Summoner 2 jest oficjalną kontynuacją jednej z najciekawszych zręcznościowych gier role-playing. Nie jest to przedstawiciel gatunku japońskich RPG-ów, a tytuł, w którym zdecydowanie większy nacisk położono na akcję i rozgrywane w czasie rzeczywistym pojedynki. Summonerowi 2 jest więc bliżej do konsolowej wersji gry Baldur’s Gate. Warto jednocześnie zaznaczyć, iż opisywany sequel nie wprowadza żadnych rewolucyjnych zmian do rozgrywki. Gra poprawia natomiast niektóre błędy pierwszej części. Za produkcję gry ponownie odpowiedzialne jest studio o nazwie Volition, które zasłynęło głównie dzięki serii innowacyjnych strzelanek Red Faction. Drugi Summoner, w przeciwieństwie do pierwszej części, która wydana została również na komputery osobiste, ukazał się wyłącznie na konsolę PlayStation 2.

W trakcie zabawy wcielamy się w postać Maii – królowej Halassar. Przepowiednie mówią, iż jest ona odrodzeniem boginii Laharah. Maia ma być też jedyną osobą, która zdoła wyleczyć drzewo Eleh i zarazem zaprowadzić pokój w całej krainie. Akcja gry, podobnie jak w przypadku pierwszej części, rozgrywa się w fikcyjnym świecie fantasy, w którym obecność magii nie jest niczym szczególnym. Przygotowana przez producentów kampania singleplayer pozwala na kilkadziesiąt godzin zabawy. Na samym początku gry mamy okazję wziąć udział w niezbyt rozbudowanym samouczku, dzięki któremu można zapoznać się z podstawowymi założeniami rozgrywki. Świat gry jest dość dużych rozmiarów. Przygotowaną krainę można dowolnie eksplorować, wykonując zarówno główne misje, jak i poboczne zadania, których nie ma jednak zbyt wiele. Wyzwania te są jednak zazwyczaj dość zróżnicowane.

Elementy typowe dla gier RPG odgrywają tu dość istotną rolę. Wygrywanie kolejnych pojedynków oraz wykonywanie zadań pozwala na pozyskiwania punktów doświadczenia, co wiąże się oczywiście z wskakiwaniem na wyższe poziomy zaawansowania. Sterowana przez nas postać nieustannie rozwija się, zdobywając nowe umiejętności i zadając coraz poważniejsze ciosy. Zgodnie z tytułem gry, Maia potrafi przyzywać potężne demony, w które na kilka chwil może się przemieniać. W miarę rozwoju zabawy pojawiają się ciekawsze opcje transformacji. Wydłuża się też czas pozostawania w demonicznej postaci. Maia nie musi przemierzać świata gry w pojedynkę. Podobnie jak w pierwszej części, do drużyny mogą przyłączać się postaci niezależne. Co ciekawe, wojownikami tymi można osobiście sterować, wciskając wyznaczony klawisz. Wizualnie gra wypada dość dobrze. Otoczenie jest bardzo zróżnicowane. Na uwagę zasługują też ładnie wykonane efekty używania czarów. Summoner 2 nie zawiera żadnych trybów multiplayer.