SZABLA ROSYJSKA Z II POŁOWY XVIII W.
Niezwykle rzadko spotykana szabla rosyjska, z II połowy XVIII w. Co się praktycznie nie zdarza - wraz z pochwą. Identyczna reprodukowana jest w najlepszej, węgierskiej książce o broni białej, "Kardok" autorstwa J. Lugosi i F. Temesvary, w której opisane są szable z kolekcji węgierskich muzeów, skany niżej.
Głownia stalowa, lekko gięta, sztych acentryczny. Bardzo szeroka - 36 mm u nasady. Wyraźnie zaznaczone pióro długości 12,4 cm. Wyjątkowo piękna głownia, typowa dla broni rosyjskiej z XVIII w., masywna, z mocno wyróżnionym piórem. Zachowana w bardzo dobrym stanie, jak na ponad 250 lat, z niewielkimi, jedynie powierzchownymi, śladami korozji. Prawdopodobnie była wtórnie szlifowana podczas prac konserwacyjnych, wtedy też, niestety, zatarte zostały grawerunki na głowni.
Rękojeść zamknięta, mosiężna. Trzon rękojeści drewniany, pokryty brązową skórą, bez uszkodzeń. Trzon rękojeści mocowany pojedynczym nitem, zakończonym mosiężnym guzem ze strony prawej, ze strony lewej guz nie zachowany. Warkocz wtórnie przykręcony do trzonu rękojeści mało widoczną śrubą.
Pochwa z ciemnobrązowej skóry, podwójnie przeszyta w dolnej części, trzewik mosiężny, zapinka mocująca z drutu miedzianego, wtórna, zalutowana od strony wewnętrznej. W górnej części pętle skórzane do noszenia na pasie. Pochwa prawdopodobnie posiadała mosiężne wejście, nie zachowane. Przy pochwie biały temblak, prawdopodobnie przełożony z innej szabli, ale tak została kupiona, nic nie było ruszane.
Wymiary: długość całkowita w pochwie - 80,5 cm, bez pochwy - 75,2 cm, długość głowni - 62,7 cm, szer. głowni przy nasadzie - 36 mm, grubość - ok. 7 mm.
Stan: szabla zachowana w dobrym stanie jak na wiek, ze śladami napraw, szczegóły widoczne na zdjęciach. Sprzedaję dokłądnie w takim stanie, w jakim została zakupiona, bez żadnych ingerencji.
Kuliński w swojej książce (Rosyjska broń biała) pomija dawne szable, opisując wyłącznie modele regulaminowe, zaczynając od szabli husarskiej z III ćwierci XVIII w. Nie oznacza to oczywiście, że armia rosyjska nie używała wcześniej szabel, ale nie były one wykonywane wg oficjalnych regulaminów w wielkich fabrykach, raczej rzemieślniczo, kierując się modą, zazwyczaj (w XVIII w.) pod wpływem wzorów zachodnich. Doskonałym przykładem jest oferowana szabla, ze względu na długość głowni raczej piechocińska niż kawaleryjska. Lugosi i Temesvary w pracy "Kardok" prezentują szablę z identyczną rękojeścią, ale dłuższą głownią, opisaną jako rosyjska szabla husarska z II połowy XVIII w. (Orosz huszarszablya XVIII. szazad masodik fele) co może sugerować, że oferowana szabla została skrócona. Tezę tę może potwierdzać dość krótkie pióro, aczkolwiek były też takie. Na głowni brak wybitych sygnatur, co jest typowe dla broni XVIII wiecznej, w Rosji zazwyczaj zdobiono głownię rytym dwugłowym orłem z monogramem panującego cara (widoczne na skanie niżej), cechy kontrolne na szeroką skalę wprowadzono dopiero w XIX w., przy masowej produkcji broni regulaminowej. Na pewno jest to niezwykle interesujący i rzadko spotykany egzemplarz, warty dołączenia do dobrej kolekcji broni.
ZDJĘCIE MOŻNA POWIĘKSZYĆ KLIKAJĄC
UWAGI: proszę o nie płacenie przez PayU, jeżeli jest to możliwe. Możliwość wysyłki za granicę. Pytania - @ przez allegro lub 695.11.22.91. Mogę wykonać dodatkowe zdjęcia, ale chyba wszystko zostało pokazane.
(kliknij, aby powiększyć)
