1917 roku szabla była na wyposażeniu Wojska Polskiego.
Na głowni znajduje się napis: „ HONOR I OJCZYZNA”. Szable (głownie) wykonane są ze zwykłej stali polerowanej. Polerowanie jest wykonywane do uzyskania jednolitej, matowej, gładkiej struktury. Prosimy nie używać szabli do fechtunku - służą jako doskonały artykuł dekoracyjny wyposażenia wnętrz, pamiątka czy prezent. Zalecamy aby głownia i pochwa co jakiś czas były konserwowane bardzo cienką warstwą oliwki lub innego natłuszczającego środka (pomoże to w utrzymaniu wysokiej jakości produktu) Idealnie nadaje się do grawerowania dedykacji.
Materiał: stal wysokowęglowa, skóra, mosiądz
Długość: 90 cm
Waga: 1,6 kg
Długość głowni: 78 cm
Szerokość głowni: 3,2 cm
Głębokość krzywizny głowni: 5,5 cm

UWAGA:
Replika nie jest naostrzona i nie nadaje się do ostrzenia. Głownia produkowana z niehartowanej, polerowanej stali i nie nadaje się do walki. Oferowany przez naszą firmę asortyment ma charakter dekoracyjny i nie posiada cech użytkowych zgodnie z Ustawą o broni i amunicji. Nasze produkty nie stanowią broni lub jej przeróbek i jako imitacje mogą być kupowane bez zezwoleń.
HISTORIA:
Dzieje powstania szabli polskiej wzór 1917—pierwszej szabli żołnierza polskiego po 123 latach niewoli — były bardzo skomplikowane. Gdy przed wybuchem I wojny światowej zaczęto tworzyć zręby regularnego Wojska Polskiego, broń biała była nadal ważnym składnikiem uzbrojenia armii całej Europy. Używała jej poza tym nie tylko kawaleria, ale także innego rodzaju wojska. Zanim więc rozpoczęto produkcję szabli rodzimej dla odradzającej się po latach zaborów armii, żołnierz polski musiał z konieczności używać broni obcej.
Polskie formacje wojskowe, walczące o niepodległość w okresie I wojny światowej, wyposażone były w szable produkcji państw u boku których działały. Oddziały obrońców Lwowa, powstańcy wielkopolscy i śląscy używali głównie broni zdobycznej. Tak więc szable obce stawały się w tych szczególnych warunkach polskim orężem. Były to więc szable: austriackie, rosyjskie, pruskie i francuskie.
Pierwszą po okresie rozbiorów szablą polską była szabla wzór 1917 w wersji dla kawalerii i piechoty. W przepisach o Umundurowaniu polowym Wojsk Polskich ogłoszonych w kwietniu 1917 r. znajduje się zapis mówiący, że oficerowie do czasu ogłoszenia nowego regulaminu mogą nosić szable ,,z gardą polską" w dwóch odmianach. Jedna obowiązuje oficerów kawalerii, artylerii i taborów, druga oficerów piechoty i pozostałe rodzaje wojsk. Głownia szabli w obu wersjach na razie pozostawała dowolna, głównie ze względów praktycznych. W szablach produkcji krajowej głownie były zbyt słabe i kruche, często też łamały się u nasady ku wielkiemu niezadowoleniu używających ich żołnierzy. Stąd też najbardziej charakterystycznym elementem tego typu szabli była jej rękojeść łatwo wyróżniająca ją wśród innych. Rękojeść szabli w wersji kawaleryjskiej była w całości mosiężna. Jelec krzyżowo-kabłąkowy z wąsami w kształcie migdałów, pokrytych ornamentem roślinnym. Na kapturku jelca tłoczony polski orzeł wojskowy na tarczy amazonek. Rękojeść tej samej szabli, wzór dla oficerów piechoty, była bardzo podobna. Różnił ją jedynie kabłąk przedni jelca wzorowany na szlakach niemieckich, głównie wzór 1811. Załamany był on pod kątem prostym do głowni szabli. Rękojeść kawaleryjska nawiązywała raczej do wzorów szabli francuskiej wzór 1[zasłonięte]814-18. W obu przypadkach trzon rękojeści był drewniany, pokryty skórą i opleciony mosiężnym drutem. Dokładna data narodzin szabli wzór 1917 nie jest ściśle ustalona. Pierwszy znany egzemplarz szabli tego typu pochodzi już z czerwca 1916 r. Rękojeść owej szabli odpowiada wzorowi opisanemu powyżej, przy zastosowaniu głowni szabli austriackiej. Szablę tę wręczono Józefowi Piłsudskiemu w rocznicę wymarszu I Kompanii Kadrowej z Krakowa1. Szybko zyskała jego uznanie i aprobatę, stając się jedną z najbardziej ulubionych szabli Komendanta. Dzięki temu bardzo szybko weszła w skład uzbrojenia Legionów Polskich oraz Polskiej Siły Zbrojnej.
Zresztą bardzo często i zupełnie nieprzypadkowo szabla ta zwana jest legionową lub w przypadku odmiany kawaleryjskiej – bieliniacką (od nazwiska płka Władysława Bieliny-Prażmowskiego, dowódcy I Pułku Ułanów Polskich).
