"Pustelnia parmeńska" (1839) - jedna z najważniejszych i najlepszych powieści w literaturze światowej, tłumaczona na kilkadziesiąt języków, znana jest również z licznych adaptacji filmowych i teatralnych; nie ma pokolenia, które by nie uznało jej za lekturę obowiązkową.

Wybitny pisarz francuski, Stendhal (Henri Beyle), uczestnik kampanii napoleońskich, znaczną część życia spędził we Włoszech, swej ojczyźnie z wyboru. Bohater powieści, Fabrycy del Dongo, uznawany za uosobienie aspiracji i marzeń samego pisarza, reprezentuje typowy włoski temperament, tak podziwiany przez Stendhala. Będąc człowiekiem spontanicznym i żywiołowym, pełnym gwałtownych namiętności, nie stroni od brawurowych przygód, które posłużyły autorowi do przedstawienia barwnego obrazu epoki napoleońskiej we Włoszech.

Mimo sensacyjnej fabuły, zbliżonej do konwencji literackiej "płaszcza i szpady", powieść jest jednocześnie pięknym utworem romantycznym, w którym wielka dozgonna miłość stanowi wartość najwyższą, przynoszącą prawdziwe szczęście.