Statystyka w Excelu
Stanisław Węglarczyk
rok wydania: 2012
stron: 136
format: B5
oprawa: miękka
wydawnictwo: Politechnika Krakowska
Arkusz kalkulacyjny MS Excel jest niewątpliwie jednym z najczęściej, jeśli nie najczęściej, używanym arkuszem obliczeniowym. Jego oferta w zakresie statystyki wystarczy do podstawowych zastosowań pod warunkiem, że użytkownik rozumie podstawy tej dyscypliny, a gdy potrzebuje dodatkowych informacji, znajdzie je w plikach pomocy napisanych językiem zrozumiałym i precyzyjnym. Ten samy wymóg - zrozumiałość i precyzja -jest też stawiany językowi okien dialogowych tego arkusza.
Niestety, teksty okien dialogowych i pomocy są w wielu przypadkach niezrozumiałe, a w niektórych błędne, co być może jest w pewnym stopniu efektem pracy tłumacza. Tworzone wykresy są niekiedy bardzo złej jakości (vide Histogram). Nierzadko też brakuje potrzebnego odniesienia i objaśnienia, aby użytkownik wiedział, jaka metoda obliczeń jest zastosowana, jakie są j ej wymagania i ograniczenia oraz co konkretnie (nie zawsze jest to jasne!) jest obliczane.
Niniejsza publikacja ma na celu zapełnienie tych luk, opisanie procedur statystycznych Excela w miarę spójnym i precyzyjnym językiem, pomoc użytkownikowi Excela w lepszym wykorzystaniu możliwości tego pakietu, a przez bardzo proste przykłady zilustrowanie działania funkcji arkusza i narzędzi analizy danych oferowanych przez ten pakiet.
W celu poprawnego korzystania z tej publikacji (jak i w ogóle z części statystycznej Excela) konieczna jest podstawowa znajomość rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej. Prezentowany tekst nie jest w żadnym stopniu wykładem tych dyscyplin wiedzy, gdyż można go znaleźć w wielu podręcznikach, np. [1, 2, 4].
Podane przykłady i okna dialogowe pochodzą w większości z wersji 2000 Excela, ale dotyczą one też nowszych wersji do 2010 włącznie (niekiedy z małymi modyfikacjami). Wersja Excel 2010 nieco się różni (istnieją pewne nowe procedury), ale zasadniczych zmian nie ma [3].
W celu zwiększenia czytelności tekstu wszystkie nazwy Excela, tj. nazw funkcji arkusza, narzędzi analizy i ich parametrów (opcji) w oknach dialogowych, zostały one wyróżnione wytłuszczoną czcionką Courier New. Ponieważ niektóre opcje w oknach dialogowych są długie (zapewne w zamierzeniu twórców miały być samoobjaśniające), co jest niewygodne przy pisaniu wzorów, we wzorach objaśniających obliczanie stosowane są krótsze zamienniki, wcześniej odniesione do tych opcji.
