Książka jest owocem wieloletniej fascynacji autora motetami okresu ars antiqua i dotyczy tego właśnie wielogłosowego, wielotekstowego i częstokroć wielojęzycznego trzynastowiecznego gatunku. Autorka zaraz po studiach muzykologicznych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wyruszyła do Bazylei, gdzie ukończyła studia wokalne na Wydziale Średniowiecza i Renesansu w słynnej Schola Cantorum Basiliensis, założonej w roku 1933 z inicjatywy znanego bazylejskiego mecenasa Paula Sachera. Pojęcie subtilitas zawarte w tytule pracy kojarzy się nieodparcie z wprowadzonym w ltach sześćdziesiątych XX stulecia przez Ursulę Gunther terminem ars subtilior, charakteryzującym okres twórczości poetycko-muzycznej we Francji i Włoszech u schyłku XIV wieku. Termin ten doskonale obrazuje tendencje do wyrafinowanych poszukiwań melodyczno-harmonicznych, wykorzystywania złożonych struktur rytmiczno-metrycznych oraz stosowania niezwykle skomplikowanej notacji. Tymczasem umieszczone w tytule pracy pojęcie subtilitas odnosi się do motetu z okresu wcześniejszego o prawie sto lat (ca. 1[zasłonięte]230-13/20), określonego przez twórców epoki późniejszej mianem ,,sztuki dawnej", ars antiqua. W okresie tym kultywowano rytmiczno-modalny repertuar paryskiej szkoły Notre Dame związany z liturgią, a więc gatunki: organum, conductus i motet.