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę szabla wzór 1917 staje się szablą przepisową Wojska Polskiego i zostaje nią aż do 1921 r. Istnieje wiele odmian szabli wzór 1917, gdzie zastosowana jest regulaminowa rękojeść i różnego rodzaju głownie. Przy oprawianiu głowni decydowała jakość stali, jej sprężystość i wytrzymałość, z tym, że głownie krajowe były mnie popularne ze względu na swą kruchość i nietrwałość. W zbiorach polskich, zarówno w muzeach, jak i kolekcjach prywatnych, przeważają szable wzór 1917 w swej kawaleryjskiej odmianie.
Otrzymał ją brygadier Józef Piłsudski 6 VIII 1916 r. od oficerów I Brygady Legionów. Producentem były firma Weyerberga i Spółka Solingen. Głownia wykonana była z damasceńskiej stali. Na zewnętrznym płazie złocona data: 6.VIII.1914 - 6.VIII.1916, a na odwrocie napis: ,,Oficerowie I Brygady swemu Komendantowi". Rękojeść wykonana z mosiądzu, trzon pokryty skórą rekina i owinięty mosiężnym drutem. Na kapturku jelca srebrny orzeł w koronie na tarczy amazonek.
BIBLIOGRAFIA:
Bielecki Z., Polskie szable XX w., Warszawa 1980.
Dunin-Karwicki J., Szabla polska, Warszawa 1980.
Dziewanowski W., Zarys dziejów uzbrojenia w Polsce, Warszawa 1935.
Latour R., Katalog zbiorów Muzeum Narodowego w Kielcach, Kraków 1981.
Nadolski A., Polska broń biała, Wrocław 1984.
Zajączkowska L., Broń biała, Wrocław 1987.
CIEKAWOSTKA – WAŻNE
„Radziwiłłówka” wszystkim kojarzy się jako symbol odzyskania niepodległości.
Pierwsze pytanie, jakie nasuwa się po usłyszeniu terminu „Radziwiłłówka” dotyczy nazwy, która pochodzi od Izabeli Radziwiłłowej. Księżna podarowała 12-emu Pułkowi Ułanów Podlaskich szablę, z usług której korzystali oficerowie kawalerii, artylerii oraz taborów. Dar ten odnosił się do odzyskania przez nasz kraj niepodległości.
Od momentu przekazania, szabla służyła wiernie Wojsku Polskiemu. Replika, którą można zobaczyć na zdjęciu, jest idealnym odwzorowaniem oryginalnej szabli, a napis „Honor i Ojczyzna” tylko nadaje jej znamiona realności. Jest niezwykle ważne dla wytrawnych pasjonatów i kolekcjonerów tego typu sztuki, jaką bez wątpienia może być pierwsza szabla żołnierza polskiego po 123 latach niewoli.
Do momentu odzyskania niepodległości, polskie armie korzystały z broni białej, którą produkowały kraje u boku których działały, więc podczas I wojny światowej nie mogliśmy korzystać z własnej broni. Do 1917 roku byliśmy zmuszeni do walki za pomocą broni produkcji austriackiej, pruskiej, francuskiej, a także rosyjskiej.
Nie ma jednej wersji, która jasno sprecyzowałaby, kiedy rozpoczęto produkcji widocznego modelu, choć większość źródeł podaje, że był to czerwiec 1916 roku. „Radziwiłłówka” bardzo spodobała się szczególnie Józefowi Piłsudskiemu, który pierwszy raz spotkał się z nią w rocznicę wymarszu I Kampanii Kadrowej z Krakowa. Do tego stopnia przypadła mu do gustu, że od tamtej pory używały tej szabli Legiony Polskie, a także weszły w skład uzbrojenia Polskiej Siły Zbrojnej. Za ich produkcję odpowiedzialne były polskie fabryki, na początku stacjonujące w Warszawie, a czasem w Krakowie oraz we Lwowie. Swoją sławę zyskały głównie dzięki uczestnictwu w wojnie polsko-bolszewickiej.
Szabla wz. 1917 została szablą przepisową do 1921 roku, a jej rodzajów było kilka. Różniły się przede wszystkim głownią, a także rękojeścią. Stosowano raczej głownie, które nie pochodziły z naszego kraju, ponieważ raczej były kruche lub nietrwałe.
Jeśli chodzi o popularności, to najczęściej w muzeach można spotkać się z szablą kawaleryjską, która charakteryzowała się rękojeścią z drewnianym trzonem, który mierzył około 12 centymetrów. Oficerowie kawalerii, artylerii czy taborów mieli do wyboru dwa rodzaje rękojeści, które były wykonane z mosiądzu, jednak różnica polegała na sposobie wykonania kapturka, ponieważ nawet kabłąk, jelec, a także obłęki były identyczne.
Wycofując z uzbrojenia ten model szabli, Wojsko Polskie przekazało wszystkie do Konnej Policji Państwowej, która korzystały z ich usług aż do 1939 roku.

SZABLA POLSKA Z GRAWEREM I POCHWĄ NR 1917 GP

SZABLA POLSKA Z GRAWEREM I POCHWĄ NR 1917 GP

SZABLA POLSKA Z GRAWEREM I POCHWĄ NR 1917 GP

SZABLA POLSKA Z GRAWEREM I POCHWĄ NR 1917 GP

SZABLA POLSKA Z GRAWEREM I POCHWĄ NR 1917 GP

Generated by Allegro module - Copyright © 2013 by addonsPresta.com