Wydany w 2010 roku The Age Of Adz był pierwszą płytą Sufjana Stevensa z oryginalnym materiałem od czasu ukazania się koncepcyjnego popowego dzieła "Illinois"z 2005 roku. The Age Of Adz okazał się prawdopodobnie najbardziej niezwykłym dziełem w jego dotychczasowym dorobku, przede wszystkim ze względu na brak koncepcyjnych zamierzeń. Zaskakiwał dużą rolą elektroniki. Niemal na całej płycie nie ma typowych dla tego kompozytora narzędzi, a więc instrumentów akustycznych, którym towarzyszyła rozległa narracja. Jej brzmienie jest wyraźniej "sztuczne" (największą rolę pełnią tu automaty perkusyjne i analogowe syntezatory), podczas gdy proklamacja piosenek jest bezwstydnie ekspresywna, głośno śpiewana na tle natarczywej orkiestracji. Efektem jest album, który prawdopodobnie jest najbardziej żywy, pierwotny i bardziej wyrazisty niż cokolwiek, co Stevens zrobił do tej pory. Zamiast historycznych tematów, są osobiste i podstawowe. Miłość, seks, śmierć, choroba, lęk i samobójstwo, które składają się na agresywną (a czasami trochę taneczną) różnorodność elektronicznego popu.