UWAGA - PRODUKT JEST WYKONYWANY W HISZPAŃSKIM ZAKŁADZIE PŁATNERSKIM (TEN WYJĄTKOWY PRODUKT JEST WYTWORZONY CAŁKOWICIE RĘCZNIE Z WYSOKOWĘGLOWEJ STALI TOLEDAŃSKIEJ, KTÓRA CENIONA JEST ZA BARDZO DOBRĄ JAKOŚĆ).



Prezentowany model jest wierną repliką nawiązującą oryginału. Szabla nie jest naostrzona ani przystosowany do ostrzenia (nie nadaje się do fechtunku). Ostrze (głownia) wykonane jest ze stali toledańskiej polerowanej. Polerowanie jest wykonywane do uzyskania jednolitej, matowej, gładkiej struktury. Zalecamy aby co jakiś czas głownia i pochwa były konserwowane bardzo cienką warstwą oliwki lub innego natłuszczającego środka (pomoże to w utrzymaniu wysokiej jakości produktu).

Ostrze z obu stron jest gładkie


Producent: HISZPAŃSKI ZAKŁAD PŁATNERSKI


Materiał:

ostrze: wysokowęglowa stal toledańska, (zaleca się konserwację ostrza środkami natłuszczającymi)
pochwa: twarde drewno, skóra naturalna oraz okucia mosiężne (z motywami matki boskiej oraz orła polskiego)
rękojeść: stal drewno i mosiądz motywy matki boskiej oraz orła polskiego


długość 99 cm
waga: 1,7 kg


"Karabela lekka i często ozdobna szabla szlachty polskiej o otwartym jelcu i rękojeści ukształtowanej na wzór głowy orła. Doskonale sprawdzająca się w walce pieszej, stąd noszona często przy stroju codziennym, a zatem zwykle bogato zdobiona. Szabla była charakterystyczna dla sarmatyzmu - polskiej kultury artystycznej II połowy XVII i XVIII wieku[1]. Broń wywodziła się z Turcji jednak w wyniku wielowiekowego użytkowania przez szlachtę polską uzyskała lokalny charakter.
Przytacza się często kilka teorii na pochodzenie nazwy szabli Karabela:

Pierwsza głosi, że nazwa ta wywodzi się z połączenia dwóch słów z języka tureckiego "Kara" - oznaczająca kolor czarny oraz arabskiego "Bela" oznaczająca nieszczęście, przekleństwo lub klątwę. Połączenie tych dwóch słów w nazwę Karabela daje w sumie wyraz oznaczający "czarną klątwę", "czarne nieszczęście" lub "czarne przekleństwo".
Równolegle istnieje również wersja włoskiego, czy też łacińskiego pochodzenia tej nazwy. Nazwa miałaby pochodzić więc od słów "cara" (drogocenna) i "bella" (piękna),
Według teorii o polskiej prowiniencji nazwa miałaby się wywodzić od nazwiska polskiego szlachcica - Karabeli, który podobno pierwszy wprowadził lekką, ozdobną szablę jako uzupełnienie paradnego stroju dworskiego. Czego uzasadnieniem jest polska tradycja nadawania nazw orężu od imion jak np. batorówka, zygmuntówka, augustówka czy kościuszkowska,
Kolejna teoria wywodzi nazwę szabli od nazw geograficznych w Turcji, Iraku bądź Iranie gdzie miano te szable produkować. Najczęściej podaje się tutaj irackie miasto Kerbela (wg Zygmunta Glogera[2]), ale wskazuje się także na inne związane z iracko-perskim kręgiem kulturowym[3].
Bardzo prawdopodobną jest wersja, że nazwa wywodzi się od indosłowiańskiego prasłowa, które odpowiada sanskryckiemu słowu 'karavla'[4] oznaczającego miecz, lub bułat."

1-Karabela [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2[zasłonięte]014-04 16:22Z [dostęp: 2[zasłonięte]014-07 18:36Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karabela&oldid=39[zasłonięte]